بیش از ۴ماه از سیل ویرانگری که بخش‌های بسیار وسیعی از ایران را فراگرفت گذشت. سیلی که بنا به اعتراف رسانه‌های حکومتی محصول سیاست‌های ویرانگر و خانمانسوز رژیم در ۴دهه گذشته بوده است. رسانه‌های حکومتی از جمله سایت حکومتی تابناک مازندران ۱۰فروردین ۹۸در این باره به صراحت اذعان کردند که: «کارشناسان، تخریب بی‌رویه جنگلها، تبدیل مزارع به ویلاهای تفریحی و تجاری، تغییر بی‌رویه کاربری مزارع و مراتع و هدایت بی‌رویه آب برای آقازاده‌ها و عده‌ای خاص را دلیل اصلی به وجود آمدن سیل بی‌موقع می‌دانند».
در یک اعتراف دیگر ارگان تروریستی قدس ۱۰تیر۹۸پیرامون ابعاد ویران‌کننده سیل در شهر پلدختر این‌چنین اقرار می‌کند: «سیل شهر را نابود کرد؛ شاید بهتر باشد بگوییم سیل حق خودش را از تجاوز سالیان سال به حریم رودخانه گرفت؛ تجاوزی که به‌معنای واقعی حریم رودخانه به‌تصرف حوزه شهری درآمده بود و مسیر رودخانه کشکان در پلدختر به‌کلی تغییر کرده بود».
رسانه‌های حکومتی همچنین درباره گستره سیل، ضایعات و تخریب زیر بناهای شهری و روستایی و خسارات هنگفت به کشاورزان محروم و زحمتکش، که میلیون‌ها تن از هموطنان ستم‌دیده این مناطق را به‌طور کامل زمین‌گیر کرده است نوشتند که: «این سیل‌ها ۱۰میلیون انسان را تحت تأثیر قرار داد و ۵۰۰هزار نفر را آواره کرد که از این تعداد نیمی کودک بودند. بیمارستانها و مدارس تخریب شدند که موجب محرومیت یک صد هزار کودک از تحصیل و هزاران نفر از مراقبت‌های بهداشتی اساسی شد. بخش بزرگی از شبکه راههای کشور تحت تأثیر سیل قرار گرفت که نه تنها بر اقتصاد بلکه بر زندگی روزمره بسیاری از خانواده‌ها نیز اثر گذاشته است» (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۲۱خرداد)
اما به‌رغم آمارهای منتشر شده حکومتی که گوشه بسیار کوچک و ناچیزی از واقعیت را بیان کرده است حاکمیت فاسد و تبهکار آخوندی که در زمان وقوع سیل به‌دلیل بی‌عملی و ناتوانیهیچ اقدام پیشگیرانه‌ای جهت جلوگیری از سیل و آب‌گرفتگی ناشی از آن نکرد بعد از گذشت ۴ماه از وقوع این فاجعه ملی هم‌چنان از تأمین اولیه‌ترین الزامات و امکانات برای کاهش درد و رنج مردم مصبیت‌زده این استانها دریغ می‌کند.
روزنامه حکومتی آرمان ۳۰خرداد ۹۸در توصیف رنج و درد بیکران مردم سیل‌زده خوزستان آنهم بعد از گذشت ۴ماه این‌گونه مجبور به اعتراف می‌شود که: «گرمی هوا همین حالا نزدیک به ۵۰درجه رسیده است. الان در این وضعیت حتی در اهواز هم برق قطع می‌شود، حالا وای به‌حال روستاها. الان مردم در اوج گرما با بی‌برقی مواجه شده‌اند. به غیر از آن، هنوز خیلی از خانواده‌ها وسایلی مانند کولر و یخچال ندارند یا در روستای «آل‌بوعید دو» مردم هنوز اسکان موقت دارند و در کانکس زندگی می‌کنند. شما فکرش را بکنید زندگی در یک کانکس فلزی، بدون برق، وسط گرمای ۵۰ درجه!....در حمیدیه مردم هنوز در کانکس زندگی می‌کنند و شهرستان دشت آزادگان هنوز زیر آب است. در مسیر اهواز- اندیمشک و اهواز- سوسنگرد و در نزدیکی روستای «بروایه» و روستای «حلاف» مزارع زیر آب است. با توجه به گرمی هوا این آب‌ها چند روز دیگر تبدیل به گندآب می‌شود».
