روند تحولات درونی نظام آخوندی در راستای یک‌پایه شدن آن، آدرس می‌دهد که نمایش انتخابات پیش رو از اصلی‌ترین موضوعات عاجل و تعیین‌کنندهٔ آینده آن است. شتاب گرفتن تضادها و سوایی باندها می‌گویند خامنه‌ای هیچ تردیدی در حذف باند رقیب ندارد. برای پیشبرد این هدف، زمینه‌های اجتماعی آن را برای خودی‌های نظام از طریق بلندگوهای نماز جمعه مهیا می‌کند.
رژیم برای توجیه عمومی خودی‌های نظام و خط‌دادن به آنها برای تصفیهٔ باند مغلوب، تمام امامان جمعه‌اش را بسیج این کار کرد.
آخوند صدیقی در بازار جمعهٔ تهران نوک تیز حمله‌اش را متوجه باند روحانی کرد و این‌گونه آدرس داد: «به کسانی که با چشم و ابروی بیگانگان توافقنامه‌های آن‌چنانی را امضا می‌کنند، رأی ندهید».
باید توجه داشت که جدال سرنگونی تا کجا به اعماق پستوهای نظام نفوذ کرده که علم‌الهدی، بوفالوی نظام در استان خراسان و نمایندهٔ ولی‌فقیه، بی‌پرده خط تعیین‌تکلیف باند رقیب را به مخاطبان تلقین و تکلیف می‌کند: «بایستید دم درب مجلس، یک عده‌ای را نگذارید بروند توی مجلس؛ اینهایی که زاویه با رهبری دارند ولو هر اندازه کم».
نکته قابل توجه در آستانهٔ نمایش انتخابات این است که این همه هول و ولا و هراس حاکم بر چنین فضایی ناشی از چه عواملی است و چرا شرکت در انتخابات را دجالگرانه «واجب شرعی» می‌نامند؟
اصلی‌ترین عاملی که زیر پای هر دو باند رژیم را بیش از همیشه خالی کرده و هراس آن سراپای کل نظام را گرفته، تحریم قاطع این نمایش از جانب مردم ایران است. زمینهٔ واقع شده که بهترین گواه این طرد قاطع است، تحریم نمایش سالانهٔ ۲۲بهمن رژیم می‌باشد. بسیاری خبرگزاریهای جهان و خبرگزاریهای مستقل گزارش داده‌اند که این نمایش بسیار خلوت، تُنُک، کساد و سوت و کور بود. همین عامل که هیبت آن چشم رژیم را گرفته، باعث شد که دستگاه تبلیغاتی رژیم نتواند ترفندی علیه آن دست و پا کند. از این رو تحریم نمایش ۲۲بهمن می‌تواند زمینه‌ای قوی و سراسری برای نمایش بعدی باشد که دوم اسفند برگزار خواهد شد.
درباره شکست مفتضحانهٔ نمایش سالانهٔ ۲۲بهمن این نکتهٔ مهم قابل تأکید است که قیام آبان زیرآب آن را و تمام نمایش‌های بعدی رژیم را به‌طور استراتژیک از اساس زده است؛ چرا که نیروی محوری قیام آبان ۹۸ اقشار تهیدست و حاشیه‌نشینان و غارت‌شدگان بوده‌اند. لازم است یادآوری شود که رژیم همواره از حاشیه‌نشینان و تهیدستان برای سیاهی‌لشکر نمایشات حکومتی‌اش استفاده کرده است؛ اما این‌بار در برنامه ۲۲بهمن ۹۸ طرحش شکست خورد و نتوانست از این ابزار استفاده کند.
عامل دیگری که هراس رژیم را از تحریم نمایش انتخابات دامن زده و تلاش می‌کند با حداکثر دجالگری اطراف صندوق‌های رأی را پر و پیمان جلوه دهد، وحشت از کسادی آن در منظر جهانیان است. خامنه‌ای هفته قبل اذعان کرده بود که یکی از معیارهای سنجش اعتبار دولتها در منظر جهانیان، انتخابات و میزان شرکت مردم است. رژیم در بحران انزوای بین‌المللی که به‌طور خاص پس از سقوط دادن هواپیمای اوکراینی در آن دست و پا می‌زند، نمایش انتخابات برایش بسا بسا بیشتر از نمونه‌های قبلی اهمیت و استفادهٔ ابزاری دارد.
بحران دیگری که دامن رژیم را گرفته، سوایی و چندپارگی در باند به‌اصطلاح اصول‌گرا است که چنین تشتتی تابه‌حال بی‌نظیر بوده است. این باند تاکنون ۷لیست ارائه داده است. با وجود توصیه و نصیحت خامنه‌ای برای متحد شدن، از این لیستها هیچ‌یک حاضر به ائتلاف با دیگری یا کنار رفتن به‌نفع دیگری نیست. این میزان تشتت در بازار خیمه‌شب‌بازی نظام نشان از اثرگذاری طرد و تحریم قاطع مردم است که موجب تعمیق شکاف و فاصله حتی در درون باند خامنه‌ای شده است.
مشاهده می‌شود که علاوه بر قیام‌ها و تحریم نمایش دههٔ فجر رژیم که جبهه مردم را در مقابل نظام شکل داده است، اکنون صحنهٔ نمایش انتخابات هم باعث تشدید مقابلهٔ جبهه مردم با جبهه حکومت شده است. در تشدید باز هم بیشتر این دوجبهه‌گی باید تأکید کرد که از هم‌اکنون پیداست نتیجهٔ این نمایش حکومتی هر چه هم که باشد، از یک‌طرف دعوای درونی نظام را بین مجلس و دولت و باندهای نظام صدچندان خواهد نمود و از طرف دیگر خط فاصل حاکمیت ولایت فقیه با مردم ایران را عمیق‌تر و گسترده‌تر خواهد کرد.
این روزها همهٔ واقعیت‌های پیرامون نمایش انتخابات، با پیکانهای خود به یک پیکان مرکزی و اصلی منتهی می‌شوند که همانا جدال سرنگونی را آدرس می‌دهند. بنابراین جدال بی‌نظیر گرگ‌ها برای تصاحب کرسی نمایندگی مجلس، رسوایی و پارگی‌ِ باندها از یک‌طرف و تحریم و طرد قاطع این نمایش از جانب مردم ایران از طرف دیگر، دو روی سکهٔ جدال سرنگونی هستند. آثار و نشانه‌های واقعیت این جدال را تحولات در تقدیر و ناگزیر در آینده نزدیک گواهی خواهند داد.
