صفحات اول روزنامه‌های حکومتی در روز پنجشنبه ۱۳ آبان انعکاس دهندهٔ ادعای پوشالی سپاه پاسداران مبنی بر پس راندن ناوگان دریایی آمریکاست. این ادعا با تیترهای ضداستکباری و پر دود ودم برای جمع کردن روحیه بسیجیان در همهٔ روزنامه‌ها به فرموده وزارت سانسور بازتاب داده شده.
نیاز به قدرت‌نمایی ولو قدرت کاذب!
روزنامه حکومتی آرمان که نیم صفحه اولش را به عکس سفارشی این ادعا با تیتر «شکست آمریکا در دزدی دریایی نفتی» اختصاص داده، در دعوای باندی و در مطلب دیگری با عنوان چند نکته در بارهٔ تنش دریایی» با طرح چند سؤال و ابهام ادعای رژیم را به چالش کشیده و نوشته است: «چگونگی جزئیات رویارویی (سپاه) با ناوهای آمریکایــی در دریای عمان هنوز مشخص نیست که چگونه نفتکش آمریکایی در منطقه خلیج‌فارس این تخلیه را صورت داده در حالی که می‌توانست وسط اقیانوس هند این کار را انجام دهد و چرا در منطقه استحــفاظی سپاه دست به این کار زده است. آمریکا هم هیچ واکنشی درباره وقوع یا عدم وقوع این اتفاق نشان نداده».
در ادامه هم به بحران درونی باند خامنه‌ای بر سر مذاکره با آمریکا اشاره کرده و افزوده است: «با این‌که الآن نظام سیاسی ما یکدست شده ولی هنوز آن یکدستی لازم به‌وجود نیامده و شاید رئیس‌جمهور تمایل دارند که این مذاکرات صورت بگیرد، با توجه به مشکلات اقتصادی که در داخل داریم ولی جناح‌های قدرت و به‌خصوص نیروی‌های خاص ما خیلی علاقه‌مند به این‌که اختلاف‌مان با آمریکا در این زمینه حل شود، نیستند. شاید موجودیت و بقای خودشان را در ادامه خصومت با آمریکا می‌دانند. از این‌رو بیشتر وجود یک تعارض و تضاد بین منافع داخلی طرفداران و مخالفان مذاکره است که این موضوع را مطرح کردند برای این‌که هنوز آمریکایی‌ها تا الآن واکنش و اظهارنظری در این‌باره نداشته‌اند. سناریویی که یک مقدار ضعیف به‌نظر می‌رسد که چرا آمریکایی‌ها در اقیانوس هند دست به این کار نزدند و توضیحات تلویزیون هم توضیحات کافی دربر نداشت و هنوز خیلی نتیجه دقیقی نیست و نمی‌شود اظهارنظر قطعی کرد».
تلاقی همهٔ بحرانهای نظام در بن‌بست مذاکره و تحریم
در روزنامه‌های حکومتی امروز بن‌بست مذاکره با آمریکا و احیاء برجام با دیگر بحرانها به‌خصوص بحرانهای اقتصادی اجتماعی گره خورده و تصویر روشنی از بن‌بست نظام و خفگی اقتصادی در بستری از تهدید انفجار اجتماعی به دست داده‌اند.
در این میان حتی روزنامه‌های باند ولی‌فقیه هم که تا پیش از این مدعی شکست آمریکا بودند الآن نگران پلانB شده‌اند.
از جمله وطن امروز با عنوان «پلنB آمریکا چیست؟» نوشته است: «به نظر می‌رسد یکی از اجزای مهم «پلن بی» آمریکا می‌تواند تمرکز بر روابط تجاری و اقتصادی ایران و چین باشد. آمریکا تلاش می‌کند با فشار بر چین در این زمینه نقاط تنفسی ایران را مسدود کند و دوباره ایران را به ریل قدیمی مذاکرات بازگرداند».
سایر روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ابراز یاس پاسدار شمخانی در مورد نتایج مذاکرات را انعکاس داده‌اند که از جمله گفته: «آمریکایی‌ها در روزهای اخیر بار دیگر در حالی ادعای مذاکره سر داده‌اند که همزمان سیاست تحریم و تهدید را نیز داشته و حتی از گزینه‌های دیگر نیز سخن گفته‌اند... چنانکه دبیر شورای عالی امنیت ملی در توئیتی با بیان این‌که رئیس‌جمهور فاقد اختیار آمریکا، حاضر به ارائه تضمین نیست، نوشت: در صورت عدم تغییر شرایط فعلی، نتیجه مذاکره از قبل روشن است».
کیهان خامنه‌ای هم در یادداشت روزش باند مغلوب را مسبب تنگنای خفه کننده‌یی که نظام در آن گیر کرده معرفی کرده و نوشته است: «روحانی طی هشت سال گذشته تمام دستورات غربی‌ها را در قالب برجام اجرا نکرد و تأسیسات هسته‌یی کشور را تا مرز تعطیلی کامل پیش نبرد پس چرا اوضاع اقتصادی به‌مراتب بدتر از روزهای آغاز به‌کاردولت یازدهم شد؟ چرا ارزش پول ملی طی هشت سال گذشته تا ۹برابر کاهش یافت؟ چرا قیمت مسکن ۷۰۰درصد افزایش یافت؟ چرا نرخ تورم به‌طور بی‌سابقه‌ای طی سه سال مداوم بالای ۳۰درصد ثبت شد؟ چرا نرخ رشد اقتصادی در میانگین هشت ساله تقریباً صفر درصد شد؟ چرا سرمایه‌گذاری خارجی در کشور به‌شدت سقوط کرد؟ و چرا»... .
«ختم برجام؟» هم عنوان مطلب جهان صنعت است که در وجهه دیگری بن‌بست نظام را در جریان احیاء برجام و تلاش برای رستن از طناب تحریم توصیف کرده و از جمله ب نقل از فریدون مجلسی دیپلمات پیشین نظام نوشته است: « «بالاخره یا دیپلماسی باید کار کند یا نظامیان باید سخنگوی مواضع کشور باشند. فکر می‌کنم که موضوع برجام دیگر مسأله مختومه‌ای است». این روزنامه در ادامه به‌نقل از یک کارشناس دیگر نظام که او را خوش‌بین تر از مجلسی معرفی کرده نوشته است «بهشتی‌پور تحلیلگر مسائل بین‌الملل از جمله کارشناسانی است که باید او را در گروه خوش‌بین‌ها قرار دهیم. بخش تلخ ماجرا اما آنجاست که او هم به ثمربخشی مذاکرات پیش‌رو امیدی ندارد. بهشتی‌پور در واکنش به توئیت اخیر شمخانی و اصرار ایران به گرفتن تضمین، به «جهان‌صنعت» می‌گوید: «واقعا نمی‌دانم که چطور می‌شود در توافقات تضمین ایجاد کرد؟! در توافقات بین‌المللی تضمین همان خواست دو طرف برای اجرای یک توافق است».
