گزارشی از کانکس نشینی در اطراف تهران و شهرهای بزرگ
انگار توی کوچه نشستی! نه حریمی! نه دیواری! پا که از در اتاق میذاری بیرون توی محله‌یی.
اونم محله‌یی که نه آسفالت داره نه لوله‌کشی آب. نه برق... هر کسی میتونه از پنجره توی خونه‌ی شما سرک بکشه... . اینجا کجاست؟ اینجا کانکس ماست. اسم خانه‌ی جدید ما.
انگار توی کوچه نشستی! نه حریمی! نه دیواری! پا که از در اتاق میذاری بیرون توی محله‌یی.
اونم محله‌یی که نه آسفالت داره نه لوله‌کشی آب. نه برق... هر کسی میتونه از پنجره توی خونه‌ی شما سرک بکشه... . اینجا کجاست؟ اینجا کانکس ماست. اسم خانه‌ی جدید ما.
کانکس‌نشینی پدیده تازه پایتخت است. پدیده‌یی که برخی مالکان آژانس‌های بزرگ مسکن تهران به آن اشاره می‌کنند و می‌گویند؛ تازگی‌ها شیوه تازه‌یی از سکونت در تهران به چشم می‌خورد و آن کانکس‌نشینی است. اتفاقی که هر چند محدود اما در بطن تهران بزرگ آغاز شده است و به گفته فروشندگان و نصابان کانکس بیشتر در حومه شهر متقاضی دارد.
برخی مشاوران املاک تهران از وجود محدود این کانکسها در مناطق میانی شهر و از جمله منطقه ٢٢ هم خبر می‌دهند. تعدادشان هنوز زیاد نیست اما هستند کسانی که قید زندگی در خانه و آپارتمان را زده و برای زندگی سراغ کانکسها آمده‌اند. کانکس‌هایی که در ارزان‌ترین نوع‌شان با قیمت متری ٢٠٠هزار تومان و در گران‌ترین نوع‌شان با قیمت متری ٩٠٠هزار تومان به فروش می‌رسند.
احتمال شیوع کانکس‌نشینی با گرانیهای افسارگسیخته در بازار مسکن وجود دارد"
اما واژه‌ی کانکس نشینی واژه‌ی تروتمیز و شیکی برای این نوع زندگی است. چرا که حقیقت این زندگی، زندگی در عذاب است... زیرا ساده‌ترین مسایل یک خانه در این خانه‌های به‌اصطلاح خانه حل ناشده است. اولین مسأله مساله‌ی برق است... که از کدام انشعاب باید برق گرفت. دومین مسأله موضوع آب است. کدام لوله‌کشی در حاشیه‌ی شهرهایی که خود محلات مشکل آبرسانی دارند کدام لوله‌کشی به این کانکسها آب می‌رساند... . تازه می‌ماند موضوع فاضلاب این نوع خانه‌های تک افتاده در میانه‌ی محله‌ها..
از همهٴ این مسایل که بگذریم می‌ماند حریم خانه. خانه‌یی که اطراف آن به همه سو باز است. و هر کسی می‌توان تا کنار دیوار اتاق شما نزدیک شود نه امنیت جانی و نه امنیت اخلاقی خواهد داشت. به‌خصوص برای خانمها و دختران این موضوع نوعی عذاب شبانه روزی دارد.
و برای کودکان و فرزندان خانواده این نوع خانه‌های کانکسی می‌تواند خطرات جانی نیز داشته باشد زیرا محیط بازیشان بلافاصله در خیابان قرار می‌گیرد.
جالب است بدانیم که این پدیده‌ی کانکس نشینی که در اطراف تهران و شهرهای بزرگ رو به گسترش گذاشته در شرایطی است که آخوندهای حکومتی و وابستگان آنها و عوامل حکومت ولایت فقیه هزاران هزار خانه‌ی خالی تنها در سراسر کشور دارند. به این خبر توجه کنید:
روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد 11آذر 96: هم‌اکنون ۲میلیون و ۶۰۰هزار واحد مسکونی خالی از سکنه در کشور وجود دارد که مطابق با برآوردهای صورت گرفته بر اساس متوسط قیمت مسکن در شهرها، حدود ۲۵۰میلیارد دلار سرمایه در این واحدها حبس شده است. عبده تبریزی با اشاره به این موضوع، بخش عمده‌ای از این واحدهای خالی از سکنه را متعلق به بانکها می‌داند که به‌طور مستقیم و غیر مستقیم با منابع و اعتبارات بانکی ساخته شده‌اند. ... . عبده تبریزی در خصوص منشأ افزایش تعداد خانه‌های خالی در کشور و رسیدن آن به حدود ۲میلیون و ۶۰۰هزار واحد مسکونی گفت: سوداگری در بازار ملک طی سال‌های گذشته منجر به افزایش قیمت مسکن و در نتیجه کاهش توان خرید متقاضیان مسکن شده است.»
همین عامل حکومتی به گزارش روزنامة «دنیای اقتصاد»، می‌افزاید: تعداد خانه‌های خالی در کشور از حدود یک میلیون و ۶۰۰هزار واحد مسکونی در سال ۹۰ به ۲میلیون و ۶۰۰هزار واحد مسکونی در سال ۹۵ یعنی معادل بیش از ۵۰درصد افزایش یافت.
متوجه می‌شوید که عوامل حکومت که سرمایه‌داران بزرگ کشور شده‌اند به‌طور فزاینده‌یی در حال ساخت و ساز خانه و مسکن هستند و تا سال جاری دو میلیون و ششصدهزار خانه‌ی خالی را تنها به‌خاطر سودجویی ساخته‌اند تا آن را به قیمتهای بالا به فروش برسانند یا اجاره بدهند.
خانه‌های خالی میلیاردی تهران
در حالی که مردم محروم زیر خط فقر روز به روز مجبور می‌شوند که به‌دلیل گرانی خانه و اجارة خانه از خانه‌های خود به حاشیه‌ی شهرها کوچ کنند و در کانکسها زندگی کنند.
درست در همین شرایط که گرانیهای افسارگسیخته در بازار مسکن بیداد می‌کند، راه برای دلالها و افراد سودجو هموار می‌شود تا بتوانند کانکس های خود را با قیمتی به مراتب بیشتر از قیمت واقعی کانکسها به فروش برسانند و از این طریق با کشیدن شیرة جان محرومین بی‌سرپناه به سودهای کلان دست پیدا کنند.
به این ترتیب ماهیت ضدبشری و ضدمردمی حکومت ولایت فقیه روشن می‌شود که چگونه با استثمار هرچه بیشتر مردم را به اعماق درة فقر و زیر خطر فقر می‌راند تا هر چه بیشتر سود به دست آورند.
