روز چهارشنبه ۵شهریور، نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرد که موضوع آن تأکید بر ضرورت تحریم همه‌جانبه رژیم خون‌ریز آخوندی و برگرداندن ۶ قطعنامه شورای امنیت علیه رژیم ولایت فقیه بود. در این کنفرانس که کتاب جدید شورا با عنوان «ضرورت اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل متحد» معرفی شد، علاوه بر خبرنگاران رسانه‌های خبری، سیاستمداران و محققانی از هر دو حزب آمریکا به‌صورت آنلاین شرکت داشتند. علیرضا جعفرزاده، معاون نمایندگی شورا در آمریکا ضمن توضیحاتی در مورد کتاب جدید شورا و مفاد آن از جمله سازماندهی و کروکی سیستم موشکی رژیم و بخشهای مختلف آن و مرکز پارچین و ۱۱بخش مختلف آن، گفت بخش دیگری از این کتاب به‌تروریسم رژیم آخوندی پرداخته و فعالیت‌های تروریستی رژیم در آلبانی و آلمان و دانمارک و هلند و فرانسه و آمریکا را توضیح داده است.
نظرگاههای نمایندگان سه حوزهٔ حاکمیتی آمریکا
هر یک از سخنرانهای شرکت‌کننده در این کنفرانس، نکات مهمی در مورد ضرورت تحریم رژیم تروریستی آخوندها گفتند. از جمله:
سفیر جوزف دیترانی، رئیس سابق مرکز منع تسلیحات اتمی و مشاور ویژه رئیس آژانسهای اطلاعاتی آمریکا، فرستاده ویژه آمریکا در جریان مذاکرات شش جانبه آمریکا با کره شمالی، با بیان این‌که ما می‌دانیم تا سال۲۰۱۳ رژیم ایران با تمام قوا دنبال سلاح اتمی بوده است، گفت: «مردم ایران کلید این داستان هستند. دیکتاتوری مذهبی از مزدورانش در منطقه حمایت می‌کند و اصلاً به‌فکر مردم ایران نیست. جامعه جهانی باید علیه این رژیم متحد شود. صدور تروریسم کافی است. دنبال کردن سلاح هسته‌یی و دنبال کردن تکثیر سلاح کشتار جمعی کافی است».
سفیر مارک گینزبرگ، سفیر سابق آمریکا در مراکش، مسئول امور خاورمیانه در شورای امنیت ملی کاخ‌سفید در دولت جیمی کارتر که خودش دموکرات است، هر گونه امید به‌تغییر رژیم آخوندی را توهم نامید و گفت: «اوباما در معامله با رژیم یک بازندهٔ بزرگ بود، او فکر می‌کرد پولهایی که به‌رژیم ایران می‌دهد، صرف مردم ایران خواهد شد، اما برداشته شدن تحریم‌ها باعث نشد پولها به‌مردم ایران برسد، برعکس تروریسم علیه رهبران اپوزیسیون ایران افزایش یافته است».
وی افزود: «کوته بینانه است فکر کنیم می‌شود با رژیم ایران به‌توافق جدیدی رسید. آنچه باید انجام بدهیم این است که به‌این کابوس جهانی یعنی این رژیم پایان بدهیم».
مایکل پریجنت، محقق عالیرتبه در انستیتوی هادسون، محقق در انستیتو مطالعات ملی استراتژیک در دانشگاه دفاع ملی گفت: «اگر تحریم‌ها لغو شود رژیم ایران دست بازتری در تروریسم خواهد داشت. مردم ایران علیه رژیم هستند. برای اولین بار در عراق همه گروه‌های قومی این کشور علیه رژیم ایران هستند. ما شاهد تحول در وضعیت لبنان هستیم».
پریجنت افزود: «آمریکا هنوز فشار حداکثری را وارد نکرده است. فشار بیشتری می‌توان به‌رژیم ایران وارد کرد. . بسیاری از سناتورهای دموکرات مخالف برگشت آمریکا به‌برجام هستند».
نکتهٔ قابل توجه در مورد این سه شخصیت، آن است که هر یک از آنها معرف و نمایندهٔ بخشی از جامعهٔ سیاسی واشنگتن و هیأت حاکمهٔ آمریکا هستند که نسبت به مسائل خاورمیانه به‌خصوص مسائل مربوط به ایران اشراف دارند.
مواضع آنها، بیانگر این واقعیت است که صرف‌نظر از تفاوتهای جزیی و تاکتیکی بر سر برخورد با مسألهٔ ایران و رژیم آخوندی حاکم بر ایران، یک اتفاق‌نظر بسیار نادر دو حزبی در مورد مسألهٔ ایران وجود دارد. کما این‌که اخیراً ۳۸۷تن از نمایندگان کنگره و سنای آمریکا طی نامه‌یی به‌وزیر خارجهٔ این کشور از سیاست دولت مبنی بر تمدید تحریم‌های تسلیحاتی رژیم حمایت کردند. در میان این نمایندگان برخی از متنفذترین سناتورهای دموکرات از جمله سناتور منندز عضو ارشد کمیتهٴ روابط خارجی سنا و سناتور بن کاردین از رؤسای کمیته‌های سنا دیده می‌شوند.
