ناامنی اقتصادی و اجتماعی برای پزشکان روز به روز در حال افزایش است، به گونه‌یی که بسیاری از آنها یا در حرفه دیگری مانند فروش موبایل و مسافرکشی و.. مشغول به‌کار هستند، یا این‌که مجبور به ترک وطن می‌شوند.
رئیس انجمن پزشکان عمومی اعلام کرد 50 درصد پزشکان عمومی یا بیکار بوده و یا در حوزه کاری خود مشغول به فعالیت نیستند (سایت حکومتی الف 6بهمن 95)
به گفته رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی، اوضاع معیشتی پزشکان درحدی به وخامت گراییده که تعدادی از پزشکان سراغ ساختمان سازی، موبایل فروشی و گاهی اوقات مسافرکشی بروند.
وی با تأکید بر این‌که 50 درصد پزشکان اگر مطب نداشته باشند به نان شب محتاج خواهند بود، افزود: ”تنها 10 درصد پزشکان کشور ثروتمند هستند و 40 درصد نیز همطراز سایر اقشار جامعه قرار دارند و اوضاع خوبی دارند. حدود 60هزار پزشک عمومی داریم که تنها 10هزار نفر از آنان به‌طور کامل فعال هستند“. (سایت پاسدار رضایی- تابناک16 دی 95)
علیرضا زالی رئیس نظام پزشکی رژیم، در رابطه با بحرانی بودن وضعیت پزشکان عمومی می‌گوید: ”درآمد این پزشکان بسیار ناچیز است و از نظر معیشتی، وضعیت مناسبی ندارند“. وی اظهار داشت: ”اخیراً وزیر بهداشت، درمان و پزشکی در مصاحبه‌یی بالاترین پرداختهای مربوط به برخی پزشکان را حدود یک میلیون و 800هزار تومان اعلام کرد و این‌که در مراجعه یکی از پزشکان متخصص به سازمان نظام پزشکی، این پزشک، پس از گذشت 20سال پایه حقوقش یک میلیون و 200هزار تومان بوده اس " زالی ادامه داد: ”در زمان حاضر پایه حقوقی پزشکان فعال در بسیاری از دستگاههای دولتی، بسیار پایین است“. (خبرگزاری ایرنا 17شهریور94)
بیکاری نیمی از پزشکان و نامناسب بودن شرایط زندگی آنها باعث شده است که همه ساله تعداد قابل توجهی ازآنها مهاجرت کنند و در خارج کشور به‌خصوص در کشورهای اروپایی، آمریکا و کانادا اقامت گزینند. روند مهاجرت پزشکان سال به سال شتاب بیشتری به خود می‌گیرد.
در حال حاضر حقوق و مزایای دریافتی پزشکان بخش دولتی پاسخگوی احتیاجات اولیه آنها نیست، که نتیجه آن بیکار ماندن بخش قابل توجهی از پزشکان است.
ایرج فاضل وزیر اسبق بهداشت رژیم نبود امنیت اجتماعی و اقتصادی را عامل اصلی مهاجرت پزشکان می‌داند.
این مهره حکومتی خروج سالانه یک‌هزار و ۹۸۰پزشک از کشور را نگران‌کننده می‌داند و اضافه می‌کند که روند مهاجرت پزشکان در آینده نزدیک، کشو ر با کمبود پزشک روبه‌رو می‌سازد.
فاضل با اشاره به سخت‌ترشدن شرایط برای زندگی پزشکان در ایران تحت حاکمیت آخوندها می‌گوید: ”تمام این مسائل در حالی است که بسیاری از پزشکان بخش دولتی حدود یک‌سال است که کارانه خود را دریافت نکرده‌اند پس باید به پزشکان حق داد که برای داشتن امنیت اجتماعی و اقتصادی از کشور مهاجرت کنند“. (روزنامه اطلاعات 25 دی 95)
نایب‌رئیس کمیسیون کمیسیون بهداشت و درمان مجلس رژیم نیز در گفت وگو با سایت حکومتی شفا آنلاین می‌گوید: ”متأسفانه نبود فضای کسب و کار مناسب برای تمام اقشار جامعه و پزشکان مهم‌ترین معضل کشور است که تاکنون هیچ دولتی نتوانسته این مسأله را برطرف کند“. (سایت شفا آنلاین 24دی 95)
وقتی پزشکان در حاکمیت نظام ولایت‌فقیه امنیت اقتصادی و اجتماعی ندارند و ناگزیر به مهاجرت به خارج از این حاکمیت می‌شوند، وضعیت کارگران و اقشار کم درآمدی که محکوم به زندگی در این حاکمیت پلید هستند مشخص است.
اگر پزشکان راهی برای تأمین معیشت زندگی خود در خارج دارند، اکثریت مردم فقر زده ایران می‌بایست به‌دلیل توزیع ناعادلانه ثروت و شکاف عمیق طبقاتی که این رژیم چپاولگر به‌وجود آورده است، بطور روزانه شلاق فقر را برگرده خود، تحمل کنند.
رژیم آخوندی در شرایطی ناامنی اجتماعی و اقتصادی را بر پزشکان و فقر و ناداری را بر بیش از 80 درصد مردم ایران تحمیل کرده، که کشور دارای ثروتهای عظیم زیرزمینی نظیر نفت و گاز و معادن وافر است. اما به‌جای ریختن این ثروتها و درآمدها به جیب مردم، یا در حقوقهای نجومی و حسابهای آن‌چنانی غارت می‌شود و یا خرج کشتن مردم سوریه و سایر کشورهای منطقه و فرستادن مزدوران رژیم به این کشورها می‌گردد.
