بعد از دو کلان ضربه لیست‌گذاری سپاه و لغو معافیت‌های خرید نفت رژیم برای۸کشور توسط آمریکا، مقامات و مهره‌های حکومتی در داخل کشور طبق معمول هیاهوی ضداستکباری به‌پا کردند، اما از آن سو ظریف با اختیارات به آمریکا فرستاده شد تا راهی بگشاید. آیا ظریف می‌تواند راهی باز کند؟
آخوند روحانی در واکنش به کلان ضربه لغو معافیت خرید نفت توسط ۸کشور روز ۴ اردیبهشت به صحنه آمد و با بیان این‌که «ما البته همیشه مرد مذاکره بودیم»، ذلت رژیم را به نمایش گذاشت و به‌منظور شل کردن طناب تحریمها اعتراف کرد: «مردم ما به‌خوبی بدانند. چون بعضیهادر ذهنشان هست که آمریکا آماده مذاکره است این ایران است که سر باز می‌زند، اصلاً این‌چنین نیست آمریکا اصلاً آمادگی برای مذاکره ندارد». (تلویزیون حکومتی۴اردیبهشت ۹۸)
به‌دنبال این اظهارات روحانی، ظریف در آمریکا نیز اعلام کرد «این پیشنهاد را علناً به آمریکا می‌دهم، بیایید زندانی‌ها را تبادل کنیم؛ اختیارش را دارم و آماده مذاکره هستم».
پاسخ تند وزرات آمریکا و انگلستان
حاکمیت آخوندی که فکر می‌کرد هنوز می‌شود با سیاست گروگانگیری شهروندان، قدرتهای غربی را به تمکین و مماشات واداشت با جوابهای سخت و دندان شکنی مواجه شد.
آنطور که رسانه‌های حکومتی هم گزارش دادند جرمی‌هانت وزیر خارجه انگلستان با رد پیشنهاد ظریف گفت: «مسأله غیرقابل قبول درباره ایران این است که آنها آدم‌های بی‌گناه را به زندان می‌فرستند و بعد از آنها به‌عنوان اهرم فشار استفاده می‌کنند».(سایت انتخاب ۵اردیبهشت ۹۷)
پاسخ تند وزارت‌خارجه انگلستان منجر به عکس‌العمل زبونانه حاکمیت شد و موسوی سخنگوی وزارت‌خارجه مدعی شد «پیشنهاد ظریف برای مبادله زندانیان، ارتباطی به انگلیسی‌ها ندارد». (خبرگزاری ایسنا ۶اردیبهشت ۹۸)
یک سخنگوی وزارت‌خارجهٔ آمریکا هم با رد چنین معامله‌یی خواستار آزادی فوری زندانیان آمریکایی شد: «ما از رژیم ایران می‌خواهیم همه اشخاص آمریکایی که به طرز غیرمنصفانه بازداشت یا مفقود شده‌اند را آزاد کنند».(سایت انتخاب ۴اردیبهشت ۹۸)
حسن نیت برای مذاکره یا ذلت و بن‌بست
به‌رغم واکنش‌های تند جامعهٔ جهانی به این پیشنهاد سخیف ظریف، برخی از مهره‌های وابسته به باند روحانی با بیان این‌که « اعلام آمادگی برای تبادل زندانیان اگر نتیجه‌یی نیز در پی نداشته باشد، می‌تواند به‌عنوان حسن نیت برای آغاز مذاکره» باشد، ذلت و بن‌بست رژیم در تنگنای تحریمها را به نمایش گذاشتند.
فریدون مجلسی از عناصر باند روحانی در این مورد ضمن اشاره به اظهارات سخیف ظریف در مورد مذاکره جویی رئیس جمهور آمریکا با حسرت گفت:« محاصره شدید اقتصادی نیز به‌عنوان جنگ تعبیر می‌شود و آسیب‌های زیادی در پی خواهد داشت. سخنان ظریف در خصوص این‌که دونالد ترامپ مذاکره می‌خواهد و «تیم بی» مانع به وجود آمدن مذاکره در شرایط برابر می‌شوند، نیز نگاه خاصی به حساب می‌آید و باید منتظر ماند و دید که پاسخ واشنگتن به این اظهارات چه خواهد بود».(روزنامه آرمان ۷اردیبهشت ۹۸)
حسن بهشتی‌پور یکی دیگر از عناصر باند روحانی تلویحا به شکست این ترفند مذاکره جویانه روحانی – ظریف اذعان کرد و گفت: «به هرحال اصل بحث این است که (تبادل زندانیان) به‌معنای مذاکره نیست». وی ضمن عقب‌نشینی از درخواست زبونانه روحانی و ظریف برای مذاکره اذعان کرد: «اصلاً در شرایط فعلی زمینه برای مذاکرات فراهم نیست. ۱۲ شرط پمپئو عملاً به‌معنای تسلیم است و زمینه‌ای برای مذاکره محسوب نمی‌شود».
