امیر خجسته، نماینده مجلس ارتجاع، به وجود فساد در همه وزارتخانهها اعتراف کرد و خواهان کوتاه شدن دست غارتگران از بیتالمال شد!
این عضو مجلس ارتجاع در مورد فساد نهادینه شده در وزراتخانههای دولتی و در میان مهرههای حکومتی گفت: «موضوع مهمتر مسأله فسادستیزی است. وزرا باید بدانند که در وزارتخانه آنها به هر طریقی فساد وجود دارد، چرا که در کشور با آنها و رانتهای قوی از گمرک گرفته تا بانکها حاکم است».(خبرگزاری ایسنا ۹آبان ۹۷)
این اعتراف عضو مجلس ارتجاع بهدنبال اعترافات قبلی کارشناسان و مهرههای حکومتی در مورد فساد «نهادینه» و یا فساد «سیستمی» در نظام آخوندی است.
پیش از این نیز اسحاق جهانگیری، معاوناول آخوند حسن روحانی، به فساد در کشور اعتراف کرد و در زمینه فساد مسئولان و مهرههای حکومتی گفت: «فساد متأسفانه بزرگ شده و به برخی مسئولان بالای کشور رسیده است». جهانگیری اضافه کرد: «"نظام مالیاتی کشور" یکی از کانونهای مهم فرار مالیاتی بوده است».(خبرگزاری ایرنا ۲۷مرداد ۹۷)
احمد توکلی، عضو مجلس تشخیص مصلحت نظام هم ضمن اعتراف به فساد و در حاکمیت آخوندی اذعان کرد در ۴۰سال اخیر قدرت در کشور در اختیار عدهیی بیسواد، پررو و هم قومی بوده است.
احمد توکلی با اشاره به ترفندهای سردمداران و مهرههای حکومتی برای عادی کردن فساد در حاکمیت آخوندی اضافه کرد: « امروز جوری القا میکنند که مبارزه مردم با فساد بیفایده است تا مردم احساس کنند که باید با فساد کنار بیایند».
عضو مجمع تشخیص نظام آخوندی فساد در حاکمیت آخوندی را بهعنوان یک واقعیت و از آن بهعنوان نقض شایستهسالاری نام برد.(خبرگزاری ایرنا ۱۱مهر ۹۷)
توکلی پیش از این نیز به وجود فساد سیستمی در همه اجزای حاکمیت اعتراف کرد و گفت: «متأسفانه فساد سیستماتیک شده است. فساد حکومت را ساقط میکند و اگر مبارزه با فساد نشود قطعاً فساد جمهوری اسلامی را ساقط میکند».(خبرگزاری ایسنا ۱۷بهمن ۹۶)
این اعترافات در حالی است که سردمدارانی از رژیم مانند علی خامنهای، آخوند منتظری، دادستان کل و... منکر فساد «سیستمی» و «نهادینه هستند».
در این رابطه خامنهای در ۱۷خرداد ۹۶ در دیدار با مزدورانش در دانشگاهها تحت عنوان دانشجویان گفت: «فساد سیستمی در دوره طاغوت وجود داشت و سیستم بهطور طبیعی فسادآور بود، اما امروز فسادهایی وجود دارد که اگر چه فسادهای بدی نیز هستند ولی فساد بهصورت موردی است نه سیستمی که البته باید با این موارد برخورد شود».
انکار وجود فساد نهادینه و سیستماتیک در حاکمیت آخوندی توسط خامنهای در شرایطی است که همچنانکه اشاره شد سایر سردمداران نظام در سالهای اخیر به کرات اعتراف کردند که فساد تاروپود نظام از جمله سپاه پاسداران ضدخلقی را دربرگرفته است.
از جمله آخوند حسن روحانی در رابطه با فساد و چنگاندازی سپاه پاسداران بر بسیاری از کارخانجات و مراکز تولیدی کشور گفت: «آن شرکتها از دولت بدون تفنگ گرفته شد و به دولت با تفنگ تحویل داده شد؛ دولتی که نه تنها تفنگ، که رسانه و قدرت هم دارد».
البته بهرغم اینکه روحانی باند مقابل و بهویژه سپاه پاسداران را به فساد متهم میکند اما دولت و باند خودش نیز سرتاپا غرق در فساد است و بهقول معروف این باند و آن باند ندارد.
از جمله موارد فسادی که در جریان جنگ و جدال باندی در دولت روحانی افشا شد، افشای ۳۷۹مورد حقوقهای نجومی توسط دیوان محاسبات رژیم که مهرههای دولت روحانی گرفتهاند، ۸هزار میلیارد اختلاس در صندوق ذخیره فرهنگیان، ۱۲۰۰میلیارد اختلاس بانک ملی و ملت توسط دادستان کل رژیم، عضویت یک وزیر «نعمتزاده» در هیاتمدیره ۱۹شرکت، درآمد ۱۰۰۰میلیاردی یک وزیر کابینه او طی ۳سال، دریافت یک میلیارد و ۴۰۰هزار تومان توسط مدیر عامل بانک ملت، جابهجایی ۸۰۰میلیارد تومان تخلف در بانک ملت، برداشت ۲۰هزار میلیاردی دولت از خزانه کشور ۲هفته مانده به خیمهشببازی انتخابات در سال ۹۶ و... اخیراً هم فساد گسترده دولت در گرانی دلار و سکه افشا شد که عوامل وابسته به بانک مرکزی و سلاطین سکه و دلار در افزایش نرخ ارز و سکه دست داشتند.
فساد در نظام آخوندی بهگونهیی است که از نظر سازمان شفافیت بینالملل این نظام در زمره فاسدترین کشورهای جهان قرار دارد.
این فساد نهادینه آنچنان عیان است که در جریان خیمهشببازی انتخابات ریاستجمهوری در سال ۹۶ هر ۴کاندید اصلی یعنی آخوند حسن روحانی، آخوند ابراهیم رئیسی، اسحاق جهانگیری و پاسدار قالیباف دست همدیگر را در فساد گسترده به دفعات رو کردند.
وجود رانت و رانتخواری در حاکمیت آخوندی و دولت روحانی آنچنان است که اخیراً چند اقتصاد دان حکومتی نسبت به آن هشدار دادند.
یکی از آنان به نام فرشاد مومنی «جایگاه رفیع و پرنفوذ گروههای رانتی و ذینفع در سیاستهای اقتصادی کشور» را عامل ادامه وضعیت بحرانی کنونی میداند و در این رابطه میگوید: «در اقتصاد سیاسی رانتی، اساس و بقای مناسبات رانتی به عدمشفافیت و دستکاری واقعیت وابسته است و امروز شاهد آن هستیم که گروههای پرنفوذ غیرمولد با سرمایهگذاری و تشکیل مافیای رسانهیی، از طریق دستکاری واقعیت نظام تصمیمگیری را سردرگم کرده و حتی واقعیتها را زیر و رو نشان میدهند».