افزایش خودکشی در مناطق سیل‌زده
مجموعه چنین شرایط دردناک و فاجعه باری شرایط زندگی برای بازماندگان سیل ویرانگر را تا آنجا اسفبار و دردناک نموده است که رسانه‌های حکومتی به صراحت از افزایش میزان خودکشی در مناطق سیل‌زده یاد کرده و می نویسند: « موضوع نگران‌کننده دیگر در مناطق سیل‌زده، احتمال بروز آسیب‌های اجتماعی و روحی برای مردم خسارت دیده به‌خصوص دختران و زنان است. نابودی یک‌باره همه سرمایه‌های یک زندگی و آینده‌ای سراسر پرابهام و تیره و تار امید به زندگی را در خیلی‌ها از بین برد؛ موضوعی که به‌گفته یکی از مدیران استان گلستان در نتیجه آن تاکنون تعدادی از سیل‌زدگان اقدام به خودکشی کرده‌اند. همچنین به‌گفته مدیر کل بهزیستی گلستان ۱۹۶۸نفر در مناطق سیل‌زده استان دچار اختلال روانی و استرس فوق حاد ناشی از سیل شدند. (خبرگزاری حکومتی ایرنا ۱۰تیرماه ۹۸)
خشم مردم مناطق سیل‌زده از وعده‌های پوشالی
از همان آغاز سیل ویرانگری که در نتیجه سیاست‌های ضدمردمی رژیم در ۴دهه گذشته، تمام هستی و دارایی صدها هزار تن از مردم را به باد فنا داد، روشن بود که اولین و مهم‌ترین دغدغه فاشیزم مذهبی حاکم در این شرایط وحشت و نگرانی از خشم انفجاری مردم است. به همین دلیل آخوند روحانی همراه با سایر مهره‌ها و عوامل حکومتی در وحشت و هراس از خشم روزافزون مردم و اوضاع به‌غایت انفجاری جامعه یکی پس از دیگری وارد صحنه شده و با وعده‌های پوچ و عوام‌فریبانه، قصد مهار اعتراضات و خشم مردم را داشتند.
به‌عنوان نمونه خبرگزاری ایرنا ۲۵فروردین۹۸با عنوان «سیل‌زدگان چشم به راه تحقق وعده‌های مسوولان» نوشت:« هیات دولت در جلسه هفتم فروردین ۱۳۹۸خورشیدی خود مصوبه‌ای را برای جبران خسارت آسیب‌دیدگان تصویب کرد. بنابراین بر اساس این مصوبه، حداکثر ۱۰میلیون تومان کمک بلاعوض و ۴۰میلیون تومان وام برای خانه‌های روستایی و حداکثر ۱۲میلیون تومان کمک بلاعوض و ۵۰میلیون تومان وام برای بازسازی خانه‌های شهری تخریب شده پرداخت خواهد شد. پرداخت وام برای واحدهای تجاری آسیب دیده به میزان حداکثر ۴۵میلیون تومان دیگر بخش مصوبه دولت است. دولت همچنین برای هر هکتار زمین کشاورزی ۲میلیون تومان، برای هر هکتار باغ پنج میلیون تومان، برای دامداریهای کوچک پنج میلیون تومان و برای هر هکتار مزرعه پرورش آبزیان تخریب شده پنج میلیون تومان کمک بلاعوض و پرداخت وام به کشاورزان خسارت‌دیده از سیل را نیز تصویب کرد.» .
