کنفرانس «ایران بپا خاسته در مقابل رژیم اعدامها» که در ۴شهریور ۱۴۰۴ در شهرداری منطقه ۱۷ پاریس با حضور مریم رجوی برگزار شد، صحنهٔ همگرایی شخصیتهای بینالمللی و فعالان حقوقبشر برای افشای ابعاد سرکوب و اعدام در ایران و تأکید بر ضرورت پاسخگویی بینالمللی بود.
در این کنفرانس شهردار ژوفروا بولار، ژیلبر میتران، فرانسوا لوگاره، مارک الیس، آلن ویوین، خانم گملین، خانم آتیاس، ولفگانگ شومبرگ، یواخیم روکر و سونا بیسرکو شرکت کرده و به سخنرانی پرداختند. پروفسور جاوید رحمان نیز یک پیام ویدئویی به کنفرانس فرستاد.
سخنرانی مریم رجوی
مریم رجوی که سخنران اصلی این کنفرانس بود، در سخنرانی خود، رژیم ایران را به چالش کشید و آن را با نقض سیستماتیک حقوقبشر مرتبط دانست. او گفت: «در ۲۶ اوت ۱۷۸۹ اعلامیه حقوقبشر و شهروندی بهمثابه یک دستآورد تاریخی برای بشریت به تصویب مجلس مؤسسان ملی فرانسه رسید. آیا قابل تصور است که امروز دولتها در حال مماشات با رژیمی باشند که تمامیت این اعلامیه را نقض میکند؟»
خانم رجوی بر آمار هولناک اعدامها تأکید کرد: «در ماه ژوییه، حداقل ۱۱۴نفر اعدام شدند. در دوره پزشکیان ۱۶۳۰نفر اعدام شدند». او دلایل این سرکوب را ترس رژیم از مردم و فقدان مجازات جنایتکاران دانست. همچنین بهوجود حداقل ۳۷۰۰زندانی سیاسی اشاره کرد و کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» را ستود و تخریب قطعه ۴۱ بهشت زهرا را ادامه جنایت علیه بشریت نامید.
بیشتر بخوانید
سخنرانی مریم رجوی در کنفرانس شهرداری منطقه ۱۷ پاریس
لزوم بسیج جهانی علیه رژیم
آلن ویوین، وزیر پیشین امور اروپایی فرانسه، بر لزوم بسیج جهانی علیه رژیم تأکید کرد. او اظهار داشت: «همه ما، چه مسئولان سیاسی و چه غیرسیاسی، باید بسیج شویم تا فشارها بر این حکومتی که قادر به ارتکاب هر جنایتی است و بهویژه گروگانگیری، ادامه یابد و این رژیم هرگز نتواند به سلاح مرگبار اتمی دست پیدا کند».
وی بر مداخله فوری برای جلوگیری از مذاکرات بیپایان تأکید کرد و خواستار اقدام قاطع و متحد شد تا رژیم به سلاح اتمی دست نیابد، زیرا پیامدهای آن جهانی است.
جنایت شنیع تخریب گورها
خانم گملین، وزیر سابق دادگستری آلمان، رژیم را به تخریب گورها متهم کرد. او گفت: «قتلعام گویی کافی نبود. امروز مرتکب جنایتی دیگر میشوند: تخریب گورهای آزادیخواهان و رزمندگان مقاومت. چه جنایت شنیعی!»
او رفتار رژیم را شنیع دانست و کشورهای اروپایی را فراخواند تا مذاکره با رژیم را مشروط به توقف اعدامها و تخریب مزار شهیدان کنند.
تضعیف رژیم؛ افزایش سرکوب
یواخیم روکر، رئیس سابق شورای حقوقبشر سازمان ملل، ضمن اشاره به تضعیف رژیم در خارج به افزایش سرکوب در داخل اشاره کرد: «سال گذشته شاهد تضعیف چشمگیر توانایی رژیم در خارج بودیم اما در داخل شاهد افزایش سرکوب و وحشت هستیم. واقعیتهای هولناک مانند تقریباً هزار اعدام در سال گذشته و تا ماه ژوئیه امسال، بیش از ۶۰۰اعدام دیگر».
وی همچنین به کارزار دروغپراکنی علیه مجاهدین و تخریب شواهد قتلعام دهه ۱۹۸۰ پرداخت و توصیه کرد سازوکاری بینالمللی برای پیگیری حقیقت و پاسخگویی عاملان ایجاد شود.
فاجعه تخریب مزار شهیدان
دومینیک آتیاس، رئیس سابق کانون وکلای اروپا، بر تخریب مزار شهیدان تمرکز کرد. او گفت: «سالهاست که در پی محو شواهد جنایات خود هستند؛ با تخریب گورهای دستهجمعی و مزار شهیدان، با بیحرمتی به اجساد حتی پس از مرگ، همین تابستان... ملاها در برابر خیزش مردمی، شتاب بیشتری به این کار شنیع دادند: ۹۵۰۰قبر تخریب شد».
