در روزنامه‌های حکومتی سه‌شنبه یازدهم آبان، اوجگیری دعوای حوزه با باند خامنه‌ای به‌خاطر اهانت به صافی گلپایگانی در کنار بحرانهای اقتصادی اجتماعی بیشترین عنوانها را به خودش اختصاص داده. چشم‌انداز تاریک مذاکرات برجامی و تهدید روشن جامعه جهانی علیه نظام مضمون بسیاری از مقالات در روزنامه‌های باند مغلوب است. جنگ گرگها هم در قالب رو کردن فساد و غارت باند خامنه‌ای که تحت عنوان دولت جوان حزب الهی گماشته شده‌اند بابش در روزنامه‌ها از روزی که زاکانی دامادش را به معاونت خودش در شهرداری گماشت باز شده و از آن‌روز شاهد نمونه‌های تازه‌تر از تازه‌یی هستیم که از باغ نظام می‌رسد.
وحشت از قیام در دوراهی تسلیم و مذاکره
در اغلب مطالب اقتصادی اجتماعی روزنامه‌ها حرف آخر هشدار نسبت به قیام و سرنگونی است. حتی در جایی که دارند سهم‌خواهی می‌کنند پای تهدید براندازی را به میان می‌کشند.
«اصلاح طلبان و چالشهای پیش رو» عنوان مطلبی است در اعتماد که موقع دریوزگی برای سهم قدرت و غارت به نظام گوشزد کرده: «با حذف اصلاح‌طلبان، بخشی از پایگاه اجتماعی حکومت زائل خواهد شد و کفه براندازان سنگینی خواهد کرد. وقتی کوهی از مشکلات اقتصادی بر دوش مردم بار شده است، اوج بی‌تدبیری است که اقدام به حذف نیروهای سیاسی اصلاح‌طلب بشود که می‌توانند بخشی از مردم را در صحنه نگه دارند».
«دوبرابر شدن جمعیت زیرخط فقر طی سه سال اخیر» مطلبی است که بسیاری از روزنامه‌ها به‌نقل فرشاد مومنی اقتصاددان حکومتی نقل کرده‌اند که از جمله در مورد تهدید بحرانهای گریبانگیر نظام نوشته «موضوعات تکان‌دهنده در حال رخ دادن است که نظام پایش ما دچار فلج مغزی شده و شاید بدیهی‌ترین چیزها را نمی‌بیند». در ادامه هم هشدار داده این وضعیت «اساس امنیت ملی را متزلزل می‌کند».
در مورد مطالب حول دعوای اهانت به صافی گلپایگانی از مراجع قم، جنگ اصلی بر سر مذاکره کردن یا نکردن با آمریکا است.
آفتاب یزد در مطلبش با عنوان «سهم مردم از ضررهای تحریم» به این دعوا اشاره کرده و نوشته است: «برخی نشانه‌ها دیده می‌شود که گروهها و کسانی که از موضوع تحریم بهره می‌برند حاضرند مردم و اقتصاد کشور را قربانی کنند حتی نهاد مرجعیت را هم زیر سؤال می‌برند تا بتوانند وضعیت نامناسب موجود را ادامه دهند. به همین خاطر می‌بینیم وقتی یکی از مراجع درباره وضعیت بد اقتصادی و معیشتی مردم اظهارنظر می‌کند، نوع واکنش‌ها بیانگر این است که عده‌یی در موضع اقتصاد و معیشت مردم دلواپس نیستند».
اگر اجماع شکل بگیرد... !
بله. ابراز نگرانی از اجماع جهانی، نابلدی مذاکره توسط تیم رئیسی و وحشت از پیآمد تنگ‌تر شدن حلقهٔ تحریم‌ها و خلاصه تهدید قیام در اثر فشار تحریم‌ها موضوعاتی هستند که روزنامه‌ها به آن اشاره کرده‌اند. «تهران در برابر یک صدایی خواست بازگشت به وین» عنوان مطلب ابتکار است که نوشته: «وضع تعلیقی و کشدار کنونی که حتی مقام‌های روسیه را نیز وادار به متلک‌گویی کرده، می‌تواند موقعیتی هشدار دهنده برای تهران باشد». در ادامه هم توصیه کرده نظام دست از مطالبات زیادی برداشته و به پای میز مذاکره برود.
«معادله پیچیده برجام از رم تا رم» مطلب روزنامه آرمان است، البته یکی از چندین مطلب در این زمینه که اجلاس جی ۲۰زمان ترامپ در رم را با اجلاس اخیر جی ۲۰با حضور بایدن در رم مقایسه کرده و نوشته: «باید گفت که نشست رُم که ترامپ در سال اول ریاست‌جمهوری خود در آن شرکت کرد (در قالب نشست جی ۷) تا نشست رم که اخیراً بایدن در آن شرکت کرده (در قالب گروه جی ۲۰)، عملاً مکمل یکدیگر هستند و تلاش دارند تا حلقه محاصره علیه (نظام) را به سمتی پیش ببرند که (نظام) را از درون تضعیف و با همراهی متحدان و همکاری با رقبا، زمینه‌های فشار بیشتر بر ایران را به‌گونه‌یی فراهم کنند که (نظام) یا پای میز مذاکره حاضر شود و یا راه ایستادگی را در پیش گیرد و هدف طراحی‌های مختلف خصمانه کشور‌های غربی قرار گیرد».
«نگذاریم اجماع شکل بگیرد» تیتر مقاله شرق است به قلم یک کادر بازنشسته وزارت‌خارجه رژیم که هشدار داده: «زمان به‌سرعت در جهت مخالف منافع (نظام) حرکت می‌کند... سایه سنگین تحریم‌ها هم‌چنان بر مؤلفه‌های تأثیرگذار در عبور از این شرایط سنگینی می‌کند... . با استمرار بن‌بست در مذاکرات، زیانی متوجه طرف‌های مقابل نمی‌شود».
