چشم‌انداز رژیم در سال 97: «ما در آستانه یک ورطه ‌قرار گرفته‌ایم»!

در پایان سال 96 و در آستانه سال 97، اغلب رسانه‌ها و مهره‌های رژیم چشم‌انداز تاریکی را برای رژیم و بحرانهایی که در آن اسیر است ترسیم می‌کنند. اگر‌ چه بعضی از مهره‌ها، برای لاپوشانی ترس و هراس خود از تبعات تحریم‌های در چشم‌انداز، با فرار به جلو و راه‌انداختن دودودم پوشالی که ما هم با تحریمها و... مقابله به‌مثل می‌کنیم، کتمان واقعیت می‌کنند.
اظهارات عباس عراقچی معاون جواد ظریف در عداد چنین دودودم‌هایی است که می‌گوید: «اگر برخی اروپایی‌ها به‌دنبال اقداماتی هم‌چون اعمال تحریم‌های غیرهسته‌یی بر ایران جهت خوشایند ترامپ باشند، مرتکب اشتباه محاسبه بزرگی شده و نتایج مستقیم آن را بر برجام و ادامه حیاتش خواهند دید». (خبرگزاری فارس 26اسفند 96) 
اظهارات پاسدار علی شمخانی دبیر شورای امنیت رژیم نیز دقیقاً در همین راستا است.
سایت حکومتی تابناک 26اسفند 96 به‌نقل از او می‌نویسد: «دبیر شورای عالی امنیت ملی با بیان این‌که به نقض‌عهدهای مکرر آمریکا در برجام پاسخ شایسته و به‌موقع خواهیم داد و هیچ‌گونه تغییر و تفسیری در برجام را نمی‌پذیریم، به اروپا توصیه کرد که در زمین بازی آمریکا قرار نگیرد».
اما واقعیت چشم‌انداز تاریکی که جلو حاکمیت آخوندی قرار دارد، سرسخت‌تر از آن است که اظهارات این چنینی بتواند آن را لاپوشانی کند. لذا به‌رغم این اظهارات بلاهت‌بار، رسانه‌ها و مهره‌های دیگری هراس از چشم‌انداز تیره و تار آینده را با بیانهای مختلف برملا می‌کنند.
در این رابطه تلویزیون رژیم 26اسفند 96 می‌گوید: «ساعتهایی پس از پایان نشست کمیسیون مشترک برجام در وین خبرگزاری رویترز اعلام کرده انگلیس، آلمان و فرانسه تحریمهای جدیدی علیه ایران پیشنهاد دادند تا آمریکا را برای ماندن در این توافق هسته‌یی راضی کنند.
به گفته خبرگزاری فرانسه نیز یک مسئول بلندپایه آمریکایی از بحثهای خیلی خوب میان آمریکا و هم‌پیمانان اروپایی واشینگتن در حاشیه نشست وین خبر داده است». 
سایت ساعت 26در روز 26اسفند 96 ضمن اعتراف به این‌که سال 96 نتوانست سال مناسبی «برای چیدن میوه درختی به نام برجام باشد»، اذعان می‌کند «حالا در پایان این سال کابوس برگشت تحریمهای اقتصادی بالای سر اقتصاد بیمار ایران به‌پرواز در آمده است».
این سایت حکومتی در ادامه می‌نویسد: «در همه سال 1396 بستر به گل نشسته سرمایه‌گذاری خارجی را لایروبی نکردیم هیچ، بلکه صخره‌های بلند و کوه‌آسا نیز در مسیر حرکت آن قراردادیم. چرا جامعه ایرانی [بخوانید نظام آخوندی] هزینه بالایی برای امضای قراردادی که حالا به کار نمی‌آید پرداخت کرد؟».
سایت حکومتی فرارو نیز با عنوان بار سنگین سیاست خارجی در سال 97 می‌نویسد: «با فضای تاریکی که پیش‌روی برجام قرار دارد، آمریکایی‌ها از برجام خارج خواهند شد. در این صورت برجام عملاً لغو می‌شود. اتحادیه اروپا هم تا مقداری نظر خود را درباره ایران تغییر داده و با تهران فاصله گرفته است. در این شرایط به نظر می‌رسد سال آینده سال گرفتاری ایران در ارتباط با برجام است».
علی بیگدلی «ورطه» در پیش‌رو را چنین ترسیم می‌کند: «ما در آستانه یک ورطه‌‌یی قرار گرفته‌ایم که حتی آمدن ژان-ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه به تهران هم نمی‌تواند مشکل ایران را حل کند. آن‌قدر مشکلات سیاست خارجی ایران سنگین شده است که برداشتن این بار به‌راحتی کار آسانی نیست. این مسائل در حال انباشت شدن هستند و به نظر می‌رسد که در آینده شاهد این خبر باشیم که برجام از طرف آمریکا نقض می‌شود. با توجه به این سنگینی باری که بر دوش سیاست خارجی چه از جهت سیاسی و اقتصادی قرار گرفته است فکر نمی‌کنم بهبودی در وضعیت حاصل شود. به این ترتیب سال 97 باید منتظر بحرانهایی در ارتباط با برجام باشیم»!
این شرایط سخت برای نظام آنجا ضریب می‌خورد که هم‌زمان با بحران در روابط بین‌الملل و منطقه‌یی، در زمینه داخلی نیز با بحران فزاینده اجتماعی، قیام و اعتراضات رشدیابنده مردمی روبه‌رو است.