وعده‌های پوشالی آخوند روحانی و سایر مهره‌های حکومتی تا آنجا دروغ و رسوا بود که بسیاری از رسانه‌های حکومتی در همان روزهای آغازین سیل به صراحت هشدار دادند که:« برخی از مسئولان با حضور در مناطق سیل‌زده و از راه دور و نزدیک وعده‌ها‌یی به سیل‌زدگان داده‌اند که با توصیف‌ها‌ی پیشینی که درباره خزانه دولت می‌شد و اقتصاد کنونی کشور تناقض آشکار دارد! به همین دلیل هم خیلی از کارشناسان تاکنون بار‌ها تأکید کرده‌اند که مسئولان به وعده‌ها‌یی که می‌دهند فکر کنند! چرا که حالا با گذشت نزدیک به ۲سال از زلزله سرپل‌ذهاب هنوز هم شاهدیم که خیلی از وعده‌های مسئولان جامه عمل نپوشیده و هم‌چنان خیلی از زلزله‌زدگان در کانکس زندگی می‌کنند!».(سایت حکومتی سلامت نیوز ۲۰فروردین ۹۸)
اکنون اما بعد از گذشت ۴ماه از آغاز این سیل ویرانگر در حالی‌که رژیم وحشت‌زده تلاش می‌کند با ارائهٔ امتیازات جزیی بلکه خشم مردم را تسکین دهد، اما نگرانی از اعتراض مردم محروم مناطق سیل‌زده به‌دلیل وعده‌های پوشالی را می‌توان در صحبت‌های یک عضو مجلس ارتجاع که خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۱تیر آن را نقل کرده به عینه دید: « مسأله پرداخت خسارات کشاورزان به‌طور عملی صورت نگرفته است. اعتبارات تصویب شده است، اما هنوز مبلغی به استانداری ارسال نشده است. در مورد وام هم حرف‌هایی زده شده است که اراده‌ٔ محکمی پشت این کار مشاهده نمی‌شود. سرعت ساخت و ساز در مناطق سیل‌زده نیز کند است. ما انتظار داریم که مسئولان به تذکرات ما توجه بیشتری کرده و اعتبارات مصوب را هر چه سریع‌تر تزریق کنند. در شرایطی که حتی یک ریال در استان وجود ندارد، ما نمی‌توانیم قدمی در جهت بهبود وضعیت برداریم. اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند، ناامنی‌ها و ناهنجاریهای از جانب این جمعیت عظیم پیش خواهد آمد. حرف من این است که یا اعتبارات را اعلام نکنید و بگویید ما پول نداریم تا مردم به‌دنبال کار خود بروند یا اگر مصوب می‌کنید و دستور اجرای آن را می‌دهید، چرا آن را عملیاتی نمی‌کنید؟».
در یک اعتراف دیگر سایت حکومتی آکا ایران ۳۰خرداد ۹۸با عنوان « اینجا هنوز زیر آب است» بعد از برملا نمودن گزارشات خلاف رسانه‌های حکومتی، دروغ‌درمانیهای رژیم آخوندی را زیر ضرب برده و می‌نویسد: «این‌که گفته می‌شود که خوزستان از سیلاب رها شده درست نیست و مردم هنوز با سیلاب درگیر هستند. خلاف آنچه گفته می‌شود که آب رفته و الان فقط مایحتاج زندگی مردم مانده است، هنوز بخش زیادی از مزارع زیر کشت زیر آب هستند... برعکس آنچه می‌گویند ۱۷هزار هکتار از زمین‌ها زیر آب رفته تا الان در مجموع بیش از ۴۰هزار هکتار از زمینهای زیرکشت زیر آب است. بهترین زمین‌هایی که الان باید کشت تابستانی شوند.
مشکل دوم، مسئولان آمدند و گفتند ما خسارت‌های وارد شده به مردم را جبران کنیم، تا الان «یک ریال بابت خسارت چه به کشاورزان و چه به بخش مسکن نه تصویب شده و نه پرداخت شده است».
افزایش هزینه آب برای کشاورز سیل‌زده!
