در حالی‌که گسترش جنگ دامن جنگ‌افروز را گرفته، آتش جنگ گرگها در درون حاکمیت هم شعله‌ور است. روز پنجشنبه ۲۶مهر پاسدار قالیباف در مشهد دو نقطه ضعف و خط قرمز نظام را «منازعه» (بخوانید جنگ گرگها)، و ترس و ریزش نیروها توصیف کرد.
یک نمونه از این «منازعه» تهدید پزشکیان به محاکمه و خلع وی از ریاست‌جمهوری است. سایت حکومتی رویداد ۲۴ (۲۳مهر) در این باره می‌نویسد: «کامران غضنفری، نماینده تهران می‌گوید: پزشکیان آشکارا مرتکب جرم می‌شود، اگر هر چه سریع‌تر این حکم غیرقانونی [انتصاب ظریف] را لغو نکند ما به دستگاه قضایی شکایت می‌کنیم و پزشکیان باید بیاید و جواب دهد. وی معتقد است «”پزشکیان هیچ جوابی ندارد“ و می‌گوید او به ۵ الی ۱۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم خواهد شد و عملاً از ریاست‌جمهوری خلع می‌شود!».
پیش از این حمید رسایی در جلسهٔ علنی مجلس ارتجاع (۱۸مهر)، گفته بود: «پزشکیان برخلاف نص صریح قانون آقای ظریف را که فرزندش تابعیت آمریکا دارد معاون خودشون کردند... چون نص صریح قانون نقض شده پرونده به قوه قضاییه می‌رود...» .
روزنامهٔ حکومتی شرق از باند اصلاحگران از این حملات شدید باند رقیب، سر و صدایش در آمده و در شمارهٔ ۲۶مهر خود نوشته است: « ”ظریف باید برود“ اسم رمز حملات جدید جریان رادیکال برای تخریب پزشکیان و دولت چهاردهم است. حملاتی که با سخنان و تهدیدات رسایی شروع شد و غضنفری و کوثری آن را ادامه دادند و حتی با تهدید به برکناری پزشکیان به رؤیاپردازی برای محاکمه رئیس‌جمهور بابت انتصاب ظریف پرداختند».
اما موضوع سگ‌دعوای باندهای حاکمیت به همین جا ختم نمی‌شود. در بحبوحه بحران بیرونی و چشم‌انداز شکست استراتژیک در جنگ‌افروزی، اصلاحگران ولایت هم در وحشت از فوران خشم مردم، به پزشکیان هشدار می‌دهند که وقتی در سرسپردگی به خامنه‌ای همان راه رئیسی را می‌رود، باید منتظر عواقب آن برای کل نظام باشد.
سعید حجاریان از دژخیمان دههٔ ۶۰ و تئوریسین اصلاحگری در دهه هفتاد در گفتگو با شرق در خصوص بن‌بست رژیم و رئیس‌جمهور جدید ارتجاع می‌گوید: «در سه انتخابات ۱۳۹۸، ۱۴۰۰ و همین‌طور ۱۴۰۲ ظرف و مظروف سیاست را از بین برده بودند. در یک نگاه کلان‌تر، نظم منطقه‌یی و جهانی هم‌چنان دستخوش تغییر شد که دیگر امکان نداشت حاکمیت بتواند انتخابات ۱۴۰۳ را با همان دست‌فرمان قبل ادامه بدهد... دولت رئیسی تابع محض بود اما ناکارآمد از آب درآمد... . حال اگر پزشکیان و کابینه‌اش بخواهند این بار ذیل واژه «وفاق» خلاقیت و ابتکارعمل را حذف کنند، به همان سرنوشت دچار می‌شوند».
حجاریان در ادامه با اشاره به آثار «تصمیم سخت بنزینی» در جامعه و فرجام سیاست منطقه‌یی می‌افزاید: «ممکن است در شرایطی که اوضاع بین‌المللی بر ما تحمیل کرده است، خرده‌جنبش‌هایی به‌وجود بیاید و مواردی از قبیل پیروزی ترامپ و پیامدهایش تبدیل به سوخت این خرده‌جنبش‌ها شوند. در چنین شرایطی قشرهای آسیب‌پذیر همبسته می‌شوند و دولت را تحت فشار قرار می‌دهند و طبعاً مواجهه با یک جمعیت ضعیف قحطی‌زده و گرسنه، بسیار سخت خواهد بود».
عباس عبدی از سینه‌چاکان پزشکیان نیز در مطلبی با عنوان «انتظار دیوانگان» می‌نویسد: «اگر روش قبلی را دیوانگی می‌دانید، فراموش نباید کرد که قریب به اتفاق نیروها و مجریان این دولت نیز به‌صورت پیش‌فرض، کمابیش ادامه‌دهنده همان روش‌های سنتی هستند که جامعه را به اینجا رسانده است». وی در ادامه با اشارهٔ تلویحی به تلاش گرگهای باند مقابل برای حذف ظریف و جابه‌جایی مدیران به بهانهٔ «وفاق» می‌افزاید: «این وفاق نیست این سهم‌خواهی مبتذل به نام وفاق است. از مدیران صالح خود دفاع کنید و اجازه ندهید با این گرگهای درنده مواجه شوند. راههای ناسالم پیشنهاد افراد برای مناصب را ببندید».
چشم‌انداز باخت خلیفهٔ جنگ‌افروز و خطر شکستن سد قیام، بحرانهای درونی نظام را تشدید کرده و گرگها یکدیگر را می‌درند.
