خامنه‌ای در سخنان روز اول سال جدید مشکلات اقتصادی را اصلی‌ترین و فوری‌ترین مشکلات خواند و تأکید کرد: «اقتصاد مشکل فوری کشور و جدی‌ترین و مقدم‌ترین مشکل است».
آخوند روحانی هم به مشکلات و بحرانهای اقتصادی نظام اذعان کرد و آنها را مربوط به سالیان گذشته دانست. سران حاکمیت در وحشت از فضای انفجاری جامعه، در ابتدای سال ۹۸، به «امیددرمانی» و«گفتاردرمانی» روی آورده و دادن وعده‌های بی‌چشم‌انداز را از سرگرفته، و در عین‌حال اجرایی شدن وعده‌ها را به باند رقیب احاله می‌دهند.
تلویزیون حکومتی ۲فروردین ۹۸ به نقل از خامنه‌ای می‌گوید: «رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به گزارشهای مسئولان ارشد دولتی مبنی بر در حال تبیین بودن راه‌کارهای مقابله با تحریمها تأکید کردند مسولان باید در عمل و اجرا به‌صورت جدی‌تر و فوری‌تری وارد بشوند و نباید کارها را با تأخیر انجام داد».
راه‌کار مقابله خامنه‌ای با تحریمها خرج از کیسه مردم است وگر نه هیچ راه‌کار جدی برای مقابله با آنها ارائه نمی‌کند. خلیفه ارتجاع باز هم بر اقتصاد مقاومتی تأکید کرد و سال ۹۸ را «رونق تولید» اعلام کرد.
خامنه‌ای در نامگذاریهای سالهای قبل نیز از این قبیل نامگذاریهای بی‌پایه و یامفت به دفعات انجام داده است. او سال ۹۱ را سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی نامید، سال ۹۲ را حماسه اقتصادی و سیاسی، سال ۹۳ را سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی، سال ۹۴ را سال دولت و ملت همدلی و هم‌زبانی، سال ۹۵ را اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل، سال ۹۶ را اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال و سال ۹۷ را حمایت از کالای ایرانی نامید. اما به‌رغم این نام‌گذاری‌ها طی این سالیان آنچه در عمل واقعیت پیدا کرد به قهقرا رفتن اقتصاد، تولید و اشتغال کشور بود. قطعاً سال ۹۸ نتیجه وضعیت تولید، اشتغال و سایر شاخصهای پیشرفت اقتصادی بهتر از سالهای قبل نخواهد بود.
در سال ۹۷ بسیاری از رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی از خطر سونامی ورشکستگی واحدهای تولیدی خبر دادند و در این رابطه حمیدرضا فولادگر، نماینده مجلس ارتجاع، گفت: «یک‌سوم بنگاههای اقتصادی کوچک، غیرفعال و راکد هستند و دوسوم باقی‌مانده نیز کمتر از ظرفیت فعالیت می‌کنند».(خبرگزاری ایلنا ۷بهمن ۹۷)
تأکید خامنه‌ای مبنی بر این‌که مسئولان حکومتی برای حل فوری این مشکلات وارد بشوند و نباید در این رابطه تأخیر داشته باشند و... تأکیدی است مانند تأکیدات قبلی او بی‌پایه و اساس.
این توصیه او هم مانند همه توصیه‌های قبلی او در زمینه مسایل اقتصادی و اجتماعی و... از همان جنس بایددرمانی است و قطعاً وضعیت در آینده بدتر از شرایط کنونی خواهد شد.
باید و نبایدهای محمود واعظی
واعظی، رئیس دفتر روحانی هم به صحنه آمد و ضمن «بایددرمانی» گفت: «این ماشین توسعه کشور نباید متوقف شود، این تحریم نباید اجازه بدهیم کشور به نوعی که در این ۴، ۵سال گذشته همین جوری در استانهای مختلف دارد ساخت و ساز می‌شود، پروژه‌های متعدد برنامه‌های متعدد، اینها نباید متوقف بشود، انشاالله این باید ادامه پیدا بکند و در مجموع بنایمان بر این است که با اولویت جدی روی وضعیت دخل و خرج مردم تمرکز بکنیم.(تلویزیون رژیم ۲فروردین ۹۸)
ملاحظه می‌شود که باید و نبایدهای سردمداران رژیم در مورد مسایل اقتصادی به یک پرت‌وپلاگویی مستمر و مبتذل تبدیل شده است، در شرایطی که اقتصاد از هم پاشیده است و هیچ چشم‌اندازی برای توسعه و پیشرفت آن وجود ندارد.
