نیروهای امنیتی و سرکوب نظام آخوندی امسال مدعی هستند که تدابیر زیادی را در رابطه با چهارشنبه‌سوری و برای جلوگیری از فعالیت‌های مردم به‌ویژه جوانان در این شب بکار گرفته‌اند. سرکردگان نیروی انتظامی و دژخیمان دستگاه قضایی در استانهای مختلف یکی پس از دیگری به صحنه می‌آیند تا با چنگ و دندان نشان‌دادن مردم و جوانان را مرعوب کنند.
اما سرکردگان قوای روحیه باخته سرکوب رژیم در زیر این دود و دمهای به ظاهر رعب آفرین نمی‌توانند وحشتی را پنهان کنند که سراپای رژیم را از تبدیل شدن چهارشنبه‌سوری به یک اعتراض گسترده اجتماعی فراگرفته است.
هراس مضاعف
در شرایطی که مردم در خروش و خیزش و قیام هستند حاکمیت آخوندی بسیار بیشتر از سالهای گذشته از چهارشنبه‌سوری نگران و وحشت‌زده است.
یکی دیگر از اقدامات سرکوبگرانه که با اقدامات سالهای دیگر متفاوت است، استفاده از پلیس افتخاری، یعنی استفاده از عناصر بسیج و سپاه با لباسهای پلیس و تحت عنوان پلیس افتخاری برای جلوگیری از تجمعات اعتراضی در چهارشنبه‌سوری است که نشان می‌دهد رژیم به‌لحاظ نیرویی هم در چهارشنبه‌سوری کم آورده است.
موقعیت متزلزل رژیم
با توجه به ضعف حاکمیت در همه زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و به‌خصوص تعادل‌قوا در رابطه با مردم و مقاومت ایران، و مقایسه اقدامات آن با سال گذشته در زمینه جلوگیری از برگزاری مراسم چهارشنبه سوری، این اقدامات هراس‌آلود آن نشان می‌دهد که در تعادل‌قوا موقعیت آن بسیار پایین آمده و بیش‌از‌پیش متزلزل شده است.
شدت وضعیت انفجاری جامعه و اقدامات کانون های شورشی هراس را از چهارشنبه‌سوری متفاوت از سالهای قبل کرده است.
فراخوان مجاهدین برای چهارشنبه‌سوری
وحشت نیروهای سرکوب را می‌توان در اظهارات پاسدار ایوب سلیمانی جانشین سرکردهٔ نیروی انتظامی دید.
این مهره سرکوب با اشاره به فراخوان سازمان مجاهدین خلق ایران و بدون این‌که جرأت به زبان آوردن نام مجاهدین را داشته باشد گفت: «در جریان هستیم که بعضی‌ها فراخوانهایی داده‌اند و ما حواسمان به آنها هست و به استانها نیز ابلاغ کرده‌ایم که مراقب افرادی که قصد برهم زدم آرامش و سوء‌استفاده از این فضا را دارند، باشند».
روشن است که هر گونه اشاره‌یی به مجاهدین ولو که صراحتاً کلمهٔ مجاهدین را حتی با همان فرهنگ منحط خودش به زبان بیاورد، اصلاً مطلوب و به نفع نظام نیست.
رژیم در این‌گونه موارد سعی می‌کند اصلاً به روی خودش نیاورد، بنابراین مشخص است که تا چه حد احساس خطر کرده که ناچار شده وحشتش را از مردم، مجاهدین و کانون‌های شورشی برملا کند.
علت اصلی مخالفت با چهارشنبه سوری
مخالفت حکومت آخوندی با چهارشنبه‌سوری که با پوششهای مختلف فرهنگی، مذهبی، یا ملی صورت می‌گیرد، برای پوشاندن علت مخالفت اصلی است.
در شرایط کنونی حکومت آخوندی فقط یک درد اصلی و یک اصل دارد و آن هم حفظ قدرت است که برای آن« اوجب واجبات» است و این که در جریان چهارشنبه‌سوری مهار اوضاع از دستش در نرود.
علت مخالفتش با شادی مردم در چهارشنبه‌سوری هم همین امر است زیرا شادی مردم هم برای آن هزینه دارد.
چهارشبنه سوری نماد خشم و خروش مردم
مخالفت نظام با چهارشنبه‌سوری و شادی مردم در این شب به این دلیل است که چهارشنبه‌سوری در سالهای اخیر به نماد جنگ مردم با آن تبدیل شده است.
بسیاری از سردمداران و مهره‌های سرکوب اذعان می‌کنند که در چهارشنبه‌سوری خیابان‌ها به میدان جنگ تبدیل می‌شود. مردم و جوانها نیز با ترقه و صدای انفجار اصرار دارند که این پیام را به نیروهای سرکوب و تمامیت نظام بدهند و آنها نیز همین پیام را می‌گیرند.
به این دلیل است که مهره‌های سرکوب با سایر سنت‌های چهارشنبه‌سوری اقدامات بازدارنده زیادی به‌عمل نمی‌آورند و عملاً آنها را به فراموشی سپرده‌اند و شعله‌های آتش و صدای انفجار است که برای آنها برجسته و رعب‌آور است.
درس مردم به حاکمیت در چهارشنبه سوری
مردم از طریق شعله‌های آتش وصدای انفجار مواد محترقه خشم خود را علیه حکومت آخوندی نمایان می‌کنند، و با اقدامات خود در این شب محلات بسیاری ازشهرها را عملاً به مناطق آزاد شده تبدیل می‌کنند.
در مقابل این قدرت مردم است که نیروهای سرکوبگر جرأت نمی‌کنند به محل تجمعات مردم زیاد نزدیک شوند و به آنها هم دستور داده شده که در مواجهه با مردم و از برخورد با جمعیتهای بزرگ خودداری کنند، و در مواقع خطر عنداللزوم عقب‌نشینی کنند.
درسی که جوانان دلیر میهن‌پرست در چهارشنبه سوری به رژیم و نیروهای سرکوب آن خواهند دارد، درسی است فراموش ناپذیر.
آنها از این طریق فریاد نفرت خودشان را از نظام و نیروهای سرکوب آن و اشتیاق و افرشان به آزادی را در سراسر کشور طنین‌انداز خواهند کرد.
