این روزها بحث انزاوی جهانی آخوندها، بیش از هر زمان دیگر مطرح می‌شود.
بحثی که قبل از تحلیل‌گران خارجی، نقل محافل داخلی نظام و مفسران سیاسی و رسانه‌های حکومتی است.
روز دوشنبه ۶فروردین ۹۶ سایت حکومتی اعتماد آنلاین در مطلبی با عنوان «وضعیت سیاست خارجی در سال جدید بسیار نگران‌کننده است» به قلم یک دیپلومات سابق رژیم، به چند محور جدی در این مورد اشاره کرد و از جمله نوشت:
«با توجه به چالشهای مختلفی که در منطقه علیه ایران ایجاد کرده‌اند و همچنین دولت آمریکا موضع‌گیریهای جدی علیه ما داشته است به نظر می‌رسد که سال جدید برای سیاست خارجی ایران وضعیت بسیار نگران‌کننده است».
این تحلیلگر که کارشناس حقوق بین‌الملل هم هست در ادامه مطلبش نوشته: «همسایگان عرب را علیه ما بسیج کرده‌اند. عربستان سعودی، امارات متحده عربی و بحرین از جمله کشورهای پیشرو در این حوزه هستند و به نظر می‌رسد که سیاست خصمانه خود را نسبت به ایران افزایش می‌دهند».
نویسنده سپس با عطف به گزاره‌های پیش‌گفته‌اش، نوشته:
«این موضعگیری کشورهای عربی در حالی است که کنگره آمریکا و ترامپ نیز با صراحت بیشتری علیه ایران واکنش نشان داده‌اند. کنگره آمریکا مصوباتی درباره سپاه و افراد مرتبط با آن صادر کرده و همچنین دولت این کشور به‌طور جدی در تلاش است تا قطعنامه جدیدی را در حوزه‌های مختلف از جمله حقوق‌بشری و یا موشکی علیه ایران به تصویب برساند».
صحنه بعدی انزوای رژیم را همین تحلیلگر در عرصه دیگر و جغرافیای متفاوتی نشان داده و با اشاره به وحدت‌نظر سیاسی اروپا و آمریکا در مورد سیاست‌های رژیم نوشته:
«جدای از این اتحادیه اروپا و آمریکا مذاکراتی را درباره ایران پی گرفته‌اند و در آن درباره برجام دو در حوزه سیستم موشکی ایران و نفوذ ایران در کشورهای منطقه به‌خصوص یمن تمرکز کرده‌اند».
کارشناس حقوق بین‌الملل و دیپلومات سابق رژیم در انتهای نوشته‌اش گفته:
«به نظر می‌رسد که در این مذاکرات بیشتر بر محدود کردن سیستم موشکی ایران تمرکز دارند. چون قبلاً انگلیس، فرانسه و آلمان هم یک بیانه درباره سیستم موشکی دو برد ایران صادر و نسبت به آن ایرادات جدی وارد کرده بودند. این کشورهای اروپایی احتمالاً درباره سیستم موشکی ایران و موضوع نفوذ در کشورهای منطقه با آمریکا همسو هستند».
وی البته به مذاکرات جاری بین رژیم و طرف حسابهای غربی‌اش در مونیخ و ماه آتی در ایتالیا اشاره نکرده. مذاکراتی که فارغ از تمایلات رژیم باید به‌نحوی پیش برود که یا با پذیرش آن‌چه که غرب و به‌ویژه آمریکا می‌گوید، از تمامی مایملک استراتژیکی‌اش در سیاست منطقه‌یی دست بکشد!
یا این‌که، آماده برخورد سخت (یا تحریم یا برخورد قهرآمیز یا هر دو) باشد.
آن‌چه که جایش در تحلیل و تفسیر این کارشناس دیپلومات حکومتی خالی است، عامل مهم شرایط داخلی رژیم به‌دلیل قیام دیماه مردم ایران و روندی است که نظام را به چنین بن‌بستی رسانده!
این وضعیت بیانگر بن‌بستی است که در هر دو حالت جز ضرر و زیان و خسارت قابل‌پیش‌بینی، چیزی برای رژیم دربرنداشته و ندارد.
