یکشنبه‌شب ۴آذر ۹۷ زلزله‌ای به قدرت ۶ و ۴دهم ریشتر استان کرمانشاه را لرزاند و زخمی بر زخم سال گذشته مردم که هنوز خون‌چکان است اضافه شد. اکثر مردم زلزله‌زده کرمانشاه در چادر، کپر یا کانکس روزگار می‌گذرانند و از کمترین امکانات زندگی محرومند. بیشترین زخمی‌های زلزله اخیر در سرپل‌ذهاب بود. طبق آخرین آمار رسمی بیش از ۷۷۰نفر در اثر زمین‌لرزه مصدوم شده‌اند.
اما طبق معمول نهادهای امدادی رژیم کار چندانی برای مردم زلزله‌زده نکردند.
در ویدئوکلیپی که در همان روز اول زلزله در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، مردم از عدم رسیدگی نهادهای ذیربط به‌اصطلاح امداد سان شکایت داشتند.
در این رابطه یکی از مردم زلزله‌زده گفت: «۴آذر ۹۷ است. آمبولانس‌های بیمارستان اینجا ایستاده و در پارکینگ هستند. مردم با ماشینهای خودشان مجروحان را به بیمارستان می‌آوردند. یک کودک ۷ساله زلزله‌زده سال گذشته نیز گفت داریم از سرما یخ می‌زنیم. کانکس نداریم در چادر هستیم بابام دستفروش است و نمی‌تواند کانکس بخرد».
پس از گذشت بیش از یک سال از زلزله قبلی هنوز بسیاری از مردم در چادر زندگی می‌کنند.
مردم زلزله‌زده از ابتدایی‌ترین امکانات نظیر خانه و مدرسه محروم هستند، در زمینه مشکلات رفتن کودکان به مدرسه یک دختر معلول می‌گوید: «اینجا تا ابتدایی داریم یاید هر روز منتظر ماشین بمانیم اگر ماشین بیاید! هر روز مدت زمانی از ساعت زنگ مدرسه می‌گذرد و ما منتظر هستیم شاید ماشین بیاید یا نیاید».
پدر دختر نیز از عدم رسیدگی نهادهای حکومتی شکایت دارد و در این رابطه می‌گوید: «چه رسیدگی، کسی نیامده رسیدگی کند دختر را به ازگله می‌بریم درس بخواند. ماهی هفتصد هشتصد تومان خرج برمی‌دارد ۱۰تومان می‌دهیم او را می‌برند و ۱۰تومان می‌دهیم برمی‌گردانند. به آموزش و پرورش هم گفتیم به بهزیستی هم گفتم ولی هیچ کسی جواب نمی‌دهد».
وضعیت سکونت مردم نیز اصلاً خوب نیست و به‌دلیل عدم رسیدگی دولت ضدمردمی در اسکان دادن زلزله‌زدگان، مردم بسیاری ناگزیرند برای ساختن سرپناهی اعضای بدن خود را بفروشند و از جسم و جانشان مایه بگذارند تا شاید سرپناهی ابتدایی برای خود تهیه کنند.
این وضعیت موضوعی است که پیش از این رئیس شورای قلابی شهر سرپل ذهاب به آن اذعان کرد.
با وجود این همه مرارتها برای مردم زلزله‌زده در سال گذشته و با وجود این‌که در اثر زلزله سال قبل بسیاری از خانه‌ها ترک برداشته است، کاملا قابل پیش‌بینی بود که در اثر زلزله دیگر مردم بسیاری از این خانه‌ها آواره و بی‌سرپناه می‌شوند. اما دولت ضدمردمی هیچ اقدامی برای رفع مشکلات سکونت این مردم نکرد.
روزنامه حکومتی آرمان ۵آذر ۹۷ از قول استاندار رژیم در کرمانشاه نوشت: «وزارت راه و شهرسازی تاکنون حتی یک واحد از واحدهایی که بازسازی آنها را برعهده داشته بازسازی نکرده است».
