روز شنبه ۱۱فروردین، خبر فیلترینگ قریب‌الوقوع کانال تلگرام از طرف علاءالدین بروجردی رئیس کمیسیون امنیت مجلس آخوندی اعلام شد. اوگفت تا آخر فروردین تلگرام فیلتر می‌شود و این تصمیم در بالاترین سطح گرفته شده و این‌که یک پیام‌رسان ملی! که مدیریتش با خودمان! باشد جایگزین آن خواهد شد. او آن‌چنان آمرانه و با قاطعیت این حرفها را می‌زد که ظاهرا هیچ تردیدی در آن به نظر نمی‌رسید. سپس برخی از مقامهای رژیم هم از جمله پاسدار اشتری سرکردهٔ نیروی انتظامی در تایید حرفهای او و ضرورت فیلترینگ نظردادند.
بلافاصله و به‌سرعت شاهد یک موج گسترده مردمی به‌خصوص در فضای مجازی در مخالفت با این موضوع بودیم، ضمن این‌که بعضی از اعضای مجلس رژیم هم ابراز مخالفت کردند.
حمیدرضا جلایی‌پور(۱۴فروردین ۹۷) ضمن مخالفت با فیلترینگ تلگرام نوشت: «برجام و حفظ تلگرام مهم‌ترین دستاوردهای دولت روحانی بوده‌اند، در حالی‌که اولی توسط دولت ترامپ در معرض تهدید قرار گرفته است، حفظ دومی ضرورت بیشتری پیدا کرده است. بدون برجام و تلگرام دولت روحانی نزد بخش بزرگی از جمعیت ایران... بی‌دستاورد محسوب خواهد شد».
آخوند محسن ماندگاری با تمسخر در رابطه با «پیام‌رسان ملی!» که قرار است جایگزین تلگرام شود گفت: «به همان اندازه که ایران‌خودرو و سایپا با زور و ضرب محدود کردن رقبای خارجی و سوبسیدهای کلان دولتی در خلق یک برند ملی موفق بوده‌اند، می‌توان به موفقیت پیام‌رسانهای داخلی که با وام بدون بهره ۵میلیاردی و سوبسیدهای کلان دولتی آغاز بکار کرده‌اند، امیدوار بود».
صادق زیباکلام در روزنامه حکومتی آرمان(۱۴فروردین۹۷) نوشت: «اگر فرض بگیریم که آقای روحانی مخالف فیلترینگ تلگرام باشد اما همه... می‌دانند که رئیس‌جمهور... توانایی کافی را ندارند که... جلوی فیلترینگ تلگرام را بگیرد. نه ایشان، نه مجلس شورای اسلامی نه مجمع تشخیص مصلحت نظام و نه هیچ نهاد دیگری در ساختار قدرت در جایگاهی نیست که بتواند مانع از بسته شدن و فیلترینگ تلگرام شود... اما مساله اساسی‌تر و بنیادی‌تر آن است که آیا بستن تلگرام در عرصه‌های مختلف اثری دارد؟... (چراکه) مانند زمان حوادث دیماه با فیلترشکن می‌توان از تلگرام استفاده کرد». وی افزود: «(در صورت مسدودکردن تلگرام) با میلیون‌ها متولد دهه ۶۰ ، ۷۰ و حتی دهه هشتادی‌ها چه می‌خواهند بکنند؟... به راستی آنها چرا نمی‌اندیشند که اگر این فضا را در فرض محال از جوانان بگیرند آثار اجتماعی و سیاسی آن در آینده نه‌چندان دور چه خواهد شد»؟
عباس عبدی در روزنامه اعتماد (۱۴فروردین)نوشت: «داستان امروز تلگرام در ایران، داستان دیروز رسانه در ایران است. امروز و پس از حدود ۲قرن که از ورود اولین رسانه مدرن، یعنی روزنامه به این کشور می‌گذرد، داستان برخوردهای رسمی با روزنامه، هم‌چنان با رسانه‌های بعدی نیز تکرار شده است و هنوز نیز عده‌یی در سودای تکرار این برخورد با تلگرام هستند. ولی چنین سیاستی نه از روی اعتماد به‌نفس و عقلانیت، بلکه از روی انفعال و ترس از آینده و بی‌اعتمادی به مردم و جامعه است».
به‌نوشته روزنامه‌ایران: محمدرضا بادامچی عضو مجلس رژیم نیز در توئیتر خود نوشت:
«فیلتر تلگرام به ۲۰۰هزار شغل آسیب می‌زند و زندگی نیم‌میلیون نفر را دچار اختلال مالی می‌کند. آقای روحانی برای جلوگیری از فیلترینگ تلگرام مذاکره کند».