پایه‌های این اجماع شگفت‌انگیز
نکاتی دربارهٔ ایران را که عمدهٔ جامعهٔ سیاسی آمریکا بر آن اتفاق‌نظر دارند می‌توان در چند محور خلاصه کرد:
- رژیم آخوندی حاکم بر ایران، عامل اصلی ناامنی و تروریسم در خاورمیانه و در جهان است
- رژیم ایران به‌جد در پی به‌دست آوردن سلاح اتمی است و برجام نتوانسته در این هدف استراتژیک رژیم تغییری ایجاد کند
- برجام هم‌چنین نتوانسته هیچ‌یک از سیاست‌ها و کارکردهای مخرب رژیم را تغییر دهد
- رژیم ایران مبتنی بر یک استبداد مذهبی و مطلقاً غیرقابل اصلاح است
- این رژیم مردم ایران را نمایندگی نمی‌کند و مردم ایران خواستار سرنگونی این رژیم هستند.
- کمک بسیار بزرگی که توسط دولت اوباما در برجام به‌رژیم شد و مشخصاً آزاد کردن بیش از ۱۰۰میلیارد دلار از دارایی‌های مردم ایران، مطلقاً هیچ بهبودی در شرایط زندگی مردم ایران ایجاد نکرد و تماماً صرف سرکوب در داخل و صدور تروریسم و جنگ‌افروزی و تغذیه و تسلیح شبه‌نظامیان تروریست و سرپا نگه‌داشتن دیکتاتوری بشار اسد شد
- رژیم ایران یک رژیم لرزان و بی‌ثبات است و در غرقاب بحرانهای لاینحل سیاسی اقتصادی و اجتماعی دست و پا می‌زند
- عنصر کلیدی در هر گونه تغییر در ایران، مردم ایران هستند که این رژیم را نمی‌خواهند، برای سرنگونی آن به‌پا خاسته‌اند و این را بارها در قیامهایی هم‌چون قیام دیماه ۹۶ و آبان۹۸ و دی۹۸ به‌اثبات رسانده‌اند.
اجماع جامعهٔ سیاسی آمریکا بر سر این محورها، در حالی که در سایر امور داخلی و خارجی به‌شدت دوقطبی است، پدیده‌یی شگفت‌آوری است و بدیهی است که به‌تصادف حاصل نشده؛ این اجماع نتیجه بیش از ۴دهه کار مستمر روشنگرانهٔ مجاهدین و مقاومت ایران در همهٔ سطوح جامعهٔ آمریکاست و هم‌چنین حاصل آزمونهای شکست‌خوردهٔ سیاستمدارانی است که می‌کوشیدند راههایی جز آنچه مجاهدین و مقاومت ایران از روز نخست دربارهٔ واقعیتهای جامعهٔ ایران می‌گفتند را بیازمایند که نتیجه‌یی جز ناکامی برایشان به‌بار نیاورد.
یک نمونهٔ تاریخی
در اینجا به‌عنوان یک نمونهٔ تاریخی از موضع‌گیری مجاهدین و رهبری مقاومت دربارهٔ برجام را یادآوری کنیم که صحت و حقانیت آن پس از ۵سال مورد اذعان جامعهٔ سیاسی آمریکا از هر دو حزب قرار گرفته است.
این موضع‌گیری خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران در تاریخ ۲۳تیر ۱۳۹۴ (۱۴ژوییة ۲۰۱۵) یعنی یک روز پس از امضای برجام است:
«اگر کشورهای ۵+۱ قاطعیت بخرج می‌دادند رژیم ایران هیچ چاره‌ای جز عقب‌نشینی کامل و دست کشیدن دائمی از تلاش برای دستیابی به‌بمب اتمی و مشخصاً دست برداشتن از هر گونه غنی‌سازی و تعطیل کامل پروژه‌های بمب‌سازی نداشت. اکنون هم باید با قاطعیت بر روی عدم دخالت و خلع ید از رژیم در سراسر منطقه خاورمیانه پافشاری کنند و این ضرورت را به‌عنوان یک اصل بنیادین وارد هر گونه توافقی بنمایند در غیراین صورت هر کشوری در این منطقه پر جنگ و آشوب حق دارد خواستار تمام امتیازاتی شود که به‌رژیم آخوندها داده شده است و این حاصلی جز تشدید مسابقه فاجعه‌بار اتمی در این قسمت از جهان ندارد.
نکته مهم دیگر این است که پولهای نقدی که به‌جیب رژیم ریخته می‌شود، باید تحت کنترل شدید سازمان ملل صرف نیازمندی‌های مبرم مردم ایران به‌ویژه حقوق اندک و پرداخت نشده کارگران و معلمان و پرستاران و تأمین غذا و دارو برای توده مردم شود در غیراین صورت خامنه‌ای پولها را کماکان در چارچوب سیاست صدور تروریسم و ارتجاع به‌عراق و سوریه و یمن و لبنان سرازیر می‌کند و قبل از همه، جیب پاسداران نظام را پْر تر از همیشه می‌کند...
براستی توافقی که حقوق‌بشر مردم ایران را نادیده بگیرد و بر آن تأکید و تصریح نکند، تنها مشوق سرکوب و اعدامهای بی‌وقفه از جانب این رژیم، لگدمال کردن حقوق مردم ایران و زیر پا گذاشتن اعلامیه جهانی حقوق‌بشر و منشور ملل متحد است».