اعتراف استاندار دولت روحانی به عدم رسیدگی دولت به ساختمانهای آسیب‌دیده مردم زلزله‌زده در حالی است که روز ۲۰آبان ۹۷ آخوند حسن روحانی به مناسبت سالگرد زلزله سال گذشه به دروغ مدعی شد: « در طول این مدت از آبان پارسال تا پایان شهریور امسال و اوایل مهرماه تقریباً مناطق روستایی همه به خانه‌هایشان رفتند و خانه‌ها بازسازی شده مرمت شده این کار بسیار ارزشمندی بوده که انجام گرفته».(تلویزیون رژیم ۲۰آبان ۹۷)
گزارش روزنامه حکومتی آرمان در زمینه مشکلات سکونت مردم زلزله‌زده از یک طرف گوشه‌ای از واقعیت زندگی سخت مردم زلزله‌زده را نشان می‌دهد، و از طرف دیگر مبین دروغ‌گویی آخوند روحانی شیاد در زمینه رفتن مردم زلزله‌زده به خانه‌هایشان است: «کمبود سرویس بهداشتی و حمام، بهداشت محیط و تجمع نخاله‌های ساختمانی و زباله‌ها، سردرگمی در اسکان موقت، سرمای هوا و نبود امکانات و وسایل سرگرمی برای کودکان، تخریب فضاهای آموزشی و از همه مهم‌تر مسائل روحی و روانی از جمله مشکلاتی است که مردم این دیار با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. هیوا ۴۰ساله، یکی از ساکنان شهر سرپل ذهاب است که هنوز در چادر زندگی می‌کند. او درباره این وضعیت می‌گوید: روی این زلزله و این آبگرفتگی چطور می‌توان زندگی کرد. چادرهای ما هر وقت باران می‌بارد، پر از آب و گل‌ولای می‌شود. انگار که چادر را روی چشمه‌ای پر از آب و گل بنا کرده‌اند. شب‌ها آن‌قدر سرد می‌شود که هر چقدر هم پتو دور خودمان بپیچیم، باز هم گرم نمی‌شویم. سرما به استخوانهای‌مان نفوذ می‌کند. تازه تا حالا چند تا چادر به‌دلیل استفاده از بخاری نفتی آتش گرفته است. هیچ‌کس تحمل سوز و سرمای شبانه این شهر را ندارد. اینجا هیچ کاری از ما برنمی‌آید».(روزنامه آرمان ۵آذر ۹۷)
ملاحظه می‌شود که چگونه زخم حاکمیت آخوندی بر تن و جان مردم زلزله‌زده و روح و روان آنها شدیدتر و عمیق‌تر از زخم زلزله بر آنها است.
مصیبتی که از جانب این رژیم بر مردم زلزله‌زده وارد می‌شود، سنگین‌تر از مصیبتی است که در اثر زلزله بر آنها وارد شده است.
این حاکمیت است که مردم را آن‌چنان در فقر و محرومیت قرارداده است که توان ساختن خانه‌های نسبتاً محکم را ندارند تا جایی که این خانه‌ها در اثر حوادث طبیعی مانند زلزله و سیل به‌شدت آسیب‌پذیرند.
در حالی که خانه‌های آنان به‌ویژه خانه روستاییان در اثر زلزله فرو می‌ریزد، دولت ضدمردمی هم نه تنها مرحمی بر زخم‌های آنها نمی‌گذارد، بلکه با بافتن دروغ و دغل در زمینه رسیدگی به وضعیت آنها بر زخم‌های آنان نمک می‌پاشد.
حاکمیتی که جز فقر، محرومت، بی‌خانمانی و خانه خرابی برای تمامی مردم ایران از جمله مردم آسیب‌دیده در اثر زلزله دست‌آورد دیگری نداشته و ندارد.
این در شرایطی است که کشورهایی وجود دارند که قدرت زلزله در آنها به‌مراتب شدیدتر از زلزله سال گذشته و امسال کرمانشاه است، اما تلفات جانی و مالی مردم آنها بسیار اندک و ناچیز است.
