از آغاز سال۲۰۲۱میلادی، شتاب واکسیناسیون عمومی در کشورهای مختلف جهان پیاپی بیشتر می‌شود و شرکت‌های داروسازی تلاش می‌کنند با شیوه‌های نوین، بر بازدهی تولید واکسن بیفزایند. روندی که با وجود پیشروی کووید۱۹ در شکل‌های جهش‌یافته، اما امید به‌نابودی این ویروس شوم را زنده کرده است.
یک مقایسهٔ آماری
نگاهی به‌برخی آمار‌های واکسیناسیون در کشورهای خاورمیانه و برخی کشورهای جهان گویای تلاش دولتها برای سرعت بخشیدن بر این ضرورت است (منبع آمارها: سایت استاتیستا-برآوردهای آماری تا ۲۸فوریة ۲۰۲۱):
-بحرین: واکسیناسیون ۳۰۰هزار نفر (جمعیت کشور: یک و نیم میلیون نفر)
-ترکیه: واکسیناسیون ۸میلیون و ۶۷۵هزار نفر (جمعیت کشور: ۸۴میلیون نفر)
-کویت: واکسیناسیون ۱۹۳هزار نفر (جمعیت کشور: ۵میلیون نفر)
-قطر: واکسیناسیون ۹۶هزار نفر (جمعیت کشور: ۲میلیون و ۶۰۰هزار نفر)
-صربستان: واکسیناسیون یک میلیون و ۷۵۶هزار نفر (جمعیت کشور: ۸میلیون و ۷۴۰هزار نفر)
-مراکش: واکسیناسیون ۳میلیون و ۷۴۷هزار نفر (جمعیت کشور: ۳۷میلیون نفر)
اما در ایران آخوند‌زده، در شرایطی که «موج کرونا در حال شعله‌ور شدن است» (زالی، فرماندهٔ ستاد حکومتی کرونا در تهران-۱۱ اسفند) کرونا و نوع جهش‌یافتهٔ آن با شتاب در حال گسترش و کشتار است و «سرعت انتشار ویروس بسیار بالاست» (سخنگوی ستاد حکومتی کرونا-۲ اسفند)؛ و «در شرایطی که واکسیناسیون سراسری در دنیا علی‌رغم وجود کروناهای جهش‌یافته مؤثر بوده» (روزنامهٔ حکومتی آرمان -۱۳ اسفند) نه‌تنها خبری از واکسیناسیون نیست بلکه «دولت چندان عجله‌ای برای واکسیناسیون ندارد» (روزنامهٔ حکومتی مستقل-۱۲ اسفند)؛ و برای توجیه جنایت خودداری از واکسیناسیون که پیامدش قربانی شدن هزاران تن دیگر از مردم ایران است، اکنون «شاهد نمایش عجیب صدا و سیما در ساخت برنامه‌های ضد واکسیناسیونهای جهانی از جمله فایزر و مدرنا هستیم. حتی در این گزارشها، صدا و سیما در اقدامی باور نکردنی تلاش دارد تا این واکسیناسیون را مضر و بی‌هدف معرفی کند» (روزنامهٔ حکومتی آرمان -۱۳ اسفند).
از آن سو این واقعیت از دید مردم ایران هم پنهان نیست که «بزرگترین کمپین واکسیناسیون تاریخ در سراسر جهان در حال انجام است و تاکنون ۲۲۵میلیون دوز واکسن تأیید شده علیه کووید۱۹ در ۱۰۰کشور مختلف تزریق شده است» (خبرگزاری حکومتی ایسنا-۸ اسفند). این جریان جهانی باعث شده مطالبهٔ اجتماعی واکسن آن‌قدر بالا برود که زنگ‌های خطر پیامدهای اجتماعی آن در نظام به‌صدا درآید که: «مردم ایران واکسن ندارند بزنند، (در حالی‌که حتی) افغانستان (جنگ‌زده) ۵۰۰هزار دوز واکسن وارد کرده است: ما در کجای این معادله هستیم؟» (روزنامهٔ حکومتی مستقل-۱۲ اسفند).
از آن سو روحانی و سران رژیم با شیادی نه تنها از واکسیناسیون طفره می‌روند، بلکه «ترساندن و مقصر دانستن مردم در این‌که آنها پروتکل‌ها را رعایت نمی‌کنند تنها روشی است که مسئولان ما در مقابله با کرونا به‌کار می‌برند؛ مسئولانی که در طول این یک سال چیزی جز تناقض‌گویی در زبان و اظهاراتشان نبوده است» (روزنامهٔ حکومتی آرمان-۱۳ اسفند).
