روزنامه‌های حکومتی روز شنبه ۱۵شهریور در میان مطالب مربوط به بحران اقتصادی و انزوای جهانی و منطقه‌یی رژیم، بیشترین حجم مطالب خود را به بحران عاجل روز نظام در مورد بازگشایی مدارس اختصاص داده‌اند.
طنین اعتراض های مردمی از سیاست ضدمردمی رژیم برای بردن دانش‌آموزان به قربانگاه کرونا، یاز روزنامه‌های هر دو باند حاکم شنیده می‌شود.
کیهان خامنه‌ای با اشاره با قیام بنزین در سال۹۸ نوشته است: «این نوع تصمیم‌گیریها از سوی دولت که در موارد مشابهی چون تصمیم گرانی بنزین و... مسبوق به سابقه است، اکنون نه تنها والدین و دانش‌آموزان و معلم‌ها را در شرایط بلاتکلیفی قرار داده است، بلکه فرصتی برای افراد فرصت‌طلب و معاند مهیا کرده تا با زیر سؤال بردن این تصمیم‌ها و سوء تدبیرها، به موج‌سواری پرداخته و این ضعفها را به پای همه ارکان کشور بنویسند».
کیهان خامنه‌ای هم‌چنین با اشاره‌یی به روحانی که در مورد خامنه‌ای هم مصداق دارد نوشته است: «مردم می‌پرسند چطور فلان مسئول اجرایی کشور که مدت هاست حضور میدانی در بین مردم و مراسمات رسمی نداشته و احتمالاً برخلاف سال‌های گذشته برای مراسم آغاز سال تحصیلی نیز در مدارس حاضر نمی‌شود برای حضور دانش‌آموزان در شرایط کرونایی در مدارس تصمیم‌گیری می‌کند؟».
همین کنایه در روزنامه‌های هم‌سو با روحانی همراه با پاسخ به ادعای او که گفت مدارس در همه کشورها گشوده شده هم دیده می‌شود:
مردم‌سالاری نوشته است: «بسیاری از کشورهایی که در روزهای اخیر اقدام به بازگشایی مدارس کرده‌اند برخلاف ایران و ادعاهای برخی مسئولان که مدام از موفقیت‌های کشورمان در این زمینه صحبت می‌کنند، توانسته‌اند پیشرفت‌های قابل تاملی را در کنترل بیماری به دست آورند و این در حالی است که ایران از معدود کشورهایی در جهان است که پس از ۶ماه از شیوع بیماری تعداد جان‌باختگان روزانه آن بیش از ۱۰۰نفر بوده و اکثر استانهای کشور در وضعیت قرمز و هشدار به سر می‌برند. مقایسه شرایط ایران با کشورهایی مانند چین، ایتالیا، اسپانیا، کره‌جنوبی، ژاپن و بسیاری دیگر از کشورها که به شرایط پایداری در کنترل بیماری رسیده‌اند، خود بیانگر اشتباه بودن تصمیمی است که می‌تواند به یک فاجعه در کشور ختم شود. در حالی که رئیس‌جمهور برای حفظ جان خود حتی برای دفاع از وزیر پیشنهادی نیز حاضر به حضور در مجلس نیست و جلسات هیات دولت و حتی جلسات مدیران ارشد آموزش و پرورش با حضور جناب وزیر در اتاق‌هایی تالارگونه برگزار می‌شود، چرا مردم باید به تصمیمی که بیانگر شکاف عمیق میان مردم و مسئولان است اعتماد کنند؟».
روزنامه‌های شرق هم به ابعاد دیگری از این بحران اذعان کرده و نوشته است: «در بسیاری از مناطق محروم ایران البته شرایط دانش‌آموزان سخت‌تر است. در مناطق محروم دانش‌آموزان و والدین از یک‌طرف نگران آموزش حضوری و گسترش ویروس کرونا هستند و از طرفی دیگر برای آموزش مجازی هم مشکل اینترنت و هزینه موبایل و تبلت دارند.
مادر دانش‌آموزش کلاس‌پنجمی، مدرسه غیرانتفاعی/تهران: من دخترم را مدرسه نمی‌فرستم و دیدم که از کل گروه ۵۰نفره والدین فقط دو نفر اعلام کردند فردا فرزندانشان را برای آشنایی به مدرسه می‌فرستن».
