آخوند حسن روحانی در اجلاس وزرای بهداشت منطقه مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت در روز ۲۳مهر ۹۷ مدعی شد قبل از انقلاب مقدار مصرف کالری مردم روزانه ۲۱۰۰کیلوکالری بوده و «امروز مقدار مصرفی ما با ۸۳میلیون جمعیت ۲هزار و ۵۰۰کیلوکالری هست یعنی ۴۰۰کیلوکالری اضافه شده این به‌معنای آن است که در کشور ما سوءتغذیه وجود ندارد»!(تلویزیون شبکه خبر ۲۳مهر ۹۸)
این ادعای روحانی در شرایطی است که گرسنگی و سوءتغذیه بخش اعظم جامعه را دربرگرفته است و داشتن غذای کافی و مناسب به آرزوهای بسیاری از خانواده‌ها تبدیل شده است.
طی ۴ماه نخست سال جاری در گیلان ۱۹۰۰کودک دچار سوءتغذیه شناسایی شده که این کودکان از نظر شاخصهای رشد مانند وزن، قد و شاخصهای تغذیه در وضعیت مناسبی نیستند.(خبرگزاری ایسنا ۲۷مرداد ۹۸)
در یزد نیز بیش از ۲هزار کودک زیر ۵سال مبتلا به سوءتغذیه شناسایی شده‌اند که آنها نیز دچار عوارض و بیماریهای ناشی از سوءتغذیه هستند.(ایسنا ۲۳تیر ۹۸)
سازمان ملل هم ۲۴تیرماه ۹۸ در گزارش خود با عنوان «امنیت غذایی و تغذیه در جهان» تعداد افراد درگیر با سوءتغذیه در ایران را ۴میلیون نفر برآورد کرده است.
البته آمارهای نهادهای جهانی عمدتاً متکی به آمار نهادهای دولتی در کشورها است که طبعاً آمارهای نهادهای حکومتی در ایران قابل‌تکیه نیست.
زیرا این نهادها در جهت مصالح حاکمیت بسیاری از آمارهای مربوط به مشکلات مردم را عمداً کوچک‌نمایی می‌کنند.
فقر عامل اصلی سوءتغذیه و باعث ناتوانی جسمی و ذهنی در میان مردم خصوصاً کودکان است.
بر اساس بعضی از گزارشات به‌دلیل سوءتغذیه و فقر غذایی بیش از ۶میلیون نفر از جمعیت کشور دچار پوکی استخوان، ۱۱درصد کودکان دچار کم‌وزنی، ۱۵درصد دچار کوتاهی قد و سایر بیماریهای ناشی از سوءتغذیه هستند.
پیش از این علی‌اکبر سیاری، معاون وزارت بهداشت، درباره نتایج سوءتغذیه در میان مردم گفت: «هر فرد باید در شبانه‌روز ۵واحد میوه و سبزی استفاده کند اما ۸۸درصد مردم کشور این میزان را نمی‌توانند رعایت کنند. در نتیجه ۴۰درصد زنان و ۳۰درصد مردان کشور مبتلا به پوکی استخوان هستند».
وضعیت سوءتغذیه در ایران تحت حاکمیت آخوندها در اثر فقر مالی و فقر غذایی در شرایطی است که دسترسی به غذای کافی و سالم حق هر انسان است، اما در این نظام این حق طبیعی از مردم خصوصاً کودکان دریغ شده است.
عدم توان مالی برای تهیه غذا ربط مستقیم با فقر غذایی و سوءتغذیه دارد، خصوصاً در سالهای اخیر که قیمت مواد غذایی مورد نیاز سفره مردم ماه به ماه در حال افزایش است و تاثیر مخربی بر کمیت و کیفیت غذای مردم به‌ویژه اقشار فقیر دارد.
گران شدن مواد غذایی و افزایش سهم خوراکی‌ها در بودجه خانوارهای فقیر طوری است که مردم را از خرید بسیاری از مواد غذایی بازداشته است.
البته این وضعیت در رابطه با مردمی است که اندک درآمدی دارند که بتوانند مواد غذایی تهیه کنند، اما در شرایط کنونی بسیاری از مردم نان خوردن هم در بساط ندارند.
قطعاً آمارهای کنونی در مورد سوءتغذیه در میان مردم شامل آن ۳۰درصد مردم گرسنه‌ای نیست که در سال ۹۵ علی‌اکبر سیاری، معاون وزارت بهداشت رژیم، اعتراف کرد آنها گرسنه‌اند و حتی نان خوردن در بساط ندارند.
اغلب گزارشات و آمارهای مربوط به سوءتغذیه مربوط به زمانی است که خط فقر برای یک خانواده ۴نفره حدود ۴میلیون تومان بود.
در آن شرایط ۲۴میلیون نفر از جمعیت کشور در فقر مطلق به‌سر می‌بردند، اما اکنون که هزینه معیشت یک خانوار به ۸میلیون و ۷۰۰هزار تومان بالغ شده، قطعاً وضعیت سوءتغذیه مردم اسف‌بارتر از ۲سال پیش و در سال ۹۶ است.
بنابراین در شرایط کنونی سایه هیولای فقر بر سر مردم بیش‌از‌پیش گسترده‌تر شده و آمار و ارقامی هم که رسانه‌ها و کارشناسان حکومتی به آن استناد می‌کنند گویای این وضعیت است.
در حالی که آخوند حسن روحانی ادعا می‌کند که در ایران تحت حاکمیت آخوندی سوءتغذیه موضوعیتی ندارد، آخوند جنایتکار مصطفی محمدی نیز مدعی است که سطح رفاه مردم ایران بالاتر از مردم کشورهای اروپایی است و آخوند کاظم صدیقی امام‌جمعه خامنه‌ای در تهران نیز می‌گوید برای شکم انقلاب نکرده‌ایم.
وضعیت گرسنگی و سوءتغذیه در میان مردم طوری است که سال‌ها پیش از این عیسی کلانتری به آفریقایی شدن وضع گرسنگی مردم ایران اعتراف کرد و در مورد افزایش روند گرسنگی در ایران گفت: «طبق آمار منتشر شدهٔ خرده‌فروشی، از سوی بانک مرکزی، ۵دهک شهری و ۶دهک روستایی در حد کشورهای آفریقایی مشکل تأمین مواد غذایی و سوءتغذیه دارند. این در حالی‌است که در سال ۸۴، ۴دهک شهری و ۵دهک روستایی فقر غذایی داشتند».(روزنامه قانون ۱اسفند ۹۱)