چشم‌انداز تیره
بایددرمانی و امیددرمانی سردمداران حاکمیت آخوندی در شرایطی است که برای حل معضلات اقتصادی به‌ویژه مقابله با تحریم‌های آمریکا، هیچ اهرم جدی برای مقابله با این وضعیت ندارند و چشم‌انداز بدتر از وضعیت کنونی است.
تنها راهی که دولت روحانی به آن امید بسته بود سازوکار اینس‌تکس توسط اتحادیه اروپا بود که اکنون این مقامات دولت روحانی و ولی‌فقیه ارتجاع هستند که این سازوکار را ناکارآمد می‌دانند.
خامنه‌ای در سخنرانی روز اول فروردین در مشهد طرح این سازوکار از طرف اتحادیه اروپا را «شوخی تلخ» نامید و از زمانی که این طرح از طرف اتحادیه اروپا ارایه شده است بسیاری از رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی آن را تحقیرکننده دانسته‌اند.
حداکثر استفاده این سازوکار برای رژیم مبادله نفت در برابر غذا و یا حداکثر مبادله کالا با کالا است که هیچ گره جدی از بن‌بست اقتصاد فروپاشیده نمی‌گشاید.
تحریم‌های آمریکا
در شرایطی خامنه‌ای حل مشکلات اقتصادی را فوری می‌داند که دولت آمریکا تأکید دارد که هدف نهایی تحریمها به صفر رساندن صادرات نفت است.
خریداران نفت رژیم هم دنبال طرح‌های جایگزین برای آن هستند زیرا آمریکا در نظر دارد صادرات نفت را به کمترین حد یا صفر برساند.
در زمینه اقدامات آینده آمریکا برای به صفر رساندن صادرات نفت سایت انتخاب وابسته به باند روحانی ۱فروردین ۹۸ می‌نویسد: «۴مقام آمریکایی گفته‌اند که به صفر رساندن صدور نفت ایران در سال جاری بدون فشار بر عرضه جهانی نفت ممکن است. نماینده ویژه وزارت امور خارجه آمریکا، برایان هوک، هفته پیش به شبکه سی.ان.بی.سی گفت که پیش‌بینی پیشی گرفتن عرضه بر تقاضا دست آمریکا را برای اعمال فشار بر ایران بازتر می‌کند اما ما قصد نداریم نظام معافیتها را مورد بازبینی قرار دهیم».
این سایت در خبر دیگری از شکست طرح موسوم به توسعه مبادلات بازرگانی با کشورهای همجوار از طریق پول ملی خبر داده و نوشته است: «میزان صادرات ترکیه به ایران در سال ۲۰۱۲ به بیشترین سطح یعنی ۹.۹میلیارد دلار رسید اما در سال ۲۰۱۷ به ۳.۳میلیارد دلار و در سال ۲۰۱۸ تا ۲.۴میلیارد دلار کاهش یافت. واردات ترکیه از ایران نیز از سقف ۱۲.۵میلیارد دلار در سال ۲۰۱۱، به ۷.۵میلیارد دلار در سال ۲۰۱۷ و ۶.۹میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ رسید. بسیاری امیدوار بودند که با استفاده از ریال ایران و لیره ترکیه در معاملات، تعامل تجاری میان دو طرف تسهیل شده و حجم تجارت افزایش چشم‌گیری بیابد. اما چنین اتفاقی رخ نداد».(انتخاب ۱فروردین ۹۸)
تأکیدات بی‌پایه خامنه‌ای
ملاحظه می‌شود که نظام آخوندی هیچ راه‌کار جدی از ناحیه روابط خارجی ندارد که بتواند آن را از مخمصه بحران اقتصادی بیرون بیاورد.
در داخل نیز هیچ اهرمی برای مقابله با این وضعیت ندارد، زیرا تمامی زمینه‌های رشد تولید و رشد اقتصاد نابود شده است و حاکمیت آخوندی بسیاری از منابع کشور را هم نابود کرده است.
با این وضعیت معلوم نیست که آخوند حسن روحانی و رئیس دفترش چگونه می‌خواهند به تحریمها اجازه تاثیر بخشی ندهند و چگونه می‌خواهند توسعه اقتصادی را پیش ببرند و پروژه‌ها متوقف نشوند؟
