بحران اقتصادی موضوعی است که این روزها مسأله رژیم و دغدغهٔ کارگزاران حکومتی شده و نسبت به پیامدهای آن ابراز نگرانی می‌کنند و به همدیگر هشدار می‌دهند. مضمون مشترک تمام این هشدارها هم این است که قیامی بزرگتر از آبان در راه است. اما واقعیت این است که به‌رغم تمام این هشدارها، راه‌حلی از درون رژیم دیده و شنیده نمی‌شود بلکه آنچه بیرون می‌زند تماماً علائم افتادن در شیب تندی است که یارای مقابله با آن را ندارند.
آخوند رئیسی در جلسه با اقتصاددانان حکومتی در روز۱۸ آبان با طرح چند پرسش بن‌بست و بی‌راه‌حلی نظام از یک‌سو و ورشکستگی اقتصادی رژیم در تنگنای تحریم‌ها از سوی دیگر را به نمایش گذاشت. وی بحران نظام را روی میز اقتصاددانان حکومتی انداخت و با طرح چند پرسش زمینه‌چینی عملی برای حذف یارانه‌ها و گرانی بنزین را آغاز کرد. وی گفت: چرا شاخصهای کلان اقتصاد کشور مطلوب نیست؟ چرا تورمی که قرار بود تک‌رقمی شود اتفاق نیفتاده است؟ چرا دهها میلیارد دلار یارانه پنهانی که دولت پرداخت می‌کند، مردم آثار مطلوب آن را در زندگی خود نمی‌بینند؟ چرا با وجود هزاران هزار میلیارد تومان مصارف دولت در ۸سال گذشته، رشد اقتصادی کمتر از یک درصد داشته‌ایم؟
آخوندرئیسی جلاد در ادامه گفت: «اینها سؤالاتی است که در جامعه وجود دارد. اما طبق نظر اقتصادانان در درون و بیرون دولت تغییر شرایط اقتصادی کشور امکانپذیر است. این آمادگی در دولت وجود دارد که با نظر کارشناسی، مطالعه و درایت این تغییر ایجاد شود».
آخوند رئیسی که با ادعای «آمادگی دولت برای تغییر با نظر کارشناسان» قصدی جز این نداشت که حذف یارانه‌ها و گرانی بنزین را از گردن خود باز کرده و به گردن بیرون خود بیندازد، تا بلکه با دست کردن مجدد در جیب مردم حتی برای مدت اندکی هم که شده برای عمر نظام زمان بخرد، منتظر نظر کارشناسان نماند و روز ۱۹آذر ۴۵تن از مهره‌های باند او در مجلس ارتجاع طرح گرانی بنزین را روی میز گذاشتند.
اما واقعیت این است که گرانی بنزین نه تنها دردی از نظام دوا نمی‌کند بلکه اولین تهدیدش این است که آتش قیام آبان ۹۸ را بار دیگر شعله‌ور کند. چون میزان ورشکستگی نظام از این حرفها گذشته است و چنگالهای نظام از مسیرهای زیادی وارد گوشت و پوست مردم شده و خون آنها را مکیده است.
روزنامه حکومتی اعتماد در روز۱۹آبان در مطلبی با عنوان «رشد خطرناک نقدینگی» از مقایسه آمارهای مرداد و شهریور سال۱۴۰۰ نتیجه گرفته است که در یک ماه ۱۴۶هزار میلیارد تومان پول بدون پشتوانه به نقدینگی کشور افزوده شده. یعنی «روزی ۴۸۰۰میلیارد تومان، ساعتی ۲۰۰میلیارد تومان و هر دقیقه نیز ۳.۳ میلیارد تومان».
یک قلم دیگر از زدن جیب مردم را ستاره صبح در روز۱۸ آبان به‌نقل از سرکردهٔ پلیس راهور خبر داد و نوشت ۴۵۰۰میلیارد تومان پول جریمه‌های منع تردد شبانه که از مردم گرفته شده به حساب دولت واریز کرده است.
کارشناسان حکومتی با اشاره به کسری بودجه ۴۵۰۰هزار میلیاردی دولت به نظام گوشزد می‌کنند قطع یارانه سوخت مردم و اعمال انواع جریمه‌هایی که امان ملت را بریده نه تنها دردی از کسری بودجه نجومی نظام حل نمی‌کند بلکه نظام را به سمت «شکست قطعی» سوق می‌دهد.
فرشاد مومنی اقتصاددان حکومتی با بیان این‌که جمعیت فقیر ایران سه برابر شده به نظام یادآوری کرده نمی‌تواند تا هر جا که خواست با بازی با قیمت ارز یا در بازار بورس کسری بودجه‌اش را حل کند. این کارشناس حکومتی گفته: «باید بگویم سیاست پولی ما با اهداف تحریم کنندگان هماهنگ است تا با افزایش کیفیت زندگی مردم». وی هشدار داده: «اگر کنترل‌ها بر قیمت ارز وجود نداشته باشد، بدون تردید شکست خواهیم خورد». این کارشناس حکومتی بدون اشاره به این واقعیت که رانت خوار بزرگ ارز در ایران خود حاکمیت آخوندی است هشدار می‌دهد: «رانت‌خواران تلاش دارند عرضه و تقاضا تعیین‌کننده قیمت ارز باشد. باید بگویم این در شرایطی محقق خواهد شد که کشور دارای بازار باشد اما در حال حاضر ما بازاری نداریم و این مسأله فاجعه ساز خواهد شد» (روزنامه حکومتی ستاره صبح ۱۹آبان ۱۴۰۰).
