روزنامه‌های حکومتی در روز سه‌شنبه هفتم اردیبهشت اغلب مطالب خود را به موضوع نوار لو رفتهٔ ظریف اختصاص داده‌اند که در آن ظریف اقرار کرده ماله‌کش نیروی تروریستی قدس بوده است.
روزنامه‌های حکومتی از زوایای مختلف به این بحران پرداخته‌اند و ناخواسته شدت بی‌ظرفیتی نظام در تنش پذیری را به نمایش گذاشته‌اند و با مقالات متنوع نشان داده‌اند که چطور این بحران از رأس تا ذیل نظام را دچار تنش و تشنج کرده. طبعاً جدی‌ترین وجه این تنش برای روزنامه‌های هر دو باند حاکم بروز قیام از شکاف درون حاکمیت است که در آستانهٔ نمایش انتخابات بیرون زده.
فوران خشم از شکاف درون نظام
روزنامه‌های حکومتی اغلب اسم شکاف درون حاکمیت را «دوقطبی» گذاشته‌اند. وطن امروز در مطلب خودش با عنوان «دوقطبی علیه مردم» به تمام باندهای متخاصم هشدار داده: «در فضای دوقطبی شکاف‌های اجتماعی نیز تقویت می‌شوند و همین امر به تقویت فضای رادیکال جامعه منتهی می‌شود». در ادامه هم نوشته: «جامعه ایران در سال۱۴۰۰ به اقتضای شرایط منحصر به‌فردش در نقطه‌ای خاص قرار گرفته است. از سویی انباشت نارضایتی‌های عمومی، حداکثری شدن فشار اقتصادی به لایه‌های میانی و پایینی جامعه و هم‌چنین ضعف و بحران اعتبار گروه‌های مرجع سنتی می‌تواند جامعه را به سمت انفعال (عدم مشارکت) یا حتی در مواردی کنش رادیکال (شورش شهری) هدایت کند».
«گفت و گویی که زود منتشر شد» مطلب روزنامه آرمان است به قلم علی خرم از کادرهای سابق وزارت‌خارجهٔ رژیم و هم‌سو با ظریف و روحانی که او هم به زبانی همین فضای انفجاری جامعه را به نظام گوشزد کرده و از جمله نوشته: «در شرایط پیچ در پیچ اجتماعی سیاسی و اقتصادی ایران که کرونا امان از مردم بریده است و همگان در ترس از کرونای هندی به سر می‌برند و خود را در غیاب واکسن بسیارآسیب‌پذیر می‌بینند، وارد آمدن شوک خشکسالی و یا شوک گفتگوهای وزیر امور خارجه دیگر طاقت‌فرساست. مردم همه ملتهب هستند، از فشار اقتصادی و بالا رفتن مالیاتها و بالا رفتن روزانه قیمتها ملتهب هستند، از این‌که سیاست خارجی کشور در مسیر همکاری سازنده با همه کشورهای منطقه و جهان پیش نمی‌رود، ملتهب هستند».
شکاف نظام محصول حاکمیت «میدان»
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای این شکاف بین دو باند حاکم به‌وضوح دیده می‌شود. با تیترهایی مثل «حقیر» در وطن امروز یا «خیانت امنیتیهای اجرایی به امنیت ملی» در روزنامه جوان و یا تیتر درشت «نارفیق» در رسالت و یا تیتر «مدیریت غربگرا برای نجات خود ظریف را وادار به خودکشی کرد»... روزنامه‌های باند مغلوب علاوه بر این‌که در دفاع از ظریف به باند رقیب حمله کرده‌اند وجوه دیگری از شکاف در نظام را به نمایش گذاشته‌اند. مثلا روزنامه جهان صنعت با تیتر گویایی که خطاب به ظریف است نوشته «شما خودتان محصول حاکمیت «میدان» هستید». در ادامه هم ضمن اشاره به همکاری ظریف با احمدی‌نژاد نوشته است: «اگر ظریف به حاکمیت میدان اعتقادی ندارد و معتقد است همه چیز باید طبق پروتکل‌های سیاسی پیش برود چرا در آن مقطع به‌طور داوطلبانه از سمت خود کنار نرفت؟ از همه بدتر چرا وقتی برجام به ثمر نشست و اصلاح‌طلبان ذوق‌زده با همراهی ارکان رسانه‌یی خود او را با مصدق مقایسه می‌کردند پرده از این وقایع کنار نزد؟ جز این‌که آن موقع خودش را در اوج محبوبیت می‌دید و حالا به‌قول خود کسی باقالی هم بارش نمی‌کند؟»
«فایل صوتی ظریف و احتمالات منطقی!» هم عنوان مطلب دیگری است در روزنامه آرمان که تا حدودی فضای نفرت اجتماعی از ادعاهای دو طرف را مبنی بر این‌که حافظ منافع ملی هستند انعکاس داده و نوشته است: «پرسش اما این است که درز این مصاحبه، چه کمک انتخاباتی به جناح دولتی می‌کند؟ در واقع نه فقط کمکی نمی‌کند؛ بلکه آنها را در برابر این چالش قرار می‌دهد که اگر آنان در حقیقت تا این اندازه دست‌شان از قدرت واقعی تهی است، پس چرا خود را ابزار دست دیگران کرده‌اند و از پست‌هایشان کناره‌گیری نکرده‌اند؟ و مهمتر از این، اگر قصه همان است که ظریف در مصاحبه نقل کرده است، پس با چه انگیزه‌ای بار دیگر اسب خود را برای رسیدن به پاستور زین کرده‌اند؟».
«تحلیل احمد زید آبادی؛ گفته‌های ظریف نه جدید است نه عجیب» عنوان مطلبی است در صفحه اول روزنامه اعتماد که در ضمن آن در مورد ادعاهای باندهای حاکم اعتراف کرده است: «اصلا در جمهوری اسلامی چیزی به نام منافع ملی آن‌طور که در دولت- ملت‌های دیگر وجود دارد، مطرح نیست. اینجا جور دیگری به موضوع نگاه می‌کنند. در جمهوری اسلامی یک سلسله منافع ایدئولوژیک و کلان و غیرقابل تعریف وجود دارد که سیاست گرد آن می‌چرخد». در ادامه هم نوشته است: «به همین دلیل هم بعضی مواقع این اختلاف‌ها بروز می‌کند و خودی نشان می‌دهد و مردم هم خیلی وقت است که می‌دانند در کشور منافع ملی دنبال نمی‌شود که اگر می‌شد، وضعیت کشور این نبود». این مقاله در ادامه در مورد پیامدهای این فایل لو رفته در نظام نوشته است: ظریف: «با این سؤال مواجه می‌شود که اگر به‌عنوان وزیر خارجه به این موضوعات اشراف داشتی پس چرا هم‌چنان پافشاری کردی و ماندی و نهایتاً دیپلماسی را در خدمت میدان درآوردی؟! اگر اعتقاد داشتی چرا انتقاد می‌کنی و اگر اعتقاد نداشتی چرا مجری این سیاست بودی؟ بنابراین ظریف و دولت متضرر می‌شوند اما جناح مقابل از این فایل صوتی نفعی نمی‌برد».
