روزنامه‌های حکومتی در روز ۱۶فروردین ترجیح داده‌اند از یک‌سو با درشت‌نمایی اظهارات امیر عبداللهیان و سخنگویش در وزارت‌خارجهٔ رژیم خود را نسبت به طرف حساب‌های برجامی مهاجم نشان بدهند اما خواسته و ناخواسته وضعیت نظام در تنگنای خفگی اقتصادی و انزوای جهانی و منطقه‌یی از روزنامه‌های هر دو باند حاکم بیرون زده است. در بیشتر روزنامه‌های هر دو باند حاکم موضوع کشتار غیرنظامیان اوکراینی با دست بسته را به نفع روسیه زیر سؤال برده و آنرا توطئه غرب توصیف کرده‌اند. برخی هم ناگزیر با درج عکس‌ها به آن اذعان کرده‌اند.
از موضوعات اقتصادی اجتماعی اعترافات روزنامه‌های هر دو باند حاکم در مورد رکود و گرانی مواد اساسی قابل توجه است. در کنار آن خبرهای تشدید شکاف در باند خامنه‌ای و در افتادن مجلس ارتجاع با دولت رئیسی در اثر شکست وعده‌درمانیها و بالا رفتن مطالبات اجتماعی مطالب متعددی را به خود اختصاص داده. مقابله دانشگاه‌ها، دانشجویان و اولیاء دانش‌آموزان با بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها و بحران آب از دیگر مطالب روزنامه‌ها هستند.
تسلیم یا پشیمانی تاریخی!
حرف مشترک روزنامه‌ها تشدید انزوای جهانی و منطقه‌یی نظام در اثر عدم تفاهم با جامعه جهانی از یک‌سو و بالارفتن فضای انفجاری جامعه از سوی دیگر است که ضرورت عقب‌نشینی از چانه‌زنیها و تمکین به خواسته جامعه جهانی را به نظام تحمیل می‌کند. «تأخیر در احیای برجام خطرناک است» عنوان مطلبی است در اعتماد به قلم زیدآبادی از باند مغلوب که از جمله نوشته است: «لازم است دستگاههای تصمیم‌گیرنده، ارزیابی و محاسبه تازه‌یی از آرایش و جهت‌گیریهای تازه منطقه‌یی به‌عمل آورند. ارزیابی‌خارج از ملاحظات دست‌وپاگیر در محافل رسمی ایران اما نشان می‌دهد که تأخیر و تعلل و تردید در امضای سریع برجام به‌مثابه از دست دادن فرصتی تاریخی است و از دست دادن این فرصت نیز بدون تردید پشیمانی تاریخی به بار خواهد آورد».
«فرصت وین در حال از دست رفتن است» مطلب روزنامه مردم‌سالاری است به قلم کورش احمدی مهره پیشین وزارت‌خارجه رژیم در سازمان ملل، که به نظام گوشزد کرده در خصوص دور زدن تحریم فروش نفت نمی‌توان روی چین حساب کرد و تأکید کرده «احیای برجام می‌تواند به بخشی از تنش سیاسی موجود بین (نظام) با دنیای خارج نیز پایان دهد».
فرهیختگان وابسته به ولایتی مشاور خامنه‌ای هم به دلواپسان در باند خامنه‌ای حمله کرده و با اشاره به چپاولهای آنها نوشته است: «اگر مذاکرات به توافق برسد و مورد‌قبول ایران باشد، اگر برخی سیاست‌های اقتصادی کشور تغییر نکند و در این سیاست‌ها بر شفافیت تأکید بیشتر نشود و برنامه‌های مدون در راستای سیاست‌های مالی و پولی بر اساس علم اقتصاد تنظیم نشود و اراده‌ها در جهت دستیابی به متغیرهای مطلوب توسط دلالان تحریم و کاسبان کرونا به چالش کشیده نشود، وضعیت مناسبی پیش‌بینی نمی‌شود».
اقتصاد قفل نهادهای قدرت
فضای انفجاری جامعه با موضوعاتی مثل بازگشت آب به مطالبات مردم، و نگرانی خانواده‌ها از پیک هفتم و بازگشایی مدارس تا گرانی دارو و آثار حذف ارز ترجیحی مضمون بسیاری از مطالب روزنامه‌ها هستند. در این میان بی‌آیندگی کارگران و اخراج بی‌رویه آنها در پناه قوانین آخوند‌ساخته موضوع مطلبی در مردم‌سالاری است که زیر عنوان «کارفرمایان صدای اعتراض را با اخراج کارگران با سابقه خاموش می‌کنند» نوشته است: «هیچ راهی برای ایستادن مقابل کارفرمایان متخلف وجود ندارد و مراجع قانونی نمی‌توانند در مقابل کارفرمایانی که کارگرانِ قرارداد موقت خود را اخراج می‌کنند بایستند». در ادامه تأکید کرده: «تا زمانی که مشکل قراردادهای موقت به‌صورت اساسی حل نشود، موقعیت کارگران هم تغییری اساسی پیدا نخواهد کرد».
«قولها به سفرهٔ افطار وفا نکرد» عنوان مطلبی در همدلی است که ضمن اشاره به ترکیدن وعده‌درمانیهای دولت آخوند رئیسی نوشته است: «مشاهدات میدانی از رسیدن هر کیلو گوشت به ۲۰۰هزار تومان خبر می‌دهد. اما این تمام ماجرا نیست، گزارشها از رسیدن هر کیلو مرغ به ۴۰هزار تومان حکایت می‌کند. وضعیت تخم‌مرغ هم خوب نیست؛ در برخی از فروشگاهها و مراکز توزیع، قیمت هر شانه تخم‌مرغ به ۴۳هزار تومان رسیده است. البته برخی از گزارشها هم از رسیدن قیمت هر شانه تخم‌مرغ به ۶۳هزار تومان خبر می‌دهند. هر کیلو شکر هم ۲۳هزار تومان و برنج هم به رقم‌های عجیبی و غریبی رسیده است». در ادامه افزوده: «هر دقیقه وقت مجلس به توجه به اظهارات خود بهارستانی‌ها، بیش از ۱۰۰میلیون تومان هزینه دارد، اما چیزی که از این جلسات حداقل درباره تنظیم بازار خارج شده، همیشه افزایش شدیدتر قیمت کالاهای اساسی بوده که تجربه تلخی را در ذهن اقشار ضعیف به یادگار گذاشته است».
حرف آخر را هم در اذعان به منشاء چپاول کارگران و گرانی کالاهای اساسی روزنامهٔ ستاره صبح زده. این روزنامه در مطلبی با عنوان «نقش قانون‌گذاران و مجریان در شکل‌گیری اقتصاد رانتی» به‌نقل از راغفر اقتصاددان حکومتی نوشته: «علت این است که نیروهای نظامی انتظامی و امنیتی در اقتصاد فعال هستند و نمی‌گذارند منافعشان به خطر بیفتد. انحصارهایی که باعث انباشت سرمایه‌های عظیم می‌شود تنها درید کنترل این نهادها است». این کارشناس حکومتی به این ترتیب زیرآب «اقتصاددانش بنیان» مورد ادعای خامنه‌ای را هم ناخواسته زده است.
