اول مهرماه ۱۴۰۴ (۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵) نیویورک شاهد یکی از بزرگ‌ترین گردهمایی‌های ایرانیان آزاده و هواداران شورای ملی مقاومت ایران بود. آنان مقابل مقر سازمان ملل متحد در میدان «داگ هامر شولد»، با شعار «نه به رژیم قتل‌عام و رکوردار اعدام» گرد آمدند تا حضور مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور منصوب خامنه‌ای، را محکوم کنند. این گردهمایی نه‌تنها مخالفت با سیاست مماشات و مشروعیت‌بخشی به رژیم ایران بود، بلکه پیام روشن مردم ایران برای جامعه جهانی را به گوش رساند: ایران آزاد و دموکراتیک در راه است و نماینده حقیقی ملت، مقاومت سازمان‌یافته است.
پیام مریم رجوی
بخش نخست این تظاهرات با قرائت پیام رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، مریم رجوی توسط سونا صمصامی نماینده شورای ملی مقاومت در آمریکا همراه بود. او در این پیام، تجمع ایرانیان در نیویورک را ادامه پایداری ملی دانست و گفت:
«پایداری شما هموطنان که هر سال به نشانه اعتراض در این محل اجتماع می‌کنید، در واقع حمایت از جوانان قیام و قیام‌آفرین در داخل ایران است. این پایداری سرمایه مردم ایران برای پیروزی است».
خانم رجوی با تأکید بر این‌که صدای مردم ایران نه پزشکیان بلکه معترضان و زندانیان سیاسی‌اند، گفت:
«شما صدای مردم ایران هستید، نه رئیس‌جمهور ولی‌فقیه که در ۱۴ماه ریاستش تا دیروز ۱۸۱۷ نفر را اعدام کرده است».
خانم رجوی با طرح خواسته‌های زیر جامعه جهانی را به اتخاذ موضعی قاطع فراخواند:
«کرسی ایران در ملل متحد نباید به «رژیم اعدام و قتل‌عام» سپرده شود.
پرونده جنایت‌های این رژیم باید به شورای امنیت ارجاع داده شود.
رهبران رژیم از خامنه‌ای تا مقامات امنیتی باید در دادگاه بین‌المللی محاکمه شوند».
خانم رجوی هم‌چنین به مسأله هسته‌یی اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: «اگر ۲۳ سال پیش مقاومت ایران پروژه و سایت‌های مخفی اتمی رژیم را فاش نمی‌کرد، آخوندها مدتها بود که به بمب اتمی مسلح شده بودند».
برشی از سخنرانی سخنرانان
در این تظاهرات شماری از شخصیت‌های بین‌المللی و جوانان هوادار مقاومت ایران نیز به سخنرانی پرداختند.
کارلا سندز، سفیر پیشین آمریکا در دانمارک، با اشاره به موج اعدامها در ایران گفت:
«ما اینجا صدای مردم ایران را می‌شنویم خیلی واضح و با فوریت و اضطرار. فقط در ماه اوت رژیم آخوندی ۱۷۰ نفر را اعدام کرد... این اعدام نیست بلکه قتل حکومتی توسط رژیمی است که از مردم ایران وحشت دارد».
وی افزود: حکومت تهران درگیر مذاکرات هسته‌یی هستند اینها مذاکره نیست تاکتیکهایی برای تأخیر و رسیدن به سلاح هسته‌یی است. هر روز تأخیر و امتیاز، رژیم را به سلاح هسته‌یی نزدیک می‌کند این یک تهدید برای امنیت منطقه و جهان است و تنها راه مقابله با این رژیم قدرت و فشار حداکثری است. بگذارید به خطر دیگر پاسخ دهم. آلترناتیوهای دروغین! متمرکز شدن قدرت در یک نفر دیکتاتوری است مردم ایران دیکتاتوری را رد کردند مردم عمامه را با تاج عوض نمی‌کنند آنها سلطنت را واژگون کردند و به عقب برنمی‌گردند. اما یک آلترناتیو دموکراتیک و سازمان‌یافته وجود دارد که ۶۰سال مقاومت کردند. همینها بودند که اولین بار هسته‌ای ایران را افشا کردند و جهان مدیون آنها است.
لیندا چاوز، مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید، در سخنان خود تأکید کرد:
«بیش از ۴۶سال است که رژیم مذهبی در ایران آزادی را از مردم خودش سلب کرده است ولی زمان آخوندها رو به پایان است. در سال گذشته ما شاهد این بودیم که قدرت آنها چگونه تقلیل یافت». او هم‌چنین گفت: هیچ کس نمی‌تواند آینده را پیش‌بینی کند اما یک چیز قطعی است؛ تغییر در حال وقوع است تنها سوال این است که چه نوع تغییری صورت می گیرد؟ از نظر من نباید به عقب نگاه کرد. شاه دیکتاتور بود و برای من غیرقابل تصور است که آنها نقشی داشته باشند. من در خانم رجوی مرکز امید را می بینم. او چندین دهه جنگیده و خستگی ناپذیر است و نمی خواهد دولتهای جهان او را انتخاب کنند او می‌خواهد مردم ایران این فرصت را داشته باشند که رهبر خودشان را انتخاب کنند.
ژنرال تاد والترز، فرمانده پیشین ناتو و نیروهای آمریکا در اروپا، خطاب به حاضران گفت:
«اجازه بدهید تا شما را تشویق کنم به‌خاطر روحیه‌ای که دارید و حضور شما در اینجا. این علامتی هست که نشان می‌دهد که آماده هستید تا بخشی از راه‌حل باشید. همان چیزی که اکنون به آن نیاز داریم».
از ویژگیهای برجسته این تظاهرات شرکت گسترده زنان و جوانان در آن بود. دکتر «سولماز ابو علی» قهرمان کاراته جهان، «سروی گلستانه» و «ستاره وطن»، از هیأت زنان هوادار مقاومت از جمله سخنرانان آن بودند. از دیگر سخنرانان این تظاهرات «میشل شریعتی»، «حنیف احدی»، «پارسا آریا» و «صبا رضایی» از هیأت جوانان هوادار مقاومت بودند که در سخنرانی‌های خود بر نقش نسل جوان در استمرار مبارزه علیه استبداد مذهبی و اهمیت حمایت از پزشکان و زنان ایران تأکید کردند.
جایگاه و اهمیت این تظاهرات
این تظاهرات از چند جهت اهمیت داشت: نخست آن که بار دیگر نشان داد ایرانیان تبعیدی و هواداران مقاومت، در برابر مشروعیت‌بخشی به رژیم ایران در نهادهای بین‌المللی سکوت نمی‌کنند. دوم آن که خانم رجوی، تأکید کرد که آلترناتیو دموکراتیک ایران نه در چارچوب اصلاحات بلکه در تغییر بنیادین و استقرار جمهوری دموکراتیک است. سوم، حضور شخصیت‌های آمریکایی و بین‌المللی در این تظاهرات پیام روشنی به سازمان ملل داد: نماینده حقیقی مردم ایران، مقاومت سازمان‌یافته است.
در ادامه تظاهرات بزرگ ایرانیان در بروکسل در ۱۵شهریور ۱۴۰۴، تظاهرات اول مهر نیویورک را می‌توان گامی مهم در پیشرفت کارزار جهانی علیه مشروعیت‌بخشی به رژیم و همزمان تأکید بر بدیل دموکراتیک یعنی شورای ملی مقاومت دانست. این گردهمایی با شعارهای پایانی در پیام مریم رجوی معنایی دیگر گرفت:
«از آن ماست فردا، از آن ماست پیروزی. سلام بر ایران، سلام بر آزادی».
