فعالسازی ماشه و بازگشت ۶ قطعنامه ملل متحد برای حکومت آخوندها یک کلان ضربه استراتژیک بود. علاوه براین، اکثریت قاطع آرای شورای امنیت در این خصوص، یک شکست و انزوای دیپلماتیک را هم برای رژیم رقم زد. بهنحوی که ناظران و رسانهها بلافاصله بر این نکته انگشت گذاشتند که اکثریت قاطع آرا در شورای امنیت سبب شد که کشورهای اروپایی (انگلستان و فرانسه) نیازی به استفاده از حق وتو پیدا نکردند.
علاوه بر کلان ضربهٔ «ماشه» و انزوای بینالمللی در رأیگیری روز جمعه در شورای امنیت، حکومت آخوندی یک شکست دیگر را هم در جریان تلاشهای سه ماههاش برای ایجاد شکاف بین اروپا و آمریکا بهمنظور دور زدن و بیاعتبار کردن مکانیسم ماشه متحمل شد.
این شکست از این بابت شایان توجه است که طی سه ماه گذشته رژیم برای آن خیلی تلاش کرد. در این تلاشها، علاوه بر وزارتخارجه و عراقچی، شورای عالی امنیت و مجلس و سران نظام شرکت داشتند و هر کدام بهنحوی در صحنهٔ سیاسی و دیپلوماتیک به مانورهای فریبکارانه در رابطه با کشورهای اروپایی و آژانس و از طریق واسطه در آمریکا، مشغول بودند. ولی با رأی اکثریت قاطع شورای امنیت و اینکه فقط ۴ عضو از ۱۵عضو این شورا در کنار رژیم قرار گرفتند، بازیهای سه ماههٔ رژیم به شکستی مفتضحانه تبدیل شد.
نشانهٔ واضح این شکست را رویترز (۲۷شهریور) یک روز قبل از جلسهٔ شورای امنیت از قول رئیسجمهور فرانسه مخابره کرد و نوشت: ماکرون رئیسجمهور فرانسه روز پنجشنبه گفت اعمال مجدد تحریمهای سازمان ملل تا پایان سپتامبر اتفاق میافتد، زیرا تهران در مذاکرات خود با قدرتهای اروپایی برای جلوگیری از بازگشت تحریمها جدی نبوده است.
این خبر چنان بر عراقچی گران آمد که بلافاصله در حساب ایکس خود در واکنش به اظهارات ماکرون نوشت که «روز سهشنبه بهنمایندگی از جمهوری اسلامی، طرحی معقول و عملی را به همتایان اروپایی خود ارائه دادم که با انبوهی از بهانهها از جمله این ادعا که وزارتخارجه نماینده کل نهاد سیاسی نیست، مواجه شدیم»!
یک روز پیش از ماکرون، کایا کالاس مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز اعلام کرده بود: «پنجره یافتن راهحل دیپلماتیک برای مسأله هستهیی ایران بهسرعت در حال بسته شدن است. ایران باید گامهای معتبر برای پاسخگویی به خواستههای فرانسه، بریتانیا و آلمان بردارد، و این به این معناست که باید همکاری کامل با آژانس بینالمللی انرژی اتمی را نشان دهد و بدون تأخیر بازرسی از تمام سایتهای هستهیی را مجاز کند».
در این میان، ۵۰ تن از سناتورهای آمریکا خطاب به وزیران خارجه فرانسه، انگلستان و آلمان در ارتباط با فعال شدن مکانیسم ماشه اعلام کردند: «جامعه بینالمللی نباید اجازه دهد ژستهای تو خالی و تهدیدات فریبکارانه رژیم حاکم بر تهران فرآیند بازگشت تحریمها را متوقف کند رژیم ایران سالهاست که از فرآیندهای دیپلوماتیک سوءاستفاده کرده تا از مجازاتها فرار کند».
شکست تلاشهای سه ماهه رژیم، بار سیاسی و پیامدهای کلان ضربه ماشه را در ولایت بحرانزدهٔ خامنهای سنگینتر میکند و اثر آن از فردای رأی قاطع شورای امنیت به اعمال مکانیسم ماشه، در جنگوجدال درونی رژیم ظاهر شده است.
روزنامهٔ حکومتی ابتکار در شمارهٔ ۲۹شهریور، زیر تیتر «پایان رسمی برجام» نوشت: «فعالسازی ماشه یک نقطهعطف سیاسی است؛ نقطهیی که میتواند معادلات منطقهیی و بینالمللی را دگرگون کند. این مکانیزم، که در دل توافق برجام طراحی شد، اکنون به ابزاری برای اعمال فشار حداکثری بدل شده است؛ فشاری که پیامدهای آن فراتر از بازگشت تحریمهاست».
اما کیهان نویس خامنهای تهدید نظام را از ناحیهٔ باند مقابل در لایههای تصمیمگیر و بالای نظام دانسته و مینویسد: «آنچه خطرناکتر از مرگ برجام است، تلاش بوقچیهای داخلی دشمن است که میخواهند بار دیگر مردم و سیاست کشور را گرفتار سراب “مذاکره“ و “تعامل یکطرفه“ سازند» (کیهان، ۲۹شهریور).