۲۰ اسفند گذشته توافقی بین رژیم آخوندی و دولت بلژیک به امضا رسید. بر اساس این توافق محکومان در دادگاههای دو طرف می‌توانند دوران محکومیت خود را در کشور مبدأ سپری کنند. این توافق تا پیش از ۱۰تیر ۱۴۰۱ علنی نشده بود. دولت بلژیک، لایحه آن را به مجلس آورده و یک فوریت آن تصویب شد تا در هفته‌ٔ آینده با اخذ موافقت پارلمان تبدیل به قانون شود.
هدف از آن توافق و تلاش برای تبدیل آن به قانون، فراهم کردن بستر لازم برای بازگرداندن اسدالله اسدی به ایران است. او از طرف رژیم ایران مأمور شده بود که گردهمایی بزرگ مقاومت ایران در تیر ۱۳۹۷ را با یک عملیات انفجاری هدف قرار دهد. به همین منظور ۳ مزدور دیگر که در جمع هواداران مجاهدین نفوذ داده شده بودند را به کار گرفت. عملیات تروریستی پیش از آن که موفق شود، کشف و متوقف شد و هر چهار تروریست روانه‌ٔ دادگاه شدند.
در حال حاضر اسدالله اسدی محکومیت ۲۰ساله خود را در بلژیک سپری می‌کند. دو مزدور نیز به ۱۸سال زندان و یک نفر دیگر به ۱۷سال زندان محکوم شده‌اند.
در این‌که در پشت‌پرده معامله‌ا‌ی بین دولت بلژیک و رژیم ایران صورت گرفته است نمی‌توان تردید کرد. اما آنچه مسلم است به جز رژیم ایران و دولت بلژیک طرف‌های دیگری نیز در صحنه حضور دارند، کسانی که اراده کرده‌اند اجازه ندهند یک «تیم» حرفه‌یی تروریست به مرکز فرماندهی‌اش در تهران برگردد.
جامعهٔ بزرگ ایرانیان مخالف رژیم ولایت فقیه که هدف کلی عملیات تروریستی بود به‌محض مطلع شدن، اعتراضات و فعالیت‌های خود را آغاز کرده‌اند. تجمعات، نامه‌نگاریها و بسیج همه‌ٔ آنهایی که می‌توانند در برابر معامله با یک دولت تروریست مانع ایجاد کنند، گام‌های پیوسته‌ای است که می‌تواند و باید صحنه را بچرخاند.
مقاومت ایران به‌عنوان هدف مشخص عملیات تروریستی تحت فرماندهی اسدالله اسدی، در قلب جنبشی قرار دارد که از باز پس فرستادن یک تروریست به تهران جلوگیری خواهد کرد. اسدالله اسدی می‌تواند مطمئن باشد که «آقایش» را در تهران ملاقات نخواهد کرد.
وجه بارز این دور از رویارویی رژیم و مردم ایران، به این صورت خلاصه و فشرده می‌شود: رژیم دست از سرکوب بر نمی‌دارد، اما هر دور سرکوب بر تکرار و شدت اعتراضها و قیام‌ها می‌افزاید. در این فرایند هر بار نیروی قیام و سرنگونی بزرگتر و شدیدتر، و نیروی سرکوب شکننده‌تر می‌شود.
این مختصات در داخل و خارج از ایران به‌وضوح قابل مشاهده است. در داخل کشور فعالیت‌ها و شمار کانون‌های شورشی رو به افزایش است و به‌لحاظ کیفی جهش می‌کند. نیروی اعتراضات اقشار و لایه‌های مختلف اجتماعی فزاینده و دارای تداوم می‌شود. و از هر جرقه‌ای در هر لحظه‌ای می‌تواند حریق برخیزد. در نقطه‌ٔ مقابل نیروی سرکوب شکننده‌تر و پر شکاف‌تر می‌شود. ضرباتی که سپاه در بخش‌های امنیتی‌اش دریافت کرده است تصویری کوچک اما گویا از وضعیت تمامیت نیروی سرکوب است.
در خارج از مرزهای ایران نیز دامنه و کیفیت پشتیبانی از مقاومت ایران جهش می‌کند. حضور وزیر خارجه و سپس معاون رئیس‌جمهور پیشین آمریکا در «اشرف» ۳ و تأکید بر خواست مردم ایران در برپایی یک جمهوری مبتنی بر جدایی دین از دولت تنها نمایی گویا از تابلویی بسیار بزرگتر است.
تلاش رژیم ایران و همدستان آن در بلژیک برای بازگرداندن یک تروریست حرفه‌یی و کسی که تنها برای کشتن و شکنجه کردن آموزش دیده است، به ایران، از منظر آنها بخشی از تلاش برای سرکوب مردم و مقاومت ایران است. اما از منظر مردم، مقاومت و پشتیبانان ایران آزاد فردا، این تنها یک فرصت برای کوبیدن و عقب‌راندن رژیم ایران و هر نوع مماشات و مدارا با آدمکشان حاکم بر تهران است. این فرصتی است برای باز هم گسترده‌تر کردن و بزرگتر کردن یک مقاومت برحق که کمترین نتیجه‌اش نگه‌داشتن اسدالله اسدی در زندان بلژیک است.
