در روزنامه‌های حکومتی ۲۵شهریور بیشترین مطالب به بحرانهای اقتصادی اجتماعی از جمله کرونا و بحران اقتصادی اختصاص یافته است. در کنار آن بن‌بست مذاکرات برجامی در عین جابه‌جایی مهره‌های وزارت‌خارجه تبدیل به موضوع جنگ باندهای حاکم شده است. در روزنامه‌های باند خامنه‌ای سفر رئیسی به دوشنبه برای ملحق شدن به پیمان همکاریهای شانگهای را آب و تاب داده و علامت اقتدار نظام و باز کردن بن‌بست انزوای جهانی‌اش تفسیر کرده‌اند. در روزنامه‌های باند مغلوب همین موضوع را اسباب انزوای بیشتر نظام تفسیر کرده و هشدار داده‌اند.
حسهایی توأمان با اضطراب و خشم
برجسته‌ترین موضوع در بحرانهای اقتصادی کماکان کرونا و موضوع واکسن است. روزنامه‌های حکومتی اظهارات وزیر بهداشت رئیسی جلاد را انعکاس داده‌اند که گفته به تمام واکسنهای ساخت رژیم مجوز تولید داده است. این در حالی است که این واکسنها برای ارزیابی به سازمان بهداشت جهانی عرضه نشده‌اند. تأخیر نظام در واکسینه کردن مردم هم‌چنان موضوع اعتراضات مردمی است که اعتماد در مطلبی نوشته است: «برای مردم و به خصوص آنها که این روزها به کرونا مبتلا می‌شوند یا بدتر عزیزی از دست می‌دهند، این روزها، حس‌های توأمان با پاندمی یک‌سره اضطراب، استیصال و خشم است».
روزنامه‌های باند مغلوب هم‌چنین به بن‌بستهای کابینه رئیسی جلاد در عرصه مسائل داخلی پرداخته‌اند.
از جمله شرق به‌نقل از هاشمی طبا کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری نوشته است: «ریاست سازمان برنامه و بودجه جهت‌گیریهای معقول و مناسبی را برای آینده برنامه کشور و تنظیم بودجه بیان کرد. در آنجا که موضوع کمی بودجه پیش آمد، تلویحا دچار مشکل شد و بعید است در عمل بتواند جایگاهی پیدا کند. »... .
«تله نقدینگی برای معیشت» عنوان مطلب روزنامه اعتماد است که خبر داده «۲۱۶هزار میلیارد تومان در دو ماه به حجم نقدینگی کشور افزوده شد». در ادامه افزوده است: «در شرایطی که به نیمه نخست سال نزدیک‌تر شده و آینده مذاکرات پیرامون احیای برجام نیز با ابهام روبه‌روست، به‌نظر می‌رسد شرایط در نیمه دوم سال بدتر شده و احتمال افزایش بیش از حد نقدینگی و رسیدنش به بدبینانه‌ترین سناریو، قوت بیشتری گیرد».
دولت رئیسی یا کل نظام سوار شتر لیلی شده‌اند؟
موضوع عقب‌نشینی رژیم از مصوبه مجلس در مقابل آژانس، شقهٔ درونی باند خامنه‌ای را بارز کرده است.
«آژانس شتر مجنون است پیاده شوید» عنوان یادداشت روز کیهان به قلم پاسدار حسین شریعتمداری است که ابتدا یادآوری کرده در برجام به جای برد-برد «اسب زین کرده را دادیم و افسار پاره تحویل گرفته‌ایم» و در ادامه در مورد وضعیت فعلی نظام افزوده است: «آمریکا از تحریم‌ها به‌عنوان یک اهرم برای مقابله با (نظام) بهره می‌گیرد و بدیهی است که حاضر به از دست دادن این اهرم فشار نیست. از این روی ادامه چالش هسته‌یی فقط اتلاف وقت و تحمیل هزینه گزاف به ملت و نظام است».
پاسدار شریتعمداری با اشاره به روند تحولات که علیه نظام است نوشته: «فراز و نشیب‌های چالش بلندمدت هسته‌یی به‌وضوح نشان می‌دهد که آژانس - به‌قول ملای رومی- شتر مجنون است که هرگز به کوی لیلی نمی‌رود»... .
«کار دشوار رئیسی» هم عنوان مطلبی در جهان صنعت است که به همین بن‌بست نظام اشاره کرده و نوشته است: «اکنون یک دوراهی را در برابر رئیسی قرار می‌دهند. او می‌تواند پذیرای مذاکره با آمریکا و بازگشت به برجامی شود که در دوره اول ریاست‌جمهوری روحانی پذیرفته شده است، این اما همان برجامی است که بسیاری از طرفداران دولت ایشان آن را ترکمانچای خوانده‌اند. دولت رئیسی اگر هم برجام را نپذیرد، باید رودرویی‌های بیشتری با ایالات‌متحده آمریکا، اروپای متحد و حتی پکن و مسکو را پذیرا باشد».
جوان وابسته به سپاه پاسداران در مطلب خود با عنوان «تحول راهبردی در منطقه گرایی ایران» پیوستن به سازمان همکاری شانگهای» را «گامی مهم» در خروج نظام از انزوای منطقه‌یی ارزیابی کرده است.
«جهان صنعت» در مطلبی به قلم افشار سلیمانی سفیر پیشین رژیم در جمهوری آذربایجان اما در مورد این نوع تو همان در مورد پیمان شانگهای هشدار داده و نوشته است: «با یک سازمان یک‌دست و متحدی روبه‌رو نیستیم و به برجسته و پررنگ کردن نقش منطقه‌یی ایران کمکی نخواهد کرد». در ادامه هم با علم به این‌که پیمان شانگهای اساساً خصلت امنیتی دارد افزوده است: «اگر این عضویت احتمالی در راستای توازن در سیاست خارجی نباشد و احیاناً تعهداتی در حوزه‌های سیاسی و امنیتی برای (نظام) ایجاد کند چندان به صلاح (ما) نخواهد بود».