وی در پایان در وحشت از فضای انفجاری جامعه و وضعیت بن‌بست نظام در چنبرهٔ تحریمها، گفت: «آمریکا می‌خواهد سلاح تحریم به نارضایتی داخلی بینجامد تا فروپاشی را رقم بزند».(روزنامه آرمان ۷اردیبهشت ۹۸)
اشتباه خامنه‌ای در برجام
ترفند مذاکره جویانه ظریف و روحانی در شرایطی است که پیش از این علی خامنه‌ای در ۲خرداد ۹۷ هرگونه مذاکره و تعاملی با این کشور را رد کرد و گفت: «نمی‌شود با آمریکا مذاکره وکار کرد ونمی‌شود با او قرارداد امضا کرد».
وی ادامه مذاکره با اروپا را نیز مشروط به این کرد که کاری به جنایتها و جنگ‌افروزی رژیم در منطقه و برنامه موشکی‌اش نداشته باشد. اروپا باید فروش کامل نفت از جانب رژیم را تضمین کند و اگر آمریکایی‌ها اخلال ایجاد کردند اروپا آنرا جبران و خریداری کند. بانک‌های اروپایی باید دریافت و پرداخت و انتقال پول به رژیم را تضمین کند.
در این زمینه ولی‌فقیه ارتجاع تا آنجا پیش رفت که مذاکره رژیم بر سر برجام را اشتباه دانست و در این رابطه صراحتاً اذعان کرد که در جریان مذاکرات مربوط به برجام اشتباه کرده است: «مذاکرات برجام اشتباه بود. در موضوع مذاکرات بنده اشتباه کردم و به اصرار آقایان اجازه تجربه را دادم که البته از خطوط قرمز معین‌شده هم عبور کردند».(خبرگزاری ایرنا ۲۲مرداد ۹۷)
دوراهی پیش روی نظام
واقعیت این است که شرایط بین‌المللی برای حاکمیت آخوندی به‌گونه‌یی است که آنرا بر سریک دوراهی قرار داده که نتیجه هر یک از این راه‌ها نابودی رژیم آخوندی است
یک راه این است که از مواضع خود کوتاه بیاید و شروط ۱۲ گانه وزیر خارجه آمریکا را تمکین کند که آن‌چنانکه آن مهره وابسته به باند روحانی(حسن بهشتی پور) گفت این عملاً «به‌معنای تسلیم» است چرا که باید از جمله به تمامی لوایح اف.ای.تی.اف تن بدهد، از برنامه موشکی خود دست بردارد، به سیاست صدور تروریسم و ارتجاع پایان دهد و.... و این یعنی رفتن هر چه سریع‌تر به سمت سقوط.
راه دیگر ایستادگی و اصرار روی سیاست صدور تروریسم، دخالت در کشورهای منطقه و پیشبرد برنامه موشکی و.... است که در این صورت نیز هیچ راه‌کاری برای خروج از بن‌بست ندارد و نتیجه‌اش باز هم سقوط است.
بخصوص که نظام آخوندی در برابر خود مردم معترض و جوانان به جان آمده‌ای را دارد که در فاجعه ملی سیل تنفر عمیق خود را از رژیم نشان دادند. این واقعیتی است مبنایی و پایه‌یی که مسیر سقوط را برای این رژیم غرقه در بحران و بن‌بست هموارتر و تسریع می‌کند
حالا بگذارید ظریف با ترفند مذاکره تلاش کند وقت بخرد ولی واقعیت این است که طرفی نخواهد بست و راهی باز نمی‌شود. راه یکی بیش نیست آن هم به زباله‌دان تاریخ سپردن نظام آخوندی به دست مردم قهرمان ایران است.
