در حالی‌که سراسر کشور در آتش کرونا می‌سوزد، روحانی روز شنبه(۵مهر) در ستاد کرونا در این‌باره صحبت کرد و این بار هم رکوردهای جدیدی از شیادی و دروغ و وقاحت به‌جا گذاشت.
فرافکنی به‌مردم
از آنجا که وضعیت کنونی کرونا از افزایش سرسام‌آور شمار بستری تا فرسودگی کادر درمانی، تا اشباع بیمارستانها و تا شمار فوتی‌ها که به بیش از ۱۱۰هزار رسیده، چنان ابعادی دارد که حتی روحانی هم با تمام وقاحت خود نمی‌تواند مثل سابق در این مورد عادی‌سازی و انکار کند، بنابراین وی ناچار «شرایط سخت» را اجمالاً ً و بدون اشاره به ابعاد آن تصدیق کرد، ولی مردم را مقصر جلوه داد که دستورالعمل‌های بهداشتی را رعایت نکردند و در همین رابطه تمام حرف‌هایی را که خودش گفته بود یا نمکی یا سایر اعضای دولتش زده بودند، به مردم نسبت داد:
«بعضی‌ها! فکر می‌کردند که این بیماری حالا مثل سارس یک بیماری هست یک مدتی هست ۲، ۳ماهی هست ۴، ۵ماهی هست و تمام می‌شود و می‌رود... مردم می‌گفتند کی می‌شود فروردین بشود هوا گرم بشود ما از این بیماری خلاص بشویم احساس‌شان این بود که این بیماری شبیه مثلا سرماخوردگی آنفولانزا و اینهاست... می‌گفتند که به‌هرحال یک نوع ایمنی جمعی را ایجاد می‌کند...».
لازم به یارآوری است که از جمله در یکی از جلسات ستاد کرونا(در تاریخ ۲۸اسفند ۹۸) که از تلویزیون رژیم هم پخش شد، نمکی به‌عنوان وزیر بهداشت و به‌عنوان یک نظریهٔ علمی وعده می‌داد «۲هفته اگر تحمل کنند، ما علاوه بر جمع‌وجور کردن بیماری یک فاکتور طبیعی بسیار ارزشمند به‌نام گرما می‌آید سراغ ما و آن در مهار بیماری خیلی مؤثر است... عین سارس این کروناویروس جدید هم به گرمای طبیعت بسیار بسیار حساس است».
همهٔ آن دروغ‌پردازی‌های شیادانه و این‌که گویا کرونا خودش خود‌به‌خود تمام می‌شود و خوب می‌شود که از جمله در نظریهٔ ایمنی گله‌ای عرضه می‌شد، در جهت توجیه اختصاص ندادن بودجه و امکانات ضروری برای مقابله با کرونا بود، اما اکنون که نتیجه و محصول آن اقدامات و سیاست جنایتکارانه پیش روی همگان است، روحانی باز هم خود مردم را مقصر جلوه می‌دهد و سهم رژیم و دولت هم این است که به اندازه کافی در مورد رعایت دستور‌العمل‌ها به مردم سخت نگرفته است که از این پس خواهد گرفت.
عامل اصلی موج اخیر، عزاداری‌های محرم
روحانی حتی یک کلمه اشاره نکرد که بازگشایی‌ها، همان‌گونه که همهٔ متخصصان و دست‌اندرکاران خود رژیم پیشاپیش هشدار داده بودند، علت اصلی طغیان کنونی است و مشخصاً محصول تجمعات و عزاداری‌های محرم و نتیجهٔ بازگشایی مدارس است.
برخی رسانه‌های رژیم نقشه و دیاگرامی را درج کرده‌اند که در آن سراسر کشور به لحاظ شیوع کرونا قرمز است و فقط ۲استان به‌طور نسبی از موج اخیر در امان مانده‌اند، کردستان و سیستان و بلوچستان، چرا که دستجات سینه‌زنی و عزاداری محرم در آنها برگزار نشده است. هم‌چنین آمار فزایندهٔ معلمان و دانش‌آموزان مبتلا و فوت شده، دقیقاً محصول بازگشایی زودرس مدارس است.