مانورها و دروغ‌ها
خامنه‌ای و رژیمش برای فرار از پیامدهای نفرت اجتماعی به‌خاطر عدم واکسیناسیون، دست به‌انواع مانورها و لفاظی‌ها می‌زنند؛ تا هدف جنایتکارانهٔ خود را بپوشانند.
یکبار آخوند روحانی مدعی می‌شود «آثار واکسن‌ها هنوز خیلی برای ما مشخص نیست... در ابهام است» و در حالی که کشورهای جهان در واکسیناسیون عمومی و رایگان از هم سبقت می‌گیرند، روحانی به‌طرز مسخره‌ای می‌گوید: «خیلی‌ها در دنیا از واکسن احتراز می‌کنند!» (۹ اسفند).
یکبار دیگر با دود و دم از واکسیناسیون ۵۰هزار نفر با واکسن داخلی حرف می‌زنند، اما به‌نظر می‌رسد که این همان است که قرار بود بر اساس توافق رژیم و کوبا به‌عنوان «مرحله سوم آزمایش انسانی در ایران» به اجرا درآید (سایت رادیو آلمان-۲۰دی).
اکنون این سؤال مطرح می‌شود که آیا این ۵۰هزار نفر خبر دارند که موضوع آزمایش هستند یا نه؟ اگر چنین باشد، این یک جنایت ضدبشری دیگر است و مجامع بین‌المللی باید در مورد آن تحقیق کنند.
همین مانورها و دودوزه‌بازی‌هاست که باعث شده خود ارگانهای رژیم هم سؤال کنند: «چگونه می‌شود به‌حرفهای وزیر بهداشت اعتماد کرد؟» (مستقل-۱۲ اسفند). وزیر بهداشتی که «یکبار می‌گوید شده است مدیرکل مرده‌شورخانه و هفته بعدش اظهار می‌کند که جهان به‌خاطر مدیریت و کنترل کرونا در کشور ما حیرت‌زده است!» (روزنامهٔ حکومتی آرمان-۱۳ اسفند).
واکسن، دشمن کووید و ولایت
مشکل عدم واکسیناسیون در ایران فنی و تکنیکی نیست. البته «بهانهٔ (دیگر) تحریم است» و طوری وانمود می‌کنند که «گویی همهٔ راه‌ها به‌تحریم ختم می‌شود» (مستقل-۱۳ اسفند)، اما این بهانه هم دیگر رنگی ندارد و مقامات آمریکایی هم بارها اعلام کرده‌اند تحریم هیچ ربطی به‌غذا و دارو ندارد و در این مورد به‌طور خاص روی واکسن کووید۱۹ انگشت گذاشته‌اند.
اما مشکل خامنه‌ای و روحانی با واکسن چیز دیگری است. کرونا، به‌ویژه پس از قیام آتشین آبان و دی۹۸ که تمامی پیکرهٔ نظام ولایت را لرزاند و همه چیز نشان از استمرار این قیام‌ها داشت، به‌عنوان امداد غیبی به‌کمک رژیم آخوندی آمد و به‌طور موقت از تجمع و قیام جلوگیری کرد. از این رو وجود کووید۱۹ برای خامنه‌ای و روحانی به‌مثابه یک فرصت و نعمت، اهمیت استراتژیک دارد. آنها از کرونا و کشتار جمعی آن، به‌عنوان سدی در برابر قیام و سپری برای حفظ نظام استفاده می‌کنند، آن هم به‌بهای جان مردم ایران. تنها اصل اساسی برای آنها این است که «حفظ نظام اوجب واجبات است». این واقعیت طی یک سال گذشته چنان بارز شده است که حتی رسانه‌های حکومتی نیز اذعان می‌کنند «رفتار مدیران (حکومتی) به‌گونه‌یی است که انگار دل آنها برای افزایش آمار مرگ و میر و افزایش مبتلایان کرونا تنگ شده و چشم دیدن منفی شدن آمار مبتلایان را ندارند!» (روزنامهٔ حکومتی همدلی-۱۲ اسفند
استراتژی ابتر-انفجار در تقدیر
اما این استراتژی جنایتکارانه و ضدبشری طی یک سال گذشته ذخیرهٔ نفرت افزوده در جامعه ایران شده است. تمام مؤلفه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نشان می‌دهند که انفجار این خشم و نفرت متراکم در تقدیر است و آماج آن موجودیت نظام منحوس ولایت فقیه است.
