در روزنامه‌های حکومتی دوشنبه ۲۵اسفند، بحرانهای اجتماعی اقتصادی، اغلب تیترهای صفحات اول را پر کرده‌اند. از تحمیل افزایش حقوق ناچیز تا کمبود مرغ و روغن و کارنامهٔ سیاه دولت روحانی در زمینه اقتصادی گرفته تا مطالبهٔ اجتماعی برای واکسن کرونا.
انزوای جهانی و منطقه‌یی نظام هم در تیترهای گوناگون روزنامه‌های هر دو باند حاکم دیده می‌شود. حذف رژیم از میزبانی بازیهای لیگ قهرمانان آسیا، اسباب حملات باندی در روزنامه‌های باند خامنه‌ای به دولت روحانی شده است. در کنار این خبر سایر خبرهای مربوط به انزوای داخلی، منطقه‌یی و جهانی رژیم هم تیترهای متنوعی را به خودش اختصاص داده است. در خبرهای مربوط به انزوای داخلی رژیم نگرانی باندهای حاکم از بایکوت مردمی نمایش انتخابات ریاست جمهوری، جلب توجه می‌کند. اما مقدم بر آن باید از مطالب مربوط به اعتراف به سوختن ترفندهای رژیم برای خودداری از واکسیناسیون عمومی مردم یاد کنیم که ضمن اشاره به وعده‌درمانیها و دوگانه‌گوییهای نظام در مورد انفجار خشم مردم به نظام هشدار داده‌اند.
گسل‌های اجتماعی با قدرت تخریب بالا، پشت سد کرونای ولایت
سؤال «آیا سیاستمداران به تداوم کرونا علاقه مندند» عنوان مطلبی است در روزنامه جهان صنعت. که به این سؤال پاسخ مثبت داده و یادآوری کرده حکومت ایران که سیاست هاش جایگاه بالاتری از رفاه مردم دارد و با آمار متفاوت در مورد فوت‌شدگان مردم را سردرگم کرده، و در به کارگیری روشهای علمی واکسیناسیون تعلل داشته، کرونا را برای حرکت در راستای هدف خودش و بی‌توجهی به منافع عمومی به کاربرده. این مقاله در ادامه به ترفندهای حکومتی برای مهار اعتراضات مردمی به بهانه کرونا اشاره کرده و در ادامه در مورد چشم‌انداز جنگ مردم با حاکمیت نوشته است «گرچه بحران ویروس کرونا منازعه را به تأخیر می‌اندازد ولی به تأخیر انداختن به قیمت تلنبار شدن مسائل چالشی است که در جامعه وجود دارد. به عبارتی زمانی که جامعه از چنگال کرونا رها شود، گسل‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی با قدرت تخریبی بیشتری شروع به حرکت خواهند کرد».
آفتاب یزد هم با طرح سؤالی درتیتر خود که «چرا روسیه و چین قطره چکانی واکسن می‌دهند؟» پاسخ داده که در واقع این سیاست نظام است که تا زمانی که واکسن ساخت خودش تمام نشده، اقدام به واکسیناسیون مردم نکند. و «واردات قطره چکانی هردفعه حداکثر در حد چند صد هزار دوز وارد می‌شود که به‌نظر می‌رسد برای خالی نبودن عریضه و دل خوش کردن است تا یک اقدام جدی که آحاد مردم کشور را در بر بگیرد و مقابله جدی با این ویروس خطرناک و مهلک باشد». در ادامه هم به تعلل رژیم برای واکسیناسیون اذعان کرده و نوشته: «این سفر نروید و حضرت عباسی گفتن در لفافه یعنی‌ای مردم صبر کنید واکسن ایرانی برسد. = واکسن ایرانی در بهترین حالت در بهار وارد چرخه‌ٔ تولید - به شرط تأیید نهایی - خواهد شد. = واکسن ایرانی تأیید و وارد چرخه‌ٔ تولید نیز بشود به این زودی‌ها همه‌ٔ ۸۵میلیون جمعیت ایرانی واکسینه نخواهند شد».
خط قرمز نظام روی سفره مردم!
تمرکز روزنامه‌ها در بردن باند خود از کارنامه فضاحت‌بار اقتصادی رژیم و محکوم کردن باند رقیب است. اما در این دعوای باندی هر یک به گوشه‌یی از کم و کیف غارت مردم اذعان کرده‌اند.
«خط‌قرمز روحانی روی سفره مردم» عنوان مطلب روزنامه وطن امروز از باند خامنه‌ای است که اذعان کرده: «به روایت مرکز آمار، تورم نقطه به نقطه اقلام خوراکی در بهمن‌ماه سال جاری به ۶۴درصد رسیده است... رصد بازارهای مختلف حاکی از افزایش به مراتب بیشتر قیمت‌هاست. اساساً به سختی کالایی را می‌توان پیدا کرد که در یک سال منتهی به اسفندماه جاری کمتر از ۱۰۰درصد رشد قیمت داشته باشد. برخی اقلام به کلی از سفره مردم رخت بر بسته و درباره خرید دانه‌ای میوه، رونق گرفتن بازار پا و پوست مرغ و خرید نان قسطی می‌شنویم».
فرهیختگان روزنامهٔ دیگر باند روحانی هم با اشاره به غارت ۱۸میلیارد دلار تحت عنوان ارز جهانگیری نوشته است: «در دو سال اخیر یعنی سال‌های ۹۷ و ۹۸ اقتصاد ایران ۱۲درصد کوچک‌تر شد... میانگین رشد اقتصادی دهه۹۰ صفر، میانگین تورم ۲۴درصد، میانگین رشد انباشت سرمایه منفی ۵.۲درصد و شکاف طبقاتی بر اساس شاخص ضریب جینی از ۳۶.۵درصد در سال۹۰ به ۴۲درصد در سال۹۹ رسیده است».
«قربانی اقتصاد ناسالم» عنوان مطلب آفتاب یزد است که با اشاره به حقوق زیر خط فقر کارگران نوشته است: «این میزان افزایش حقوق کماکان فاصله چشم‌گیری با تورم واقعی در کشور دارد. ناگفته پیداست بر قشر کارگر جامعه این روزها چه می‌گذرد. مسئولان تصمیم‌گیر هم که از بیان و نظرات‌شان مشخص است حقوق‌های چند ده میلیونی اجازه نمی‌دهد از حال مردم باخبر شوند».
جهان صنعت هم نوشته حقوق مصوبه رژیم برای کارگران با دلار نرخ ۲۵هزار تومانی، ۱۶۷دلار می‌شود. در حالی که «در عراق متوسط حقوق ماهانه ۵۱۶دلار، پاکستان ۲۷۱دلار، ترکیه ۴۲۳دلار، جمهوری آذربایجان ۳۱۲دلار، اردن ۷۴۹دلار و حتی ترکمنستان به ۵۲۶دلار در ماه می‌رسد. این مقدار برای کشورهایی که به ظاهر فقیر و توسعه‌نیافته هم محسوب می‌شوند تامل‌برانگیزتر است. به‌عنوان نمونه متوسط حقوق در بنگلادش ۲۸۰دلار، سریلانکا ۲۵۲دلار، تانزانیا ۲۳۶دلار» می‌شود.
