در روزنامههای حکومتی پنجم خرداد، حذف مهرههای حکومتی از نمایش انتخابات ریاستجمهوری بیشترین مطالب را در روزنامههای هر دو باند حاکم به خودش اختصاص داده است. در کنار این مطالب اگر هم به بحرانهای اقتصادی – اجتماعی اشاره کردهاند در راستای همین جنگ قدرت است. مثلا کیهان کسادی صندوق های رأی را با اهرم بحرانهای اقتصادی به گردن باند رقیب انداخته و نوشته: «نفوذیها با راهاندازی مسابقه گرانی برای کاهش مشارکت مردم دست به کار شدهاند». و شرق هم از باند مغلوب بدون اسم بردن از سپاه پاسداران از یک فقره چپاول ۴۵۰هزار میلیاردی خبر داده که دولت روحانی به حلقوم سپاه ریخته. شرق اشاره کرده در بحبوبهٔ انتخابات این قرارداد بین دولت روحانی و شرکتهای تابعهٔ بسته شده. در حالی که کل بودجه عمرانی کشور ۱۲۰هزار میلیارد تومان است دولت روحانی ۴۵۰هزار میلیارد تحت عنوان اقتصاد مقاومتی به حلقوم ایادی خامنهای ریخته است.
وحشت از تحریم مردمی انتخابات در فضای انفجاری جامعه
در روزنامههای هر دو باند آنچه که به اسم دغدغهٔ اصلی از آن نام بردهاند تحریم مردمی نمایش انتخابات است. روزنامههای باند ولیفقیه با یادآوری فضای انفجاری جامعه باند رقیب و دولت روحانی را مسبب این وضعیت معرفی کردهاند.
«سخن با کسانی که هنوز دردادن رأی تردید دارند» مطلبی در روزنامهٔ جوان وابسته به سپاه پاسداران است که نوشته: «در جریان افکار سنجیهای ماههای اخیر در مورد چرایی عدم مشارکت، مهمترین دلیلی که مطرح میشود، احساس بینتیجه بودن انتخاب گذشته و عدم تحقق وعدههای انتخاباتی و ناامیدی در حل مشکلات کشور است. عدم مشارکت نهتنها مشکلی را حل نمیکند بلکه چهبسا به مشکلات دیگری نظیر تشدید مشکلات امنیتی دامن میزند».
«مشارکت حداقلی دشمن را به تشدید فشارها ترغیب میکند» عنوان مطلب دیگری است در روزنامه جوان که ضمن فرافکنی علت تحریم انتخابات از سوی مردم به طرف «نظام سلطه» نوشته است «هدفی که در صورت تحقق میتواند نظام اسلامی را تضعیف کند و آغازی برای افزایش فشارهای اقتصادی و بینالمللی بر (نظام) با هدف تشدید و گسترش نارضایتیهای عمومی با هدف براندازی و فروپاشی باشد». .
فرهیختگان هم در یک تیتر بلند نوشته «دغدغهٔ دلسوزان نظام میزان مشارکت عمومی در انتخابات است» و در ادامه نوشته ضمن آن که نظام آخوندی را «انقلاب» نامیده از جمله نوشته «مهمترین دغدغه مدافعان انقلاب باید میزان مشارکت در انتخابات باشد؛ چالشی که قبل از این هم نگرانکننده بود. مدیریت ضعیف روحانی در دولت، موجی از نارضایتی عمومی را ایجاد کرده و انگیزه طیفهای مختلف سیاسی و اجتماعی برای مشارکت فعال در انتخابات را کم کرده بود. دولت روحانی مثل یک بیماری سنگین تهدید اصلی مشارکت عمومی در انتخابات بود، در پله دوم شیوع کرونا مزید بر علت شده بود». در پایان هم ملتمسانه نیروهای حکومتی خواسته است «هر کسی هر کاری بلد است باید انجام دهد».
دیکتاتوری بیشتر مقاومت بیشتر
در روزنامههای باند مغلوب در واکنش با اقدام انقباضی شورای نگهبان خامنهای به خامنهای گوشزد شده که «همهٔ خودیها از قطار» نظام پیاده شدند. رسانههای باند مغلوب به بیانهای مختلف به شکست سرکوب و اینکه در برابر افزایش سرکوب، مقاومت مردمی ارتقاء یافته اذعان کردهاند. «تکرار رستاخیز» عنوان مطلبی در روزنامه مستقل از باند مغلوب است که ضمن یادآوری آخرین تجربه شاه که احزاب دستساز خودش را هم منحل کرد و یک حزب فرمایشی به اسم رستاخیز راه انداخت نوشته است: «نگاه تاریخی به پروژه قبضه کردن مطلقِ قدرت نشان داده است که نتایج عکس به بار خواهد آورد. قدرت بیشتر یعنی خطای بیشتر؛ یعنی مقاومت بیشتر!». .
«کمدی اخبار، تراژدی تحلیل» عنوان مطلب روزنامه ابتکار است که خیز نظام برای رأیسازی را پیشاپیش شکستخورده اعلام کرده و نوشته است: «زبانها در شرایطی که نشانههای قهر با صندوقها از انتخابات اسفند ۹۸ تا به امروز فراوانند از علاقه و دعوت به مشارکت بالا میگویند و عملها نشان میدهند میزان مشارکت دیگر یک دغدغه نیست؛ چرا باشد وقتی میتوانند روی پایینترین درصد مشارکت هم برچسب حماسه حضور بزنند؟!».
اعتماد روزنامهٔ دیگر باند مغلوب هم در مطلب خود با عنوان «مشارکت تابع چیست؟» به برخی از عوامل تشدید ناراضایتی مردم اشاره کرده و از آن تحریم مردمی نمایش انتخابات را نتجه گرفته. این روزنامه نوشته «خیلیها اظهار پشیمانی میکنند از شرکت در انتخابات، زیرا احساس کردند که با این روش راهی به دهی نخواهند برد. اعتراضات سال۱۳۹۶، تورمهای بالا، توقف رشد اقتصادی، درگیریهای نظامی با ایالات متحده، اعتراضات آبان ۱۳۹۸، سقوط هواپیمای اوکراینی و سپس از راه رسیدن کرونا، همه و همه، فضای انتخاباتی را سرد کرده است. در واقع مشکلات اقتصادی، کرونا و تحریم سه مؤلفه اصلی برای عدم رضایت مردم از وضع کنونی هستند. نباید برای حضور مردم از رقم اندکی که نظرسنجیها برای مشارکت اعلام کردهاند، توقع بیشتری داشت».