اعتبار بینالمللی مقاومت ایران، جبههیی روشنگر و سدی سیاسی و دیپلماتیک در مقابل پوشاندن جنایات داخلی و زدوبندهای خارجیِ حاکمیت ملایان است.
مزدوران ملایان در فرانسه علیه مقاومت ایران اقدام تروریستی میکنند و برخی رسانههای فرانسوی هم تلاش دارند چشمان و قلم خود را از پرداختن به این اقدامات دور نگه دارند. در حین این همسوییها، اعتبار بینالمللی مقاومت ایران منجر به حمایت ۱۰۰۰شهردار فرانسوی از جنبش «نه به اعدام» در ایران و «فراخوان مریم رجوی برای پایان دادن به اعدامها در ایران» شده است. این بیانیه در همین بند میافزاید: «از تعهد قاطع مریم رجوی علیه اعدام در ایران بر اساس برنامه ۱۰ مادهیی وی حمایت میشود».
روند اعدام در نظام ملایان یک پروژهٔ سیاسی است که از دههٔ ۶۰ تاکنون بیوقفه ادامه داشته است؛ چرا که هدف از اعدام، پیشبرد سرکوب و اختناق برای جلوگیری از خیزش و قیام و نیز سیاست حفظ نظام است. ۱۰۰۰شهردار فرانسوی در بیانیهٔ «فرخوان برای توقف اعدامها در ایران»، بر «ذات سیاسی» بودن اعدام توسط حاکمیت ملایان تأکید کردهاند:
«هر اعدامی که تحت حاکمیت این رژیم انجام شود ذاتاً سیاسی است. رژیم حاکم از این اعدامها برای اهداف سیاسی استفاده میکند تا از طریق ایجاد ترس و وحشت از بروز قیامهای مردمی جلوگیری کند».
جنبش «نه به اعدام» در ایران که زندانیان سیاسی با «سهشنبههای نه به اعدام»، پیشتاز آن هستند، با پشتیبانی اکثریت مردم ایران، تمامقامت در مقابل پروژهٔ اعدامهای حکومتی که دولت پزشکیان تلاش دارد واقعیت آن را دور بزنند، ایستاده است. این جنبش نهتنها در ایران عقبنشینی نداشته، بلکه پیام و آثار خود را به وجدانهای بیدار انسانی در جهان رسانده است. این واقعیتها در بیانیهٔ ۱۰۰۰شهردار فرانسوی با عباراتی منطبق بر خواستههای اکثریت مردم ایران بازتاب یافتهاند:
«از ابتدای سال ۲۰۲۴ زندانیان سیاسی در زندانهای ایران هر سهشنبه در چارچوب کارزار «نه به اعدام» اعتصاب غذا میکنند. روند فزاینده و هشداردهنده اعدامها در دوره پزشکیان بسیار بیشتر از سالهای گذشته است».
عفو بینالملل نیز گزارش کرده است «۷۴ درصد اعدامهای ثبتشده در جهان در سال ۲۰۲۳» را حاکمیت آخوندها مرتکب شده است.
نشریة «لو دافن» فرانسه نیز در شمارهٔ ۹ آوریل ۲۰۲۵ به «شتاب گرفتن اعدام» در دورهٔ پزشکیان بازتاب داده است:
«روند اعدام با روی کار آمدن رئیسجمهور کنونی شتاب گرفته است: تنها در سه ماه ۳۸۶نفر اعدام شدهاند که رقمی بیسابقه است».
یک جبههٔ گستردهٔ ایرانی در نبرد با حکومت اشغالگر اعدامیِ ملایان، خنثی نمودن مماشات غرب با جلادان حاکم بر ایران است که دهههاست چشمانشان را به پروژههای سرکوب و اعدام توسط نظام آخوندی بستهاند. اهداف این جبهه را مادران دادخواه، جنبش وسیع دادخواهی، زندانیان سیاسی، کانونهای شورشی، اشرفنشانان، ساکنان اشرف۳ و مقاومت ایران پیش میبرند. آثار روشنگریهای این جبهه و نفوذ بینالمللی آن را در بیانیهٔ ۱۰۰۰ شهردار فرانسوی شاهدیم:
«عدم واکنش جامعه بینالمللی به سرکوب، کشتار و اعدام، رژیم را در تداوم سرکوب بهویژه از طریق اعدامها تشویق کرده است».
نشریه «لو دافن» فرانسه روز ۹ آوریل ۲۰۲۵ / ۲۰ فروردین ۱۴۰۴ در اهمیت بیانیهٔ ۱۰۰۰شهردار فرانسوی و نقش کاریسماتیک خانم مریم رجوی در فراخوان جهانی به جنبش «نه به اعدام» مینویسد:
«آنها به یک جنبش جهانی در حمایت از زندانیان سیاسی ایرانی میپیوندند. در سطح بینالمللی، بسیاری از شخصیتها و جوامع برای انتقال کمپین «نه به اعدام» بسیج میشوند. شهرداران امضاکننده از مریم رجوی، یکی از چهرههای برجسته اپوزیسیون ایران حمایت میکنند، که در کنفرانس بینالمللی پاریس در اوت ۲۰۲۴ بر تعهد خود به لغو مجازات اعدام دوباره تأکید کرد. برنامه ده مادهای او برای آینده ایران، بهویژه جدایی دین از دولت، دموکراسی و برابری جنسیتی را در اولویت قرار میدهد».
جریانی از رسانهها در اقدامی خلاف «رسالت رسانه»، با رویکردی شرمآور و غیردموکراتیک، چشم خود را به واقعیت بزرگ پیروزی مقاومت ایران در حمایت شدن از جانب ۱۰۰۰شهردار فرانسوی بستند و چشمان قلمشان را کور کردند! با اینحال آنچه همچون نمونههای گذشته بیشتر آشکار شد، این واقعیت انکارناپذیر است که یک آلترناتیو شایسته با اعتبار جهانی در برابر آخوندها وجود دارد. این واقعیت، قطعیت نقش تعیینکنندهٔ مقاومت ایران در سقوط حاکمیت آخوندها و تضمین آزادی و دموکراسی در ایران فرداست.