آری ما از مرگ و از اعدام و قتل‌عام قوی‌تریم.
هر گاه که درو می‌شویم دوباره با رویش جوانه‌ها پربارتر از جا برمی‌خیزیم.
۲روز پس از نخستین شعله‌های خشمی که از مشهد برخاست شهر و خیابان «دورود» با خون ۶تن از جوانان سرخ شد.
حمزه لشنی زند، حسین رشنو، محمد چوباک، احسان خیری، محسن ویرایشی و محمد کهزادی به‌خاک افتادند. در همین روز به‌دنبال حملهٔ وحشیانه پاسداران یک نفر هم در تویسرکان به شهادت رسید. مردم شهر با شعار «مرگ بر خامنه‌ای» پیامش را در خیابان جاری کرده و یک خودرو رژیم و بخش‌هایی از فرمانداری را به آتش کشیدند.
روز بعد خبر از خون سرخ علی مؤمنی، فرزند دلیر مردم نورآباد رسید که با شلیک مستقیم مسلسل‌داران و مزدوران جاودانه شد و ۲تن در ایذه به شهادت رسیدند.
محمد ابراهیمی، حسین شفیع زاده، نعمت‌الله شفیعی، شهاب حسینی(فرزندان دلاور مردم قهدریجان)، نعمت‌الله صالحی(فرزند دلیر مردم جوی‌آباد اصفهان) و اصغر هارون رشیدی(فرزند دلیر مردم همایون‌شهر) در شمار شهیدانی هستند که روز ۱۱دی در حملات مزدوران جنایتکار جان‌باختند.
تا آخرین ساعتهای دوشنبه‌شب ۱۱دیماه یعنی در ۵روز اول قیام سراسری مردم علیه رژیم آخوندی دست‌کم ۳۰تن از قیام‌کنندگان در شهرهای مختلف کشور با شلیک مستقیم پاسداران و دیگر نیروهای سرکوبگر به شهادت رسیدند. ۱۰تن از آنان روز دوشنبه ۱۱دی در قهدریجان(استان اصفهان) به شهادت رسیدند. در میان دیگر شهرهایی که تظاهرکنندگان در اثر شلیک پاسداران به شهادت رسیدند می‌توان از درود، ایذه، تویسرکان، شاهین‌شهر، همدان و نورآباد نام برد.
با یادی از پرچم‌داران «دی» و شهیدانی که در امتداد قیام در کازرون و اهواز به‌خاک افتادند راه‌شان را تا سرنگونی و پیروزی محتوم ادامه می‌دهیم.
