یک اقتصاددان حکومتی به‌نام راغفر ضمن آن‌که سال۱۴۰۲ را سال انتخاب و سرنوشت برای دولت توصیف می‌کند، می‌گوید: «اگر یک عزم جدی سیاسی برای اصلاحات اقتصادی وجود نداشته باشد ما باید انتظار بحرانهای خیلی عمیق‌تر و گسترده‌تر از آن‌چه که در ۴ماه نخست نیمه دوم امسال پیش آمد را در ماه‌های سوم و چهارم ۱۴۰۲ انتظار داشته باشیم و اگر این‌گونه شود این بار به‌دلیل هجوم و حضور بخش قابل توجهی از فقرا و طبقات محروم در اقتصاد کشور خواهد بود» (سایت حکومتی اقتصاد۲۴ ـ ۱۰فروردین ۱۴۰۱).
اقتصاددان دیگری به‌نام جام‌ساز نیز با اذعان به‌این که «در سال جاری شاهد افزایش تورم و کاهش ارزش پول ملی خواهیم بود»، تصریح می‌کند: «ادامه این روند می‌تواند در سال۱۴۰۲ اقتصاد کشور را دچار یک بحران جدی کند».
از این پیش‌تر سایت حکومتی فرارو در مطلبی با عنوان «چشم‌انداز اقتصاد ایران در ۱۴۰۲» بخشهایی از گفتگو با ۶تن از اقتصاددانان حکومتی را درج کرده است. یکی از این کارشناسان به‌نام وحید شقاقی با اشاره به «فرسودگی زیرساختها» و بیان این نکته که «تورم مهمترین چالش دولت (در سال آینده) خواهد بود»، می‌گوید: «در سال آینده همین فرسودگی انباشته شده، تبدیل به‌یک ابر چالش دیگر در پیش‌روی دولت خواهد شد... به‌نظر نمی‌رسد (دولت) بتواند در سال۱۴۰۲ این مشکلات را حل یا حداقل کاهش دهد؛ بنابراین سال۱۴۰۲ به‌طور قطع سال بسیار سختی خواهد بود» (۲فروردین).
اینها شمه‌یی از ارزیابیهای کارشناسان حکومتی نسبت به چشم‌انداز اقتصاد در حاکمیت فاسد آخوندها در سال جدید است و به‌ندرت می‌توان موردی را یافت که چشم‌انداز روشنی از سال پیش رو، برای رژیم به‌خصوص به‌لحاظ اقتصادی، پیش‌بینی کند. حتی سردمداران رژیم، به‌استثنای رئیسی جلاد که با بلاهت، سال گذشته را سال رقم خوردن سه پیروزی و اتفاق مهم برای رژیم خوانده و حرفه‌اش دروغ‌درمانی و بلوفهای تو خالی است؛ سایرین، با هراس و ناامیدی از سال پیش رو سخن می‌گویند؛ حتی خامنه‌ای در پیام نوروزی خود گفت: «به نظر من در سال۱۴۰۲... ما مشکل کم نداریم، مشکلات گوناگونی داریم، در زمینهٔ فرهنگی، در زمینهٔ سیاسی، لکن مسألهٔ اصلی و محوری در این سال هم مسألهٔ اقتصاد است». وی در همین رابطه سال۱۴۰۲ را سال «مهار تورّم و رشد تولید» نامگذاری کرد.
بنا به‌تجربه هر ساله و نتایج معکوس نامگذاریهای مبتذل خامنه‌ای در سالهای گذشته، این یک پیش‌بینی دشوار نیست که سال۱۴۰۲ سال از ضامن خارج شدن تورم و نابودی باقیماندهٔ تولید در ولایت بحران زدهٔ او خواهد بود.
این چشم‌انداز سیاه اقتصادی در ولایت خامنه‌ای و فشارهای کمرشکن تورم بی‌دنده و ترمز بر روی اقشار و طبقات محروم جامعه، در بطن خود، از انفجار حتمی و قریب‌الوقوع خشم خلق و قهر آتشین قیامی خبر می‌دهد که کارشناسان حکومتی نیز آن را «آتش زیر خاکستر» توصیف می‌کنند.
