یکی از دست‌آوردهای رژیم آخوندی در ۴دهه حکومتش تولید عنوانهای گوناگون برای دزدی و خوردن اموال مردم است.
واژه‌هایی نظیر رانت، اختلاس، وام‌هایی که پس داده نشده، مافیا و… اما اخیراًعنوان جدیدی برای دزدی و مال مردم خوردن تحت عنوان «هدیه» مطرح شده است.
این عنوان را آخوند علیرضا پناهیان روضه‌خوان دربار خامنه‌ای بکار برد پس از این در جریان جنگ باندی بر سر چپاول اموال مردم، مهره‌ها و رسانه‌هایی از حاکمیت موضوع خانه ۳۰میلیاردی و زمین‌خواری چندین میلیاردی او را رو کردند.
اما این آخوند پررو از رو نرفت و شیادانه وانمود کرد خانه مجلل یک خانه معمولی و هدیه دوستان است: «همین الآن هم من یک واحد بیشتر خانه ندارم تهران او نهم رفقا جمع شدند هدیه‌ای، مثل امام هدیه‌ای زندگی می‌کرد، مقام معظم رهبری هم با هدیه رفقایش زندگی می‌کند، ما هم همین‌طور» (سایت رویداد ۲۴- ۲۰شهریور۹۹).
این در شرایطی است که جمع زیادی از مردم سرپناهی ندارند و سرپناهشان آلونک و کپر است، و بسیاری از همین مردم نان شب در بساط ندارند و غذا و میوه را از میان سطل‌های زباله جمع‌آوری می‌کنند.
از ثروت خامنه‌ای و خانه و مایملک پناهیان بگذریم، اما از یک موضوع نباید گذشت آن هم تعریف اقتصادی ثروت این آخوند و زندگی و بسیاری از عناصری مانند او است.
کسی مانند این آخوند وقیح که کار نمی‌کند اما زندگیش در سطح عالی است، مانند سایر همگنانش از زندگی سخت و طاقت‌فرسایی که اکثریت ۹۶درصدی مردم ایران دارند چیزی نمی‌فهمد.
برای تعریف چنین زندگی تنها واژه‌ای که می‌توان بکار برد زندگی انگلی است، کسی که از رنج و زحمت دیگران مفت مفت می‌خورد، و تازه طلبکار این است که از خودش چیزی ندارد و آن خانه مجلل و… هم هدیه رفقا است.
واقعیت این است معنی «هدیه» و یا «هبه» رفقا به خمینی ملعون و خامنه‌ای جلاد و آخوندهایی نظیر پناهیان و سایر سردمداران رژیم این است که مال و منال آنها از هیچ راهی جز از راه غارت اموال مردم ایران به دست نیامده است.
عنوان دیگری که برای چپاول اموال ثروتهای مردم در این نظام بکار گرفته می‌شود رانت است، نظیر رانت ارز، رانت ارز ترجیحی، رانت صادرات و واردات، رانت نفتی، رانت پتروشیمی، رانت مسکن و انواع دیگر رانت.
یکی از مواردی که رانت‌خواران روی آن چنگ انداخته‌اند، موضوع واردات کالاهای اساسی با ارز ترجیحی ۴۲۰۰تومانی است.
کالاهایی که در داخل کشور هم تولید می‌شوند، اما به‌دلیل سودآوری واردات آنها برای نهادها و عناصر غارتگر حکومتی، دولت آخوند روحانی یک سری اقلام را در لیست واردات با راز ترجیحی ۴۲۰۰تومانی قرار داده است.
زیرا یکی از بزرگ‌ترین معبرهای دزدی و چپاول سرمایه‌های مردم ایران بحث ارز ترجیحی و واردات کالاهای اساسی است.
نهادها و عناصر غارتگر حکومتی از جمله آقازاده‌های سران حاکمیت با سوءاستفاده از موقعیتی که غصب کرده‌اند به اطلاعات مربوط به واردات دسترسی دارند، و از این اطلاعات برای کسب سودهای کلان سوءاستفاده می‌کنند که البته هزینه آنرا مردم باید بپردازند.
از جمله این کالاها کره است که در سالهای اخیر به وفور وارد شده، و به تعبیر رسانه‌ها به‌دنبال پر کشیدن گوشت و مرغ اخیراً کره و تخم‌مرغ هم در حال پرکشیدن از سفره‌های مردم است.
واقعیت این است که گرانی کره ربطی به تحریم ندارد، و ظرفیت تولید نیازمندی مردم در داخل وجود دارد، اما موضوعی که در رابطه با گرانی دخالت دارد کارکرد غارتگرانه رانت ارز ترجیحی است.
