خامنه‌ای روز ۱۹دی، به‌بهانهٔ سالگرد قیام مردم قم، علیه دیکتاتوری شاه به‌صحنه آمد و زیر ضرب مردم سراسر ایران علیه شیخ، ناگزیر از اعترافات قابل توجهی شد، اما با دجالگری و ضد و نقیض‌گویی کوشید که هر یک از اعترافات خود را توجیه و کمرنگ کند.
خلیفهٔ ارتجاع با اعتراف به‌شرایط عینی قیام گفت: «بله مشکل اقتصادی داریم شکی نیست، مشکل معیشتی مردم را داریم شکی نیست» او سپس دجالگرانه تلاش کرد منشأ قیام را این «مشکلات اقتصادی» قلمداد کند و خط آتش قیام را که پایه‌های حکومت او را به‌لرزه درآورده، با این بیان تخطئه کند که: «آیا مشکل اقتصادی با آتش زدن سطل آشغال حل می‌شود؟ با آمدن و اغتشاش کردن توی خیابان حل می‌شود؟». این در حالی است که سردمداران رژیم نیز از این‌که در این قیام هیچ مطالبهٔ اقتصادی و سیاسی جز خواست سرنگونی مطرح نمی‌شود، ابراز شگفتی می‌کنند. حتی در جایی که قیام‌کنندگان به‌فقر سیاه و فساد رژیم اشاره می‌کنند، تنها چاره را در سرنگونی رژیم می‌دانند و فریاد می‌زنند: «فقر، فساد، گرونی، می‌ریم تا سرنگونی».
ولی‌فقیه دجال باز هم مثل همیشه قسمت زیادی از سخنرانی خود را هزینهٔ آن کرد که قیام و انقلاب را به‌غرب و آمریکا نسبت بدهد؛ اما ناگزیر اعتراف کرد که این دجالگری نخ‌نما شده، حتی در درون رژیم هم خریداری ندارد و در این رابطه گفت: «تا آدم می‌گوید دشمن خارجی، فوراً برای این‌که حالا یک جناحی را یک شخصی را، یا یک گروهی را، یا یک دولتی را، به‌زمین بزنند، فوراً آنرا انکار می‌کنند؛ یعنی نخیر تقصیر شماست!».
خلیفهٔ ارتجاع هم‌چنین اعتراف کرد که جوانان و نوجوانان در برابر رژیم ایستاده‌اند، اما آن را ناشی از تبلیغات و پروپاگاندای دشمن قلمداد کرد و بار دیگر مدعی شد که گویا رژیم در تبلیغات کم‌کاری داشته است و تشدید تبلیغات و دجالگری را ـ که آن را جهاد تبیین می‌نامید ـ علاج این بحران دانست و گفت: «علاج پروپاگاندا تبیین است؛ تبیین حقیقت از زبانهای مختلف، از حنجره‌های مختلف، با تعبیرات مختلف، با ابتکارات مختلف، تبیین وسوسه‌ای را که روی جوان یا نوجوان اثر می‌گذاره، چی می‌تواند برطرف کند؟باتون که نمی‌تواند برطرف کند، آن وسوسه را، تبیین می‌تواند برطرف کند».
وی به‌این ترتیب به‌بن‌بست خود در سرکوب اعتراف کرد، اما در همان حال با بر تشدید سرکوب و اعدام تأکید کرد و گفت: «اینها خیانت بود، بلا شک خیانت بود و دستگاههای مسئول هم برخورد جدی و عادلانه می‌کنند با خیانت، باید هم بکنند». به‌این ترتیب او یک بار دیگر نشان داد که این نظام ضدبشری برآمده از قتل‌عام، برای بقای خود هیچ راه دیگری جز سرکوب و اعدام ندارد.
خلیفهٔ در گل‌ماندهٔ ارتجاع در مورد جنگ ضدمیهنی هم در یک فقره اعتراف بی‌سابقه، جنگ را عامل بدبختی و عقب‌ماندگی کنونی دانست و گفت: «ما می‌توانستیم جلوتر از این باشیم، اینها جنایت کردند، ۸سال جنگ را بر ما تحمیل کردند. خب کشوری که ۸سال همه نیروهای خود را متمرکز می‌کند برای دفاع از کشور، این نیروها می‌توانست در سازندگی مصرف بشود می‌توانست کشور را پیش ببرد، می‌توانست فقر را ریشه‌کن کند». این اعتراف ناگزیر و دیرهنگام و مقصر قلمداد کردن دیگران در مورد جنگ شوم ۸ساله، هیچ‌کس را فریب نمی‌دهد. صرف‌نظر آن‌که این خمینی بود که با پیام‌های علنی به‌ارتش و عشایر و ملت عراق و با اقدامات تحریک‌آمیز پنهانی، جنگ را زمینه‌سازی کرد؛ همه می‌دانند که نیروهای عراق از سال۶۱ از خاک ایران خارج شده و به‌پشت مرزهای بین‌المللی برگشته بودند، دولت عراق پیوسته آمادگی خود را برای آتش‌بس و صلح اعلام می‌کرد و جامعهٔ بین‌المللی نیز خواهان صلح بود؛ اما تنها خمینی بود که می‌گفت: «صلح دفن اسلام (یعنی رژیم پلید خودش) است» و می‌گفت تا آخرین خانه‌یی که در تهران بر سر پاست به‌جنگ ادامه خواهد داد. اگر ارتش آزادیبخش در سال۶۷، با فتح مهران، ناقوس سرنگونی را بیخ گوش خمینی به‌صدا در نمی‌آورد و جام‌زهر آتش‌بس را به‌حلقوم دجال جنگ‌افروز نمی‌ریخت، معلوم نیست که خمینی تا کی و تا کجا این جنگ ویرانگر و شوم را ادامه می‌داد.
وانگهی انگار نه انگار که از خود خمینی که جنگ را «موهبت الهی» می‌دانست تا تمام سردمداران رژیم، طی این سال‌ها همواره و به‌کرات جنگ را تقدیس کرده و آن را عامل بقا و پیشرفت و قدرت نظام دانسته‌اند. خامنه‌ای جنایتکار نیز بارها همین مضمون را تکرار کرده و از جمله گفته است: «جنگ ۸ساله ما را قویتر کرد» (۲۷بهمن ۱۳۸۹) و «۸سال دفاع مقدس گنجینهٔ عظیمی است که تا مدتهای طولانی، ملت ما می‌تواند از آن استفاده کند، آن را استخراج کند و مصرف کند و سرمایه‌گذاری کند» (۲۴شهریور ۱۳۸۸).
اما چه عاملی خلیفهٔ شاخ شکسته ارتجاع را به‌این اعترافات ناگزیر و دیرهنگام و توجیهات سخیف برای رفع و رجوع آنها و سلب مسئولیت از خودش وادار کرده؟ بی‌شک ضربات پیاپی قیام طی ۴ماه گذشته و بحرانی که قیام بر سراپای رژیم حاکم کرده و شکست تمام تلاشها و ترفندهای رژیم برای متوقف کردن آن. قیام سراسری و انقلاب دموکراتیک مردم ایران با پیمودن شتابان‌تر مسیر آتش و قهر انقلابی، این بحران را مستمراً عمیق‌تر و مرگبارتر خواهد کرد.