در این میان بروجردی هم نسبت به این موضعگیریها واکنش نشان داده و دوباره به صحنه آمد و ضمن دفاع از فیلترینگ گفت: «به‌دلیل تهدید امنیتی تلگرام، کشورها آن را فیلتر کردند و از شبکه‌ها و پیام‌رسانهای داخلی و ملی خود استفاده می‌کنند، ما هم به‌عنوان کشور شاخص، طبیعتاً باید در این جهت فعال باشیم». او در ادامه اعلام کرد: «مسئولیت فضای مجازی با شورای عالی فضای مجازی است و در آن‌جا در واقع تصمیم‌گیری شده، برخی تعابیر دیگری از این موضوع داشتند، در خصوص فضای مجازی نهایتاً شورای عالی امنیت یا شورای عالی فضای مجازی تصمیم‌گیری می‌کنند».
متقابلاً صدای مخالفان هم به‌تدریج بلند و بلندتر شد تا آن‌جا که تعدادی از مهره‌ها و رسانه‌های طیف موسوم به اصلاح‌طلبان و باند روحانی در حرفهای بروجردی ابراز تردید کردند. سایت حکومتی انتخاب روز شنبه ۱۱فروردین نوشت: «روز گذشته یک منبع آگاه در دبیرخانهٔ شورای عالی امنیت ملی با اشاره به انتشار برخی خبرهای غیرواقعی در خصوص محتوای گفتگوهای انجام شده در جلسه شورای عالی امنیت ملی در سال ۱۳۹۷ گفت: «شورای عالی امنیت ملی از ابتدای سال جدید تاکنون جلسه‌یی نداشته است». به این ترتیب، این سایت که جزء رسانه‌های باند روحانی است، از روحانی در این ماجرا سلب مسئولیت کرد.
از همه مهمتر حرفهای روز سه‌شنبه ۱۴فروردین روحانی است، که تحت عنوان دیدار نوروزی با وزرا در مورد فیلترینگ تلگرام خطاب به باند رقیب گفت: «کام مردم را با این‌گونه حرفها تلخ نکنید، در فضای بحران "بیکاری" تیشه به ریشهٔ اشتغال نزنید!». وی به این ترتیب مسئولیت فیلترینگ تلگرام را مستقیماً متوجه شخص خامنه‌ای کرد و خود را از دم برق مردم کنار کشید.
روحانی ضمن دم زدن از لزوم تقویت رفاه و امنیت مردم و دسترسی مردم به اطلاعات و انتخاب اطلاعات، گفت: «تلگرام یک ابزار اطلاع‌رسانی است که ۹۵درصد محتوای آن مفید و شاید ۵درصد آن مشکل‌ساز باشد؛ از این رو ما باید محتوای آن را درست کنیم. فراموش نکنیم که با مسدود کردن تلگرام، ۲۰۰هزار فرصت شغلی از بین می‌رود و در این زمینه باید همه جوانب در نظر گرفته شود».
به‌دنبال روحانی ۲تن از اعضای مجلس رژیم هم در رابطه با اظهارات روحانی صحبت کردند. از جمله سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس پس از پایان جلسه با رئیس‌جمهور، در مورد فیلترینگ تلگرام گفت: «اصلا قصد فیلترینگ نیست و هیچ مرجع، نهاد و یا هیچ‌کسی اعلام نکرده که قرار است فیلترینگ تلگرام اتفاق بیفتد».
واقعیت این است که از همه این ضدونقیض‌گویی‌ها می‌شود دریافت که ابتدا تصمیم فیلترکردن گرفته شده بوده، ولی در همین ۲-۳روز اخیر و بعد از اعلام، وقتی فضا را سنجیدند احساس خطر کرده و عقب‌نشینی کردند. اگر این تصمیم زیر سؤال نبود روحانی این طور صحبت نمی‌کرد. علت هم این است که همان‌طور که مقامهای خود رژیم اعلام کردند، تعداد کاربران در ایران ۴۰میلیون نفر است و این اقدام به خشم و نفرت این تعداد از رژیم بیش‌از‌پیش دامن می‌زند به‌خصوص که باز بنا به اعلام خود رژیم ۲۰۰هزار نفر از طریق تلگرام تأمین معاش می‌کنند و با فیلترینگ آن (البته اگر به‌لحاظ فنی امکانپذیر باشد) این عدد به تعداد بیکاران افزوده می‌شود و این خود برای رژیم یک بحران جدید و یک خطر جدی امنیتی است.
بنابراین بر اساس آن‌چه گذشت، اگر بخواهیم علت عقب‌نشینی رژیم را به همین اندازه که تا اینجا مشخص شده در یک کلام خلاصه کنیم؛ باید گفت احساس خطر! خطری که دلایل و پایه‌های مادی آن را در بالا برشمردیم.
در حال حاضر خطرسنج رژیم به‌دلیل شرایط انفجاری جامعه به‌خصوص بعد از قیام دیماه، بسیار حساس شده و مانند زخمی است که در برابر کوچکترین تلنگری واکنش نشان می‌دهد. رژیم هم با کمترین پالسها و نشانه‌هایی که می‌گیرد دچار وحشت می‌شود. کما این‌که اظهارات امروز روحانی همین را نشان می‌دهد. ضمن این‌که او به این ترتیب با شیادی می‌خواهد نشان بدهد که باند مقابل این تصمیم را گرفته و او مخالف آن است و خلاصه از این طریق هم چیزی به جیب خودش بریزد.