اما روحانی یک کلمه اشاره نکرد که بازگشایی‌ها اشتباه بود، یا باید قرنطینه می‌کردیم و نکردیم، یا باید بودجه و امکانات مکفی به مقابله با کرونا اختصاص می‌دادیم که ندادیم... گذشته از اینها دریغ که رئیس‌جمهور آخوندها، حتی یک کلمه به زبان بیاورد که بیانگر کمترین شرمی و تأسفی از بابت این‌همه مصیبت که بر مردم ما تحمیل کرده‌اند، باشد و دریغ که کمترین اشعه‌ای از درد و احساس انسانی از این همه جان‌ها که هر روز در سراسر کشور از دست می‌رود و از این‌همه اندوه و عزا که تمام خانواده‌های ایرانی را فراگرفته در اظهارات روحانی ظاهر شود. این، از یک‌سو بروز ماهیت ضدمردمی و ضدانسانی این شیخک پلید است، اما از سوی دیگر ناشی از یک حسابگری هم هست، زیرا هر ابراز شرمساری و اظهار تأسفی ولو ظاهری، به‌اصطلاح خرج دارد و این انتظار را ایجاد می‌کند که او به‌عنوان رئیس دولت متعهد به انجام اقدامات مشخصی برای مقابله با کرونا شود و ولی‌فقیه ارتجاع را هم تحت فشار می‌گذارد که از ثروت بی‌حساب به‌یغما برده‌اش که برخی مجموع آن را بالغ بر ۲۰۰میلیارد دلار ارزیابی می‌کنند، بخشی را به مقابله با کرونا اختصاص بدهد؛ و او نمی‌خواهد چنین کند. حتی از یک میلیارد یورویی که با جنجال و هیاهو قرار شد که صرف مقابله با کرونا شود، تنها ۳۰۰میلیون دلار(معادل ۲۷درصد مبلغ مزبور) به‌وزارت بهداشت و درمان پرداخت شده و بقیه معلوم نیست کجا رفته. که تازه همان را هم از بودجهٔ ماهانه این وزارتخانه کسر می‌کنند. یعنی که هیچ! تا آنجا که نمکی وزیر بهداشت از فرط استیصال به رنجنامه نویسی آن هم به پاسدار معدوم قاسم سلیمانی متوسل می‌شود چرا که وزارتخانه‌اش حتی قادر به‌پرداخت حقوق کادر درمانی خسته و فرسودهٔ خود نیست.
راه‌کارهای روحانی
راه‌کارهایی هم که روحانی ارائه داد، نمایش چنتهٔ خالی‌اش بود؛ با رعایت این مرز سرخ که هیچ تعهد مادی را به گردن نگیرد و تمام بار را به دوش خود مردم بیاندازد؛ این‌که مردم باید مسائل بهداشتی را رعایت کنند، باید ماسک بزنند، به کسی که ماسک نزده هیچگونه خدماتی نباید داده شود و دولت هم تنها تعهدش این است که با کسانی که رعایت نمی‌کنند برخورد کند.
یک نکته قابل توجه در حرفهای وقیحانهٔ روحانی، اعتراف تلویحی به این بود که مردم او و نظام را به‌خاطر مصائب ناشی از کرونا، لعن و نفرین می‌کنند در اینجا هم روحانی با شیادی و رندی سعی کرد آن را ناشی از جنگ باندی و القائات باند رقیب جلوه دهد و در این رابطه گفت: «یک عده‌ای به‌خاطر منافع غلط گروهی و باندی به‌مردم آدرس غلط ندهند!».
اما واقعیت این است که مردم ایران تمامیت این نظام پلید و ضدمردمی را تنها مسبب فاجعهٔ کرونا و ریشه همهٔ مصائب خود می‌دانند و در رأس همه مجرمان، خامنه‌ای و سپس آخوند روحانی را لعن و نفرین می‌کنند.
