خامنه‌ای مردم ایران را با دوگانه‌ٔ آخوند ساخته‌ٔ «نان ـ جان» تنها گذاشته است. به «ملت همیشه در صحنه»! فعلاً تا تظاهرات حکومتی یا انتخابات بعدی نیازی ندارند؛ نتیجه آن‌که مردم می‌مانند و دو غول آدمی‌خوار «کرونا» و «گرانی و فلاکت».
کفتاران عمامه‌دار و بی‌عمامه‌ٔ نظام که در ارگ‌های حکومتی درگیر چپاول ثروت و سرمایه‌های مردم و کشور هستند، اپیدمی «کووید۱۹» را با تئوری «ایمنی گله‌ای» به جان مردم انداخته‌اند؛ چرا که آن را فرصتی می‌دانند که می‌شود با آن در برابر مطالبات و خیزشها و قیام مردم فعلاً خط بست .
این در حالی است که حتی متخصصان حکومتی هم استراتژی «ایمنی گله‌ای» را پوچ و واهی می‌دانند.
استراتژی «هیچ کاری نکردن» نظام، با استدلال باطل «ایمنی گله‌ای»!
روزنامهٔ «مستقل» طی مقاله‌یی به قلم یکی از پزشکان متخصص، راهبرد «ایمنی گله‌ای» را که توسط حکومت در پیش گرفته شده، «انکار واقعیت‌های علمی» می‌خواند و آن را «یکی از شاخصهای ساختارهای ضدتوسعه‌ای» ارزیابی می‌کند. سپس با «بی‌فایده و منسوخ» خواندن این راهبرد، به ظاهر از «اصرار متعصبانه»ی حکومت گلایه می‌کند.
این مقاله در ادامه با دست گذاشتن بر برخورد «غیر علمی» و «کودکانه» نظام ولایت فقیه با اپیدمی کرونا، اعتراف می‌کند که «مبارزه با کرونا ... در هیچ زمانی بر اساس اولویت‌های واقعی طراحی نشد» و نتیجه می‌گیرد که «به این ترتیب دریای کرونا همیشه مواج خواهد بود و نخواهیم توانست هیچ موجی را از امواج قبل و بعد آن تمیز دهیم. با استمرار بلا و شکسته نشدن چرخه انتقال، روزی کمر کشور خواهد شکست و ایران را به محلی برای نشر دائمی ویروس در جهان تبدیل خواهد کرد» (مستقل. ۲۰شهریور۹۹).
البته مقاله‌ٔ فوق در سرانجام گفتار خود و راه‌حل‌ها، جرأت رفتن روی درد اصلی را، که همانا سیاست‌های حکومتی است، ندارد. در نتیجه برای راه‌حل، تنها توصیه‌ٔ مادی و جدی‌اش زدن ماسک است تا زمانی که جهان به تولید «واکسن» نایل آید!
این در حالی است که موفق‌ترین کشورهای جهان در مهار کرونا، در مقابل راهبرد منسوخ شده‌ٔ «ایمنی گله‌ای»، از استراتژی «قرنطینه (در موارد ممکن) + اجرای مطلق پروتکل‌های بهداشتی (در موارد ضروری)» استفاده کرده و پاسخ موفقی هم دریافت کردند. اما حکومت آخوندی توان و اراده‌ای برای این راه‌حل نداشته و ندارد. از آن فراتر، با رذیلانه‌ترین رفتار ممکن، از کرونا به‌دلیل فروکش کردن موقت اعتراضات مردمی، استقبال هم کردند و باکی از اشاعه‌ٔ و گسترش بیش‌از‌پیش آن ندارند.
رذالت آخوندی و یک اعتراف
یکی دیگر از مهره‌های باند مغلوب نظام در مصاحبه‌یی، به‌طور تلویحی و طبعاً «ناگزیر» به واقعیت اصلی اعتراف کرد. «مصطفی معین» کرونا را «سرپوشی بر مطالبات جامعه» معرفی می‌کند و نسبت به عواقب آن هشدار می‌دهد!
وی اگر چه عوارض و تبعات منفی مختلفی را در عرصه‌ٔ سلامت و رفتارهای اجتماعی و زمینه‌های اقتصادی گوشزد می‌کند، اما همگان به‌خوبی می‌دانند که این نظام نه دلش به‌حال سلامت مردم می‌سوزد و نه نگرانی از نان شب آنان دارد. حجم دروغ و چپاول و سرکوب و کشتار حکومتی به‌خوبی این واقعیت را نشان می‌دهد.
پس، آن هشدار واقعی که باقی می‌ماند، در واقع هول و هراس از «اعتراضات اجتماعی» است؛ از همین روست که وزیر پیشین کابینه‌ٔ آخوند شیاد خاتمی، مصطفی معین بر ضرورت تشکیل یک گروه از مزدوران حکومتی تأکید می‌کند تا «تاب آوری» نظام را بیشتر کرده و «... هماهنگی و انسجام بیشتر در سطح قوای سه‌گانه و حاکمیت را برای عبور سالم [نظام] با کمترین خسارت در دوره گذار پیشنهاد دهند».
کاندیدای تأیید صلاحیت شده‌ٔ حکومتی برای سیرک انتخابات ریاست‌جمهوری پیشین نظام، با یاد کردن از «وجود مشکلات اقتصادی و انتقاد و اعتراض عمیق نسبت به فساد دولتی، تورم و بی‌کاری» زنگ خطر را برای نظام جنایتکار خامنه‌ای می‌زند و می‌افزاید «این وضعیت مانند آتش خاموش و زیر خاکستری است که هوشیاری بیشتر مسئولان و دلسوزان برای پیشگیری از حوادث و رویدادهای پرمخاطره در آینده را می‌طلبد».
شاید جالب‌تر از همه پرسش خود خبرنگار از این مهره‌ٔ نظام است که می‌گوید «یکی از دلایلی که روحانی حاضر نشد کشور را قرنطینه کند، ترس از شورش مردم به‌دلیل بحران اقتصادی بود، آیا تحلیل روحانی را درست می‌دانید؟» و مصطفی معین هم ناگزیر از تأیید همین نظر، پاسخ مثبت می‌دهد! (روزنامهٔ حکومتی شرق. ۱۱شهریور۹۹)
باندهای حکومتی؛ تنها چیزی که نیست و تنها چیزی که هست!
بله؛ واقعیت این است که در هر دو باند نظام، تنها چیزی که نیست نگرانی برای مردم و تنها چیزی که هست مسابقه‌ٔ چپاول و حرص قدرت است.
نگاهی به کشمکش‌های باندهای نظام در رسانه‌های وابسته به هر کدام به‌خوبی نشان می‌دهد که از افشای پرونده‌های فساد گرفته تا دزدی‌های خرد و کلان و همین سردرگمی‌های سیاست اجتماعی در بحران کرونا، همه و همه به‌عنوان ابزاری برای خفت‌گیری از باند مقابل به‌کار گرفته می‌شوند. مردم محنت زده‌ٔ ایران هم در این میان مانند مرغ عزا و عروسی، تنها قربانیان این سیرک مسخره‌ٔ حکومتی هستند.
واقعیتی که البته مردم ایران به‌خوبی بر آن آگاهند و به همین دلیل بر نفی تمامیت نظام حاکم از اصول‌گرا و اصلاح‌طلب همت گماشته‌اند.
