روز سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت زندانیان سیاسی در زندانهای اوین، قزلحصار، خرم‌آباد، خوی و نقده در پانزدهمین هفتهٔ کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» اعتصاب غذا کردند.
آنها در بیانیهٔ خود نوشتند: «از اول اردیبهشت تاکنون حداقل ۸۰ زندانی محکوم به اعدام در زندانهای سراسر کشور اعدام شده‌اند، هفته گذشته زندانی سیاسی عقیدتی انور خضری پس از ۱۵ سال زندان و شکنجه در سکوت خبری اعدام شد».
اعدام زندانی پس از ۱۵سال حبس از مظاهر شقاوت رژیم آخوندهاست و «سکوت خبری» در مورد این شقاوت ضدانسانی در حق یک زندانی اهل تسنن، برای مدعیانی بی‌طرفی در خبر رسانی، شرم‌آور است.
یک روز پیش از اعدام انور خضری، قضاییه جلادان اعلام کرد حکم اعدام بابک زنجانی یکی از بزرگترین سارقان و اختلاسگران حکومتی در تاریخ ایران، نقض و به ۲۰سال حبس تبدیل شد. وکیل او متعاقباً اعلام کرد با توجه به این‌که بابک زنجانی بیش از ۱۰سال زندان بوده است، «مطابق قوانین و مقررات امکان بهره‌مندی از آزادی مشروط را داراست و دوران تحمل زندان به پایان رسیده است» (سایت انتخاب، ۱۱ اردیبهشت).
اما انور خضری پس از تحمل ۱۵سال حبس در شرایط سخت بازداشت‌گاههای اطلاعات و زندان قزلحصار اعدام شد. او نه تنها «مطابق قوانین و مقررات امکان بهره‌مندی از آزادی مشروط» را ندارد، بلکه برخلاف معمول و روش‌های جاری دژخیمان، قبل از اعدام امکان ملاقات با خانواده‌اش را هم پیدا نکرد!
انور خضری به همراه ۶تن دیگر از هموطنان اهل تسنن در آذر ماه ۱۳۸۸ دستگیر و در بازداشتگاه اطلاعات ارومیه برای گرفتن اعتراف‌های اجباری به‌شدت شکنجه شدند. آنها در اسفند۱۳۹۴ به اتهام"اقدام علیه امنیت ملی"،"تبلیغ علیه نظام"و"افساد فی‌الارض" توسط آخوند جنایتکار محمد مقیسه (ناصریان) و بار دیگر در خرداد۱۳۹۷ توسط سردژخیم صلواتی به اعدام محکوم شدند و دیوان عالی آخوندها در سال۱۳۹۸ این احکام را مورد تأیید قرار داد. اتهام انور و ۶ هم‌پرونده او هلاکت امام جماعت خامنه‌ای در مسجد خلفای راشدین مهاباد در اثنای قیام در آذر۱۳۸۸ بود. پیش از این فرهاد سلیمی، داوود عبداللهی، ایوب کریمی و قاسم آبسته، چهار هم‌پرونده انور خضری در ۳بهمن، ۱۲دی، ۸ آذر و ۱۴ آبان ۱۴۰۲ در قزلحصار اعدام شدند.
خلیفهٔ خونخوار در سراشیبی سقوط از هیچ جنایتی رویگردان نیست اما این جنایتها آتش خشم و نفرت مردم و کانون‌های قهرمان شورشی را علیه ارگانهای سرکوب و شکنجه و اعدام تشدید می‌کند.
روز شنبه ۱۵ اردیبهشت کانون‌های شورشی، در پاسخ به اعدام پرشقاوت زندانی سیاسی اهل تسنن انور خضری پس از ۱۵سال حبس، به انفجار در شهرداری غارتگر حکومتی ناحیهٔ ۳ منطقهٔ ۱۴ تهران مبادرت کردند.
در همین روز کانون‌های قهرمان در پاسخ به سرکوب و ستم مضاعف هموطنان اهل تسنن، با انفجار بنیاد فساد و غارت آخوندها و پاسداران با نام جعلی و مبتذل «شهید و ایثارگران»، اعتراض آتشین مردم را به‌نمایش گذاشتند.
پیش از این نیز شورشگران در پاسخ به اعدام فرهاد سلیمی با انفجار قضاییهٔ جلادان در شهرستان زهک (سیستان و بلوچستان) درس دیگری به خامنه‌ای و گماشتگانش در سیستان و بلوچستان و کردستان و سایر نقاط ایران دادند.
کانون‌های قهرمان شورشی هم‌چنین در پاسخ به اعدامهای جنایتکارانهٔ اهل تسنن، شعبه‌های قضاییه خون‌آشام خامنه‌ای و مراکز صدور احکام اعدام و اجرای اعدامها در شهرهای مختلف میهن اسیر را به آتش کشیدند. از جمله، تهاجم و انفجار در قضاییه جلادان، مجتمع دادگاههای انقلاب و کیفری در قزوین، در پاسخ به اعدام ایوب کریمی زندانی سیاسی اهل سنت از مهاباد که پس از ۱۴سال حبس در قزلحصار صورت گرفت.
