در آستانهٔ سالروز قیام آبان و آتشفشانی که بهقول پاسدار آبنوش «یک دفعه کل کشور را فرا گرفت»، رژیم آخوندی مصرف برق را به بهانهٔ حذف سوخت مازوت محدود کرد. سخنگوی پزشکیان هم با فریبکاری مشمئزکنندهیی بر سر مردم منت گداشت که گویا دولت «خاموشیهای منظم» را جایگزین «تولید سم» برای عموم شهروندان کرده است.
این فریبکاری خیلی زود رنگ باخت و موضوع قطع برق در هراس از واکنش اجتماعی بهسرعت به یک مسألهٔ سیاسی تبدیل شده و به بحران درونی رژیم دامن زد.
در حالیکه آخوند ابطحی از اصلاحگران ولایت قطع برق را «پوست خربزه زیر پای پزشکیان» و توطئه برای «زمین زدن دولت» توصیف کرده، کیهان خامنهای ۲۱آبان زیر عنوان «مازوتسوزی یا فرصتسوزی خاموشیهای زود هنگام از کجا آمد؟» مینویسد: «در اتفاقی کمسابقه، با تصمیم دولت، قطع برق در فصل پاییز مهمان خانههای مردم شد».
کیهان سپس با اشاره به اعتراضات عمومی در فضای انفجاری جامعه ابراز وحشت کرده که «قطعی برق یعنی قطعی سیستم گرمایش در فصل سرما، گیر کردن در آسانسورها و مشغول کردن بیخود آتشنشانی، قطعی اینترنت، تعطیلی کارخانهها، مختل شدن عملکرد بیمارستانها و بانکها، تعطیلی بعضی از کلاسهای درسی و...» !
ادعای جلوگیری از «تولید سم»! و بهانه «توقف مازوتسوزی»، آنقدر مهمل بود که حتی خبرگزاری تسنیم (۲۰آبان) هم آن را زیر سؤال برده و با تیتر «دلیل قطعی برق توقف مازوتسوزی است؟ با مردم صادق باشیم!» نوشته است: «خالی بودن مخازن گازوییل نیروگاهها را (که بیش از ۶۰درصد خالی است) میتوان دلیل اصلی اعمال خاموشیهای بخش خانگی در پاییز و زمستان امسال دانست و سؤال اینجاست؛ آیا تأمین گازوییل مورد نیاز نیروگاهها برای دولت آنچنان غیرممکن بود که تصمیم به قطع برق خانگی گرفته شد؟».
در این میان، آنچه مهرهها و کارشناسان حکومتی از هر جناحی در آن اتفاقنظر دارند ورشکستگی و کسری بودجه بیسابقه رژیم و دادن سهم عمده به نهادهای نظامی و امنیتی است.
پیش از این پزشکیان هنگام ارائهٔ بودجهٔ ۱۴۰۴ به مجلس اعتراف کرد که اولویت اول و آخر نظام حفظ سپاه سرکوب و نیروی انتظامی است و سخنگویش گفت: «همه اهتمام بر این بوده که نیازمندیهای دفاعی کشور برطرف شود لذا افزایش قابل توجه بالغ بر ۲۰۰درصدی را ما در بودجه نظامی کشور شاهد بودیم» (تلویزیون رژیم، ۸آبان).
پزشکیان ضمن ارائهٔ لایحهٔ بودجه بدون تعارف گفت: «رفتیم از رهبری اجازه گرفتیم، یک مقدار از ارزی را که وسط سال، بعد از اینکه اعتراضات اجتماعی شکل میگرفت تازه میرفتیم ارز تقاضا میکردیم، قبل از اینکه این اتفاقات بیفتد، رفتیم اجازه گرفتیم آوردیم توی بودجه!».
این همان گردابی است که نظام در آن گرفتار آمده و به اذعان ایادی رژیم «نه راه پس دارد و نه راه پیش». هشدار خطر قطع برق و جرقهٔ آبانی دیگر هم فایده ندارد.
روزنامهٔ حکومتی سیاست روز (۲۱آبان) نوشته است: «با توجه به برنامهریزی صورت گرفته برای قطع برق، قطع گاز نیز خواهیم داشت چرا که بسیاری از خانههای دارای موتورخانه است و این موتورخانه با قطع برق از کار خواهد افتاد، حتی پکیجها نیز خاموش میشود و در واقع بسیاری از مردم نه برق خواهند داشت و نه گاز. حال تو خود حدیث مفصل بخوان از مجمل»
ریسک قطع برق در شرایطی است که خلیفهٔ ارتجاع و رئیسجمهورش خوب میدانند جرقهٔ قیام آبان۹۸ در پی افزایش ناگهانی قیمت بنزین بود. آن روز پاسدار علی فدوی، اعتراف کرد که ۲۸ استان و ۱۰۰ محله در روز اول قیام شرکت داشتند و پاسدار آبنوش گفت: «فقط خدا ما را نجات داد».
رهبر مقاومت ایران در پیامی بهمناسبت قطع برق تأکید کرد: «قطع برق که نیاز حیاتی همه مردم است آن روی سکه سه برابر کردن بودجه نظامی و امنیتی رژیم است. با همان عزم و ارادهٔ ملی در قیام کبیر آبان ۹۸ باید به اعتراض برخاست».