مهمتر اما این‌که حاکمیت غارت و چپاول آخوندی حتی در این شرایط فاجعه‌بار دست از غارت مردم محرومی که تمامی اموال و هستی آنان توسط سیل به باد فنا رفته بر نداشته و با افزایش قیمت آب در مناطق سیل‌زده خوزستان طینت به‌غایت ضدانسانی خود را بیش‌از‌پیش بنمایش گذاشته است.
در این باره خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۱تیرماه ۹۸در مطلبی با عنوان« آخرین وضعیت سیل‌زدگان» نوشت: «هم اکنون آب زیادی پشت سد وجود دارد اما وزارت نیرو این آب را به کشاورزان نمی‌دهد. به‌رغم وجود آب فراوان، اجازه کشت در مناطق متضرر از سیل ندادید و کشاورزان را به‌دلیل محدودیت آب به جان هم انداختید.. هم‌اکنون برای هر کشاورز هکتاری یک میلیون تومان بابت حق آبه در نظر گرفته‌اند در صورتی که سال‌های قبل هکتاری ۲۰۰هزار تومان حق آبه می‌گرفتند. چرا باید کشاورز هزینه اضافی بدهد؟»..
در یک نمونه دیگر سایت حکومتی سلامت نیوز ۳۰خرداد ۹۸بعد ار اقرار به این‌که سیل تمامی زیرساختهای شهری و روستایی را درهم پیچید، و یک ریال خسارت به مردم پرداخت نشده اعتراف کرد: «با این‌که مسئولان گفتند که آب زیاد است و پشت مخازن سدها ۹۰تا ۹۵درصد آب‌گیری شده، اما می‌گویند ما از این ۵۰۰۰هکتار فقط می‌توانیم به ۸۰۰هکتار حقابه بدهیم. این روستاها که کشت زمستانی‌شان را از دست داده‌اند و حالا کشت تابستانی‌شان را هم با این وضعیت از دست می‌دهند، چه کار باید کنند؟ خسارت هم که پرداخت نشده است. حالا زندگی و زن و بچه‌شان را چطور اداره کنند؟».
آیا «روز حساب شوخی است»؟
در پایان این نوشته باز هم با استناد به رسانه‌های حکومتی شرایط دردناک و فاجعه باری را که در حال حاضر هوطنان سیل‌زده در میهن اسیرمان با آن روبه‌رو هستند و خشم آنها از بی‌عملی سردمداران رژیم از زبان مردم محروم آ ق قلا را می‌آوریم:
سایت حکومتی سلامت نیوز ۳۰خرداد ۹۸ با عنوان« ۸۰روز پس از سیل آق قلا» طینت درنده و غیرانسانی رژیم منحوس آخوندی را از زبان مردم محروم آق قلا این‌گونه پرده‌برداری نموده است: « انسولینی هستم. تو را خدا بگو به دادمان برسند!
ـ من بیشتر از پدر و مادر پیر و از کارافتاده‌ام، نگران فردای مسئولانی هستم که فقط وعده می‌دهند یعنی روز حساب شوخی است؟!
ـ فرزندانم از درس و مدرسه افتاده‌اند. برای برخی سیل، پایان آروزها بود.
ـ ما سیل را فراموش کردیم؛ مسئولان ما را و این یعنی بی‌حسابیم!
ـ ۸۰روز از سیل گذشته و من و بچه‌ها در چادر زندگی می‌کنیم، می‌دانی چرا؟! چون هر لحظه ممکن است خانه بر سرمان آوار شود.
ـ من تلفن تک‌تک مسئولانی که به این مناطق آمده‌اند را دارم. به همه زنگ‌زده‌ام. اگر بگویم چه جواب‌هایی شنیده‌ام، شرم می‌کنی!
ـ گلستان استان سیل خیزی است وقتی چند سیل می‌آید و کسی برای سیل بعدی کاری نمی‌کند. چاره‌ای نمی‌اندیشد این یعنی ما در سرزمین غریبه‌ها زندگی می‌کنیم!
ـ نیمی از مسائلی که می‌بینی حل شده را به حساب دستگاهها نگذار! همت خود مردم بوده است.!»