خانم آتیاس خشم خود را از بیتفاوتی جهانی ابراز کرد و به مقاومت زندانیان مانند مریم اکبری اشاره کرد و وظیفه جهانی را حمایت از شورای ملی مقاومت دانست.
طرد گزینههای جعلی مانند بازگشت به سلطنت
ولفگانگ شومبرگ، قاضی سابق دادگاه کیفری بینالمللی، بر برنامه ۱۰مادهیی خانم رجوی تأکید کرد. او اظهار داشت: «ما باید نظام حاکمان ملاها را پشت سر بگذاریم... من بهطور عمیق سپاسگزارم که مریم رجوی راه را برای آیندهیی بهتر در ایران هموار کرده است. امروز بسیاری از سخنرانان و خود شما بر «برنامه ۱۰مادهیی» تأکید داشتید».
شومبرگ گزینههای جعلی مانند بازگشت سلطنت را رد کرد و برنامه شورای ملی مقاومت را برای بعد از سرنگونی فاشیسم دینی مناسبتترین برنامه دانست.
مادران قتلعامشدگان
سونیا بیسرکو، عضو کمیسیون حقیقتیاب ملل متحد، به مادران جستجوگر مزارها اشاره کرد. او گفت: «وقتی از ایران سخن میگویم، تنها به سیاست یا سرکوب اشاره ندارم. به مادرانی میاندیشم که هنوز در جستجوی مزار فرزندانشان از قتلعام ۱۹۸۸ هستند به جوانان ایرانی که امروز با وجود آگاهی از بهای سنگین آن، جرأت رؤیای آزادی دارند.»
وی جامعه ایران را آماده تغییر دانست و اعدامهای اخیر مانند بهروز احسانی و مهدی حسنی را تمهیدی برای سرکوب مخالفت توصیف کرد.
مقاومت تنها پاسخ مشروع در برابر دیکتاتوری
ژاک بوتو، از کمیته شهرداران فرانسه، نقش شهرداران را برجسته کرد. او بیان کرد: «مقاومت تنها پاسخ مشروع در برابر دیکتاتوری است. چه دیکتاتوری سلطنتی دیروز و چه استبداد مذهبی که مسئول هزاران اعدام سیاسی است. باید روشن گفت: نه شاه، نه ملا».
او شورای ملی مقاومت را تنها آلترناتیو مشروع دانست و گفت برنامه ۱۰مادهیی خانم رجوی تاکنون حمایت گسترده بینالمللی برانگیخته است. از جمله شمار شهرداران فرانسوی که همبستگی خود را با این برنامه اعلام کردهاند؛ افزایش یافته است و به ۱۰۶۷شهردار رسیده است.
درخواست سازوکار بینالمللی برای محاکمه عاملان نسلکشی
پروفسور جاوید رحمان، گزارشگر ویژه ملل متحد، در پیام ویدئویی، کارنامه رژیم را تکاندهنده خواند. او گفت: «پس از پایان جنگ ۱۲روزه، رژیم بهطور وحشیانهیی زندانیان سیاسی را هدف گرفته و به اعدام میکشاند. در ۲۷ ژوئیه ۲زندانی سیاسی، بهروز احسانی و مهدی حسنی، تنها به جرم ارتباط با سازمان مجاهدین در خفا اعدام شدند». وی همچنین به مصونیت از مجازات اشاره کرد و قتلعام ۱۹۸۸ را جنایت علیه بشریت و نسلکشی دانست و خواستار سازوکار بینالمللی برای محاکمه عاملان شد.
گنجی گرانبها با رنجی گران
کنفرانس پاریس، بازتاب ۲واقعیت بنیادین بود: نخست، عمق و گستره بحران حقوقبشر در ایران که در سیاست سیستماتیک اعدام و تخریب شواهد جنایت متبلور شده است؛ دوم، ضرورت حمایت قاطع و عملی از مقاومت سازمانیافته بهعنوان تنها آلترناتیو مشروع. صدای این نشست، بازتاب مطالبهیی جهانی است:
پایان دادن به چرخه مصونیت، تضمین عدالت و هموارکردن مسیر ایران آزاد، بر پایه ارزشهایی که در اعلامیه جهانی حقوقبشر و میثاقهای بینالمللی تصریح شده است. چنین مسیری بدون پرداخت بهای آن از جانب مقاومت ایران میسر نبوده و نخواهد بود.
آری، همانطور که خانم رجوی گفت: «آزادی گنجی گرانبهاست که رنجی گران میطلبد. برای آزادی ایران تا آخر ایستادهایم.»