رژیم آخوندی که از شدت خفگی اقتصادی و در تنگنای فشارهای جهانی ناگزیر از گرفتن فیگور تنشزدایی با همسایگان شده است، از آنجا که این رفتارها با ماهیت رژیم آخوندی نمیخواند چرا که توسعهطلبی و صدور ارتجاع با ادامهٔ حیاتش سرشته شده و دستبرداشتن از آن به منزلهٔ خودکشی است، تلاشهای رژیم برای بهاصطلاح تنشزدایی با جهان پیشاپیش محکوم به شکست است. اما از طرف دیگر ادامه رودررویی با جامعه جهانی و کشورهای منطقه هم نتیجهای جز سرنگونی برایش ندارد، این وضعیت بهصورت بحران بیراهحلی یا بحران قبول مرگ یا خودکشی از ترس مرگ به درون رژیم ریخته و باندهای حاکم در مقابل هم صف بستهاند.
خبرگزاری حکومتی ایلنا در بررسی نتایج سفر عمرانخان برای بهبود روابط رژیم و عربستان نوشت: «بدون بهبود روابط آمریکا و ایران، شرایط برای عادیسازی روابط تهران و ریاض فراهم نخواهد شد».
این خبرگزاری در ادامه به در هم تنیده شدن بحران هستهای و رابطه با جامعه جهانی اشاره کرده و به نقل از المانیتور نوشت: «متأسفانه نظام و آمریکا در یک بنبست دیپلماتیک گرفتار شدهاند. تا زمانی که تهران و واشنگتن راهحلی برای برنامه هستهای نظام پیدا نکنند، تنش در منطقه ادامه خواهد داشت».
در چنین وضعیتی جدال باندهای حاکم در دوراهی بنبست سرنگونی، در این روزها به اشکال مختلف نمود داشته است. تمسک به ائمه با دجالیت مذهبی یکی از این نمودها بوده است.
آخوند علمالهدی روز پنجم آبان برای توجیه ادامه فشارهای ناشی از رویارویی با جامعه جهانی به دجالگری روی آورد و گفت: «اگر امروز جامعه ما به این صورت در بیاید که شکم ما کجا سیرتر است، رفاه اجتماعی ما چگونه بهتر تأمین میشود، ما یک کاری کنیم با دنیا در نیفتیم، با استکبار مبارزه نکنیم، زمینه برای ظهور امام زمان نسازیم، قصه را ول کنیم ما هم توی این مملکت مثل همه مملکتها مثل همه کشورها که با آمریکا میسازند... ما زندگی کنیم نان بخوریم آب بخوریم زن و بچهمان را اداره کنیم کاسبی کنیم یک اقتصاد ثابتی هم تو مملکت داشته باشیم اگر این فکر شد این مردم میشوند معاویهخواه دیگه در یک همچین فکری در یک همچین برنامهای معاویه میشه حاکم برادران و خواهران اگر معاویه حاکم بشود فکر نکنید یک نان و آب راحت یک رزق و روزی راحت یک کاسبی آرام مردم پیدا میکنند نخیر جان مردم را میگیرد».
همزمان آخوند غرویان، از باند همسو با روحانی هم با همین ترفند گفت: «تا جایی که امکان دارد باید راه صلح، گفتگو و مذاکره را برویم؛ راه امام حسین هم جنگطلبی نبود». وی سپس خطاب به باند خامنهای گفت: «چرا از این راه نرویم و همیشه بخواهیم با جنگ بگوییم شما را ذلیل کردهایم» و در ادامه ضرورت بقای نظام را یادآوری کرده و افزود: «ما کشوری هستیم که میخواهیم از انرژی هستهای برای اهداف صلحآمیز از جمله تولید برق، پزشکی و غیره استفاده کنیم این حرف را میتوانیم در دنیا مطرح کنیم».
وی در ادامه بر مذاکرهجویی تأکید کرد و گفت: «این، بر برخورد فیزیکی، جنگ و کشور را دائماً در حالت تنش و جنگ نگهداشتن، مقدم است».
همزمان میرزایی، یک عضو مجلس ارتجاع، بر ضرورت مذاکره تأکید کرد و گفت: «چهره جنگطلبانهای از نظام در افکار عمومی نشان داده شده است؛ باید این تصویر را درست کنیم». این عضو مجلس ارتجاع با تأیید حرفهای آخوند روحانی در مورد ضرورت مذاکره با طرف حسابهای غربی و حفظ برجام گفت: «بهتر است ما خودمان را در صلح با دنیا نگهداریم که سختتر از شرایط جنگ است».
این اظهارات در حالی است که نمایشهای جمعهٔ سوم آبان صحنه حمله به روحانی و باند مذاکرهجو بود. از جمله آخوند علمالهدی خطاب به روحانی گفته بود: «۴۰سال مقاومت کردیم که آخرش بگوییم جز با دست دادن با آنها اقتصاد پیش نمیرود»؟ آخوند علمالهدی بیراهحلی و بنبست نظام را به گردن روحانی و باندش گذاشت و با مقایسهٔ او با شاه سلطان حسین گفت: «اگر شاه سلطان حسینها مدیران جامعه شوند، کار جمهوری اسلامی تمام خواهد شد».