روز ۱۹ فروردین ۱۴۰۴، کانون‌ها و جوانان شورشگر پیام «فروغ اشرف» در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ را در جوشش خون شهیدان آن حماسه تابناک پایداری، بر در و دیوار شهرهای میهن اشغال‌شده با خطوط خونرنگ شورش و قیام نوشتند.
خطوط حک‌شده بر پلاکاردهای آویخته از دیوارها و پل‌های شهرهای میهن، و نیز شعارهای نوشته شده بر دیوارها، پرچم «مقاومت به هر قیمت» برای به زیر کشیدن خامنه‌ای ضحاک و آزادی ایران را ۱۴سال پس از فروغ اشرف، به اهتزاز در آورد:
«روز تجدید عهد با شهیدان قهرمان مجاهد خلق»
«روز بزرگ و فراموش‌ناشدنی»
«مقاومت و پایداری»
«آنها که تا به آخر ایستادند»
«مانند صبا تا آخر ایستاده‌ایم»
«ما هم تا به آخر می‌ایستیم»
آیا طنین‌افکن شدن این پیام شرف و شجاعت و مقاومت در آن نبرد نا برابر بین مجاهدین بی‌سلاح اشرفی و نیروی زرهی و تا دندان مسلح خامنه‌ای و مالکی، یک شگفتی نیست؟
مگر قرار نبود که در آن بیداد جنایت و خیانت، پرونده مجاهدین برای همیشه بسته شود؟
مگر خامنه‌ای به قاسم سلیمانی دستور نداده بود کار را تمام کند؟
مگر جلاد سلیمانی، مالکی و مزدوران جنایتکار نیروی تروریستی قدس را توجیه نکرده بود که با حملهٔ انبوه زرهی و با رگبار تیربارها، پرونده مجاهدین را ببندند؟
شکی نیست که همهٔ این قرارها در اردوی ضحاک زمان و متحدان و مماشاتگران بود. اما گذشت زمان و تجربهٔ مقاومت پایدار و بی‌سازش مجاهدین چیز دیگری را ثابت کرد. تجربه این پایداری پرشکوه نشان داد که حرف آخر را نه ضحاک و مارهای روی عمامه و شانه‌های او، بلکه کاوه‌های دلاور و از خود گذشته‌یی می‌زنند که پرچم آزادی ایران را در دست دارند و مثل صبای قهرمان می‌خروشند که «تا به آخر ایستاده‌ایم».
خلیفهٔ خونخوار ارتجاع حاکم بر ایران می‌خواست با یک‌سره کردن کار اشرف و حذف صورت مسألهٔ مقاومت سازمان‌یافته و سازش ناپذیر، بذر یأس و ناامیدی را در دل جوانان و شورشگران بکارد، اما اشرف ایستاد و جهان را به ایستادگی واداشت.
آری، «اشرف سر نهاده به پیمان» با فروغ تابناکش در ۱۹فروردین و با دستان خالی، درس پایداری برای پیروزی داد و به الگویی تبدیل شد که بذر شورش و قیام را در جای جای خاک میهن کاشت. بذری که در جوانان قیام‌آفرین دیماه ۹۶ رویید و در آبان ۹۸ گل داد و مژده داد که زمستان شکست و رفت.
و امروز در ۱۹فروردین ۱۴۰۴ به‌روشنی می‌بینیم که چگونه از همان خونها، صدای عاصی جوانان و فریاد شورشگران در تهران، شیراز، اصفهان، مشهد، فردیس، انزلی، لاهیجان، ساری، کرمانشاه، گرگان و سایر شهرستانها جاری است.
برخی از پیامهای خونرنگ آن دلاوران جبر شکن که ۱۴سال بعد در ۱۹فروردین ۱۴۰۴بر پلاکاردها، بنرها و دست‌نوشته‌های کانون‌های شورشی در شهرهای ایران نقش بسته چنین است:
- در ۱۹فروردین ۹۰ مجاهدان آزادی در برابر رژیم ایستادند و پرچم هیهات و تسلیم‌ناپذیری را در برابر فاشیسم دینی در اهتزاز نگه‌داشتند
- پیام شهیدان حماسه ۱۹ فروردین سال ۱۳۹۰: تا آخرش ایستاده‌ایم و تا به آخر می‌ایستیم
- گرامی باد ۱۹فروردین ۱۳۹۰ روز شهیدان فروغ اشرف که در مقابل ایادی رژیم آخوندی قهرمانانه ایستادند
- ۱۹فروردین یادآور حماسه‌یی بزرگ و فراموشی ناپذیر در سالهای اخیر است
- سلام بر شهیدان ۱۹فروردین ۹۰ و همه شهیدان و رزمندگانی که با عزم ایستادن، راه را تا آزادی ایران ادامه می‌دهند
- ۱۹فروردین ۱۳۹۰ روز تجدید عهد با ۳۶قهرمان مجاهد خلق است که با مقاومت و پایداری در برابر حمله زبونانه رژیم آخوندی تا به آخر ایستادند.
آری، کانون‌های شورشی در سلسله عملیات تهاجمی و اختناق‌شکن خود مراکز و نمادهای سرکوب و جنایت و قضاییه جلادان را درهم می‌کوبند و به ایستادگی حماسه‌سازان فروغ اشرف در ۱۹ فروردین و شهیدان جاودانش سوگند می‌خورند که «مانند صبا تا به آخر بایستند».
