در این روزهایی که به‌سرعت به گردهمایی بزرگ مقاومت ایران نزدیک می‌شویم و همه در تلاش برای شرکت در این واقعه مهم سیاسی هستند، همیشه بی‌اختیار به‌یاد سالی می‌افتم که برای اولین بار خانم مریم رجوی در یک مراسم، حضور علنی به‌عنوان سخنران پیدا کرد. سخنرانی در مراسم ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۴ در اورسوراواز که در جمع مجاهدین و هواداران مقاومت انجام شد. آن هنگام در تلاش نمایش ویدئوی ضبط شده از این مراسم برای ایرانیان خارج کشور بودیم. در آن سال به‌تازگی از ایران خارج شده و در کمپ پناهندگانی بودم که ساکنان آن در انتظار گرفتن پناهندگی بودند.
اختلاف فضا بین سال ۶۴ با امروز
فضای امسال با آن دوره به‌کلی متفاوت است. امروز بسیاری از شخصیتهای برجسته بین‌المللی به‌صراحت، آینده ایران را با وجود آلترناتیو شورای ملی مقاومت، آینده‌‌یی روشن و درخشان معرفی می‌کنند، در حالی‌که در آن دوره شورا اولین قدمها برای تثبیت بین‌المللی خود را برمی‌داشت. همین‌طور تفاوت در سیستم ارتباطات بین امروز و آن روز که کاملاً روشن است. تلاش ما برای برگزاری یک گردهمایی در شهر رم با حضور هزار نفر بود در حالی‌که امروز گردهمایی بزرگ ایرانیان در پاریس هر ساله با جمعیتی فراتر از صدهزار تن برگزار می‌گردد.
سال ۶۴ هنوز مقاومت ایران این شناخته‌شدگی جهانی را نداشت و باید قدم‌به‌قدم با موانع راه، از جمله سمپاشی ضدانقلاب خارجه‌نشین علیه مقاومت، زدوبندهای مماشات‌گران بین‌المللی با رژیم آخوندی و... می‌جنگید و راه باز می‌کرد.
مسأله این است که اگر امروز مقاومت ایران در اوج اقتدار توان برگزاری یک چنین گردهمایی را دارد، حاصل رنج و خونی است که اشرفیهای قهرمان تحت یک رهبری پاک‌باخته، با جان و همه چیز خود این ساختمان عظیم را پایه‌ریزی کردند و اشرف‌نشانها از همان سالهای ۶۴ به بعد با کار طاقت‌فرسا و مورچه‌وار، رژیم و سیاستهای مماشات‌گرانه حکومتهای غربی را افشا و ایرانیان آزاده را نسبت به این سیاست‌ها آگاه کردند. به عبارت دیگر، دریای کهکشان امسال از جویبارها و رودهای کوچکی شروع شده که به این جا رسیده است.
فراموش نمی‌کنم که در سال ۶۴ با مراجعه حضوری به خانه هموطنان و یا کمپهای پناهندگی می‌بایست یک‌به‌یک مشکلات ایرانیان را برای حضور در اولین سخنرانی خانم رجوی می‌شنیدیم و برای حل آن کمک می‌کردیم.
۳۳سال تلاش و رزم
به‌هرحال گردهمایی رم در تیرماه ۶۴ در سالن بزرگ دانشگاه رم برگزار شد. خانم مریم رجوی در سن ۳۲سالگی با سخنرانی پرشور و صادقانه خود دلهای مشتاقان آزادی ایران را تسخیر نمود و پس از آن به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت اجتماعات گسترده در پاله دو کنگره پاریس و ارلز کورت لندن و... را برگزار نمود و به کهکشانهای عظیم سالهای اخیر رسید. تمام تلاشهای آخوندهای دین‌فروش برای جلوگیری از این اجتماعات عظیم انسانی را درهم‌شکست و امروز مجدداً در تدارک آخرین کهکشان برای تحقق سرنگونی قریب‌الوقوع دیکتاتوری حاکم بر میهن به پیش می‌رود. پس آواز کنیدش و در باز کنیدش....
ا. جمالی
مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت مجاهد الزاماً آن را تأیید نمی‌کند