روزنامه سپاه پاسداران (جوان) در مقاله‌یی با تیتر «واردات کره در ۲ماهه۹۸ با ۱۲ماه ۹۷برابر است» نوشت: «واردات کرهٔ حیوانی در دو ماه ابتدایی سال جاری به‌دلیل رانت اطلاعاتی برخی واردکنندگان از ممنوعیت واردات کره از خرداد ماه سال جاری افزایش عجیبی داشته است، در دو ماه ابتدایی سال جاری ۳۵هزار تن کرهٔ حیوانی با ارز ۴۲۰۰تومانی به کشور وارد شده که از میزان واردات کره در ۱۲ماه سال گذشته نیز بیشتر است» (روزنامه جوان ۲۸خرداد ۹۸).
اما در حال حاضر به‌دلیل حذف ارز دولتی قیمت کره جهش کرده است.
روزنامه وطن امروز ۱۹شهریور۹۹ با عنوان «کره آب شد» نوشت: «حذف ارز دولتی کره باعث کاهش تولید این کالا در کشور شده؛ کاهشی که متعاقباً به‌دلیل پایداری تقاضا حالا پدیده «بازار سیاه کره» را به‌وجود آورده است».
این روزنامه حکومتی به اظهارات رئیس هیأت‌مدیره اتحادیه لبنی استناد کره که گفته است: «اکنون باید برای ۴۵هزار تن کره نیاز سالانه تدبیری اندیشیده شود، زیرا اگر کل این مقدار وارداتی باشد، آن هم با ارز آزاد، امری دشوار برای مردم است».
یکی از کارکردهای غارتگرانه رانت ارز ترجیحی گران شدن قیمت نخود است.
نخود محصولی است که به‌وفور تولید می‌شد و مازاد بر مصرف داخلی به خارج صادر می‌شد.
اما در باب نابودی بازار داخلی نخود یک مهره حکومتی به‌عنوان رئیس شورای ملی نخود در گفتگو با تلویزیون شبکه ۲گفت: «با ارز ترجیحی ۴۲۰۰تومانی اجازه واردات داده شد که بازار داخلی ما را کلاً نابود کرد. بازار داخلی که باید مال تولید کننده داخلی باشد مال کشاورز مملکت باشد ولی متأسفانه با اون ارز ترجیحی که داده شد قیمتها تقریباً حداقل نصف قیمت تمام شده نخود ایرانی تو بازار فروش می‌رفت که بازار ایرانی را از دست دادیم از اونطرف هم آمدند ممنوعیت صادراتی گذاشتند به‌خاطر کالایی که ما نسبت به سرانه مصرف کشور خیلی بیشتر داشتیم و تقریباً مانده انبارها دست کشاورزان و انباردارها خیلی بیشتر بود آمدند منع صادراتی گذاشته شد» (تلویزیون شبکه دو ۱۲شهریور۹۹).
پیش از این حسین راغفر یکی از کارشناسان حکومتی در رابطه با مافیای غارت و چپاول از طریق رانت ارز ترجیحی برای واردات کالاهای اساسی و گرانی این کالاها در بازار گفت: «ما توی چهار ماهه اول همین امسال ۷۰۰میلیون دلار برای واردات برنج داشتیم؛ یک میلیارد دلار به نهادهای دامی دادیم؛ صد میلیون دلار واردات کره داشتیم؛ ۸۰۰میلیون دلار برای واردات دارو اختصاص دادیم اما همینجور که اشاره شد افزایش قیمتها واقعاً به طرز وحشتناکی، برنج ۴۶درصد کره ۵۱درصد، تخم‌مرغ ۳۷درصد، دارو خیلی جاها نایاب شده… . ما معتقد هستیم که واقعاً مافیا تو این کار است» (تلویزیون شبکه سه ۱۱خرداد ۹۷).
مافیاهای غارتگری که طی سالهای گذشته بسیاری از کالاها را با رانت واردات و رانت ارز ترجیحی ۴۲۰۰تومان از خارج وارد کردند، و آنرا به قیمت بازار آزاد فروختند و به سودهای نجومی رسیدند (در نیمه دوم مرداد ۹۷دلار با نرخ بیش از ۱۲هزار تومان و در تاریخ ۲۳ شهریور۹۹ با نرخ بیش از ۲۶هزار تومان معامله شده است).
حاصل رانت واردات کالاهای اساسی و واردات با ارز ۴۳۰۰تومانی پرشدن کیسه‌های گشاد آنها، نابودی تولید ملی و گرانی سرسام‌آور قیمت کالاهای اساسی و خالی شدن جیب و سفره اکثریت ۹۶درصدی مردم است.
