یکی از چالشهای پیش روی حکومت آخوندی نمایش انتخابات است، اما به گواه ناظران سیاسی وضعیت انفجاری جامعه ایران به حدی است که دست آنرا حتی برای انجام یک نمایش و رأی‌سازی در انتخابات بسته است.
مردمی که خامنه‌ای برای شرکت در انتخابات آنها را مخاطب قرار داد: «ملت عزیزمان انتخابات را نماد وحدت ملی قرار می‌دهند نماد دو دستگی و تفرقه قرار ندهند» (تلویزیون شبکه خبر ۱فروردین۱۴۰۰).
خامنه‌ای و روحانی در هر سخنرانی شرکت در نمایش انتخابات را گدایی می‌کنند طوری که روحانی ابراز نگرانی کرد: «خدای ناکرده اگر ما یک انتخاباتی داشته باشیم مشارکت حداکثری در آن انتخابات نباشد. ما یک ضربه بسیار بزرگی ما را زدیم» (تلویزیون شبکه خبر ۱۱فروردین۱۴۰۰).
خامنه‌ای هم که نگران نه بزرگ جوانان به رژیم و انتخابات قلابی آن است در ادامه سخنانش در روز اول فروردین گفت: «دشمن به‌طور دائم دارد کار می‌کند جوانان را مایوس کند تلاشتان این باشد جوانهایتان را حفظ کنید».
روشن است که آنها از خروش و خشم مردم در قیام دیگری نگران هستند، آن‌چنانکه یک مهره وابسته به باند مغلوب ضمن اذعان به سوت‌وکور بودن انتخابات ریاست‌جمهوری رژیم به انزجار و خشم مردم نسبت به نظام و انتخاباتش نیز اعتراف و در این رابطه گفت: «این نارضایتی‌ها هست اینها باید تخلیه شود و نه تجمیع، تجمیع بشود کار دست می‌دهد. ۸۸دیدیم ۹۶دیدیم ۹۸هم دیدیم حالا کرونا است» (سایت اعتماد آنلاین ۲۸فروردین۱۴۰۰).
حسن خمینی هم ضمن اعتراف به نفرت سراسری و رابطه مردم با نظام اظهار داشت: «وضع موجود به‌شدت به نارضایتی اجتماعی می‌انجامد باید سعی کنید امید را به جامعه برگردانید مردم خیلی ناامید و قهر هستند و حق هم دارند» (سایت اعتماد آنلاین ۲۷فروردین۱۴۰۰).
روزنامه اعتماد با تیتر «جهت گیری حاکمیت بیش از هر چیز اقتدارگرایانه است» به سران آن هشدار داد که «چگونه می‌توان این فهم و ادراک را در ساختار سیاسی کشور ایجاد کرد در صورت برطرف نکردن نارضایتی‌ها و معایب ساختاری رفتاری داخل حاکمیت نه از تاک نشانی باقی ماند و نه از تاک نشان» (اعتماد ۲۸فروردین۱۴۰۰).
روزنامه شرق به‌نقل از یک کارشناس حکومتی کسادی نمایش انتخابات را انعکاس داده است.
او ضمن اعتراف به بی‌اعتنایی مردم به این نمایش و کسانی که در این بازی خود را کاندید می‌کنند نوشت: «این وضعیت خطرناکی است و باید بدون مجامله برای آن چاره‌ای اندیشید و مگر نه ممکن است راه‌حل در جاه‌های دیگر جستجوشود. جاهایی که ممکن است از ناکجا آباد سردربیارود». (شرق ۲۸فروردین۱۴۰۰)
روزنامه مستقل در مورد «برون‌داد» شرکت نکردن مردم در خیمه‌شب‌بازی انتخابات نوشت: «برون‌داد این نا وضعیت تشدید شکست حاکمیت، ناامیدی بی‌سابقه به بهبود اوضاع در سطوح مختلف و شکل‌گیری افقی تاریک در سپهر سیاسی کشور است» (مستقل ۲۸فروردین۱۴۰۰).
روزنامه مستقل ۲۹فروردین ۱۴۰۰ وضعیت بحرانی و شرایط تاریک پیش روی رژیم را چنین توصیف کرد: «متأسفانه کشتیِ این دستگاه در کشور ما به گل نشسته و ناخدایش که جلوی کشتی سکان را به دست گرفته باور ندارد که مسافرانش در ته کشتی یکی یکی دارند غرق می‌شوند و نهایتاً همه حتی ناخدا و کاپیتان را در این دریای پرتلاطم به داخل آب می‌اندازد!. مردم به‌عنوان قاعده هرم از کیفیت حکمرانی مطلوب بی‌بهره‌اند».
همین روزنامه وابسته به باند روحانی در مقاله دیگری با عنوان «تعاملِ منصفانه- تحملِ عمل‌گرایانه». ، می‌نویسد: «وضعیت به‌گونه‌یی است که نوعی تزلزل حال و بیم از آینده بر اذهان مستولی شده است. بالاخره هر تصمیمی عوارضی ناخواسته یا تحمیلی خواهد داشت. همین عوارض ناخواسته و نامعلوم (از زاویهٔ کم و کیف) در مردم تأنی و درنگ ایجاد کرده است. البته این تا زمانی است که آب از سر نگذرد!... دلخوریها و برخوردهای سلیقه‌ای و تنگ‌نظرانه ملت را از امکان تأثیرگذاری تعاملی ناامید کرده است. بر همین اساس آنها امکان بهبود اوضاع از رهگذر انتخابات را مشاهده نمی‌کنند. سرخورده شدند» (مستقل ۲۹فروردین۱۴۰۰).
آری سیاست‌های ضدمردمی حکومت آخوندی و در رأس آن علی خامنه‌ای در زمینه سرکوب و چپاول مردم، این مردم را به سمت قیام و شورشی سوق می‌دهد که آب را از سر آنها بگذرانند و در تلاطم دریای پر خروش خود غرق کنند.
واقعیت این است که سیاست‌های ضدمردمی حاکمیت در برابر مطالبات و خواست‌های مردم به گل نشسته‌است.
غرق شدن کشتی حاکمیت در اقیانوس خشم مردم در یک انقلاب بزرگ که سران و رسانه‌های رژیم را نگران کرده است، بازتاب و نتیجه جنایات و وحشیگری رژیم طی ۴۲سال گذشته در حق مردم است. ، بازتابی که قطعاً رژیم از آن گریزی ندارد.
تلاش و تقلاهای این روزهای نظام آخوندی در زمینه خارجی و داخلی، و دخیل بستنهای آن هم به شرق و غرب عالم از جمله سیاست‌های وطن‌فروشانه‌اش، برای آن نمی‌تواند گریزگاهی از غرق شدن در دریای متلاطم و طوفانی خشم مردم به‌وجود بیاورد.