رئیس انجمن پزشکان عمومی اعلام کرد 50 درصد پزشکان عمومی یا بیکار بوده و یا در حوزه کاری خود مشغول به فعالیت نیستند (سایت حکومتی الف 6بهمن 95)
به گفته رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی، اوضاع معیشتی پزشکان درحدی به وخامت گراییده که تعدادی از پزشکان سراغ ساختمان سازی، موبایل فروشی و گاهی اوقات مسافرکشی بروند.
وی با تأکید بر این‌که 50 درصد پزشکان اگر مطب نداشته باشند به نان شب محتاج خواهند بود، افزود: ”تنها 10 درصد پزشکان کشور ثروتمند هستند و 40 درصد نیز همطراز سایر اقشار جامعه قرار دارند و اوضاع خوبی دارند. حدود 60هزار پزشک عمومی داریم که تنها 10هزار نفر از آنان به‌طور کامل فعال هستند“. (سایت پاسدار رضایی- تابناک16 دی 95)
علیرضا زالی رئیس نظام پزشکی رژیم، در رابطه با بحرانی بودن وضعیت پزشکان عمومی می‌گوید: ”درآمد این پزشکان بسیار ناچیز است و از نظر معیشتی، وضعیت مناسبی ندارند“. وی اظهار داشت: ”اخیراً وزیر بهداشت، درمان و پزشکی در مصاحبه‌یی بالاترین پرداختهای مربوط به برخی پزشکان را حدود یک میلیون و 800هزار تومان اعلام کرد و این‌که در مراجعه یکی از پزشکان متخصص به سازمان نظام پزشکی، این پزشک، پس از گذشت 20سال پایه حقوقش یک میلیون و 200هزار تومان بوده اس " زالی ادامه داد: ”در زمان حاضر پایه حقوقی پزشکان فعال در بسیاری از دستگاههای دولتی، بسیار پایین است“. (خبرگزاری ایرنا 17شهریور94)
بیکاری نیمی از پزشکان و نامناسب بودن شرایط زندگی آنها باعث شده است که همه ساله تعداد قابل توجهی ازآنها مهاجرت کنند و در خارج کشور به‌خصوص در کشورهای اروپایی، آمریکا و کانادا اقامت گزینند. روند مهاجرت پزشکان سال به سال شتاب بیشتری به خود می‌گیرد.
در حال حاضر حقوق و مزایای دریافتی پزشکان بخش دولتی پاسخگوی احتیاجات اولیه آنها نیست، که نتیجه آن بیکار ماندن بخش قابل توجهی از پزشکان است.
ایرج فاضل وزیر اسبق بهداشت رژیم نبود امنیت اجتماعی و اقتصادی را عامل اصلی مهاجرت پزشکان می‌داند.
این مهره حکومتی خروج سالانه یک‌هزار و ۹۸۰پزشک از کشور را نگران‌کننده می‌داند و اضافه می‌کند که روند مهاجرت پزشکان در آینده نزدیک، کشو ر با کمبود پزشک روبه‌رو می‌سازد.
فاضل با اشاره به سخت‌ترشدن شرایط برای زندگی پزشکان در ایران تحت حاکمیت آخوندها می‌گوید: ”تمام این مسائل در حالی است که بسیاری از پزشکان بخش دولتی حدود یک‌سال است که کارانه خود را دریافت نکرده‌اند پس باید به پزشکان حق داد که برای داشتن امنیت اجتماعی و اقتصادی از کشور مهاجرت کنند“. (روزنامه اطلاعات 25 دی 95)
نایب‌رئیس کمیسیون کمیسیون بهداشت و درمان مجلس رژیم نیز در گفت وگو با سایت حکومتی شفا آنلاین می‌گوید: ”متأسفانه نبود فضای کسب و کار مناسب برای تمام اقشار جامعه و پزشکان مهم‌ترین معضل کشور است که تاکنون هیچ دولتی نتوانسته این مسأله را برطرف کند“. (سایت شفا آنلاین 24دی 95)
وقتی پزشکان در حاکمیت نظام ولایت‌فقیه امنیت اقتصادی و اجتماعی ندارند و ناگزیر به مهاجرت به خارج از این حاکمیت می‌شوند، وضعیت کارگران و اقشار کم درآمدی که محکوم به زندگی در این حاکمیت پلید هستند مشخص است.
اگر پزشکان راهی برای تأمین معیشت زندگی خود در خارج دارند، اکثریت مردم فقر زده ایران می‌بایست به‌دلیل توزیع ناعادلانه ثروت و شکاف عمیق طبقاتی که این رژیم چپاولگر به‌وجود آورده است، بطور روزانه شلاق فقر را برگرده خود، تحمل کنند.
رژیم آخوندی در شرایطی ناامنی اجتماعی و اقتصادی را بر پزشکان و فقر و ناداری را بر بیش از 80 درصد مردم ایران تحمیل کرده، که کشور دارای ثروتهای عظیم زیرزمینی نظیر نفت و گاز و معادن وافر است. اما به‌جای ریختن این ثروتها و درآمدها به جیب مردم، یا در حقوقهای نجومی و حسابهای آن‌چنانی غارت می‌شود و یا خرج کشتن مردم سوریه و سایر کشورهای منطقه و فرستادن مزدوران رژیم به این کشورها می‌گردد.