مستقل هم در پاسخ به ادعاهای وزیر آموزش و پرورش رژیم نوشته است: «گفتید در اروپا هم مدارس باز شده‌اند؛ بله باز شده اما شما به‌عنوان وزیر آموزش و پرورش به من بگویید کدام یک از مدارس ما (بجز بعضی مراکز از ما بهتران) دارای استانداردهای اروپا هستند؟ در کدام مدرسه ما سیستم تهویه مطلوب داریم؟ بازگشایی مدارس در ۱۵شهریور که در مناطق گرمسیر کشور هنوز نیاز به سیستم‌های خنک کننده است و البته تقریباً هیچ مدرسه‌ای از آن برخوردار نیست خود معضلی‌ست بزرگ و در مناطق سردسیر هم تا یکی دو ماه آینده که باید از سیستم گرمایشی استفاده کننده و دیگر امکان باز کردن پنجره‌ها هم برای گردش هوا نیست به معضلی بزرگتر تبدیل خواهد شد اگر خدای نخواسته فقط یکی از دانش‌آموزان ناقل بی‌علامت باشد در محیط بسته و هوای ساکن می‌دانید مسئول چه فاجعه‌یی هستید؟».
ستاره صبح هم اظهارات نمکی وزیر بهداشت را انعکاس داده که گفته است: «بزرگان اقتصاد یادتان نرود که در این بلوا اگر نظام سلامت فرو ریخت، اگر تاب‌آوری خدمت‌گزاران این عرصه از دست رفت، اگر دارو و تجهیزات نبود، اقتصادی برپا نخواهد ماند.
فراموش نکنیم که دولت انگلیس فقط برای بخش سلامت بیش از ۲۲میلیارد دلار هزینه کرد و ما پس از حدود ۷ماه از یک میلیارد دلار تخصیصی کمتر از ۳۰درصد را گرفته‌ایم. یادمان نرود که پرستاران و پزشکان و کادر بهداشتی انگلیس علاوه بر دریافت پاداش قابل توجه، پایان ماه مطالبه‌ای از دولت ندارند و من شرمسار کادر بهداشت و درمانی هستم که ماه‌هاست مطالباتشان معوق مانده است».
در روزنامه‌های حکومتی تشدید انزوای جهانی و منطقه‌یی نظام در عرصه‌های مختلف دیده می‌شود.
جوان نوشته است: «از زمان تصویب برجام، هیچ‌گاه یک نشست جدی برای عدم انجام تعهدات برجامی طرف اروپایی برگزار نشده است و آنچه برگزار شده صرفاً نتیجه‌یی جز سرکار گذاشتن (نظام) در SPV (کانال مالی مشترک) و اکنون اینس‌تکسی که فقط نامی از آن در ذهن مردم (نظام) باقی مانده، نبوده است و تنها دلیل آن را باید در همراهی کامل اروپا با آمریکا در اجرای سناریوی فشار به (نظام) و بازی دو نقش طرف‌های اروپایی در برجام دانست».
سیاست روز با اشاره به بی‌حاصلی اجلاس اخیر کمیسیون مشترک برجام در وین نوشته است: «ایده رفع تحریم‌ها و گشایش اقتصادی مطابق آنچه وعده داده شده بود کاملاً از سوی آمریکا و اروپایی‌ها عقیم شد، البته برخی در داخل وقتی آمریکا در تلاش برای تمدید تحریم تسلیحاتی کشورمان به در بسته خورد، این مسأله را حاصل و دستاورد برجام دانستند و با این عنوان که برجام زنده است، می‌خواهند به دستاورد تقریباً هیچ در افکار عمومی مشروعیت بخشند».
روزنامه آرمان هم‌سو با روحانی هم با اشاره به تحولات منطقه نوشته است: «آنچه اکنون به‌نظر می‌رسد این است که معادلات منطقه‌یی برخلاف خواست ایران و خیلی فراتر از موضوع امارات پیش می‌رود؛ مسأله‌یی که نشان می‌دهد از سویی کشورهای عربی دیگر فلسطین را به‌عنوان اولویت خود در نظر ندارند و از طرفی بیشتر از هر زمانی مواضع ضدایرانی خود را تقویت کرده‌اند؛ دو نکته‌یی که در آینده می‌تواند معادلات منطقه‌یی را تغییر دهد. اگر چه دولت روحانی مدتها بود که تلاش می‌کرد تا با مطرح کردن طرح «ائتلاف امید صلح هرمز»، پیام‌هایی برای عربستان و امارات و سایر کشورهای عربی بفرستد و اساساً معنی طرح ائتلاف امید این بود که ایران با عربستان و امارات کار مشترک نظامی انجام دهد. اکنون همه این کشورها را در مقابل تهران می‌بیند».
