سخنرانی خانم دومینیک آتیاس، رئیس پیشین شورای اداری کانون وکلای اروپایی و نایب‌رئیس کانون وکلای پاریس در کنفرانس در شهرداری منطقهٔ ۵ پاریس، نمونه‌یی درخشان از تعهد فراملیتی به ارزش‌های انسانی و دموکراتیک در جهان امروز است. این سخنرانی که در نزدیکی بنای تاریخی پانتئون در پاریس و با قدردانی از اقدام ستایش‌انگیز و پر اهمیت ۱۰۰۰ شهردار فرانسوی ایراد شد، فریادی رسا علیه فاشیسم دینی حاکم بر ایران و همبستگی با مقاومت ایران به‌رهبری مریم رجوی است. خانم آتیاس با بیانی شیوا و استدلالی محکم، به دفاع از آرمانهای عدالت، آزادی و لغو مجازات اعدام پرداخت و نقش بی‌بدیل مقاومت ایران را در این مسیر ستود.
زمینه تاریخی و اهمیت سخنرانی
دومینیک آتیاس در جایگاه یک حقوق‌دان برجسته و شخصیتی با نفوذ در محافل حقوقی اروپا، سخنرانی خود را در فضایی ایراد کرد که یادآور مبارزه تاریخی فرانسه علیه مجازات اعدام است. اشاره او به روبرت بدنتر، وزیر فقید فرانسه که در سال ۱۹۸۱ مجازات اعدام را در این کشور ملغی کرد، پیوندی معنادار با ارزش‌های انسانی آفرید؛ علاوه بر آن زمینه‌ای برای نقد وضعیت کنونی حقوق‌بشر در ایران فراهم آورد.
خانم آتیاس با استناد به این میراث، رژیم ایران را به‌دلیل نهادینه کردن اعدام، شکنجه و سرکوب به چالش کشید و تأکید کرد که این اقدامات نه‌تنها نقض قوانین بین‌المللی است بلکه اساساً با هدف ارعاب جامعه و سرکوب اعتراضات اعمال می‌شود
ستایش از مقاومت ایران و مریم رجوی
یکی از فرازهای سخنرانی آتیاس، تأکید او بر نقش محوری مقاومت ایران به‌رهبری مریم رجوی است. او با اشاره به سخنان رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران، به‌روشنی نشان داد که رژیم حاکم از طریق اعدام‌های علنی و مجازات‌های غیرانسانی، در پی خفه کردن صدای اعتراضات اجتماعی است. خانم آتیاس با تحسین دیدگاه مریم رجوی، مقاومت ایران را حرکتی آگاهانه برای بازسازی امید و کرامت انسانی در میان مردم ایران دانست. او با اشاره به شجاعت زنان ایرانی که حتی در زندانها و در برابر تهدید اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند، آنان را صاحبان اراده‌های تسلیم‌ناپذیر توصیف کرد.
نقد رژیم و افشای جنایات
خانم آتیاس در ادامه محکومیت جنایت‌های گسترده این رژیم، به قتل‌عام سال ۱۳۶۷ پرداخت که طی آن ۳۰.۰۰۰نفر، از جمله زنان باردار و دانشجویان، در محاکماتی نمایشی اعدام شدند. این فاجعه که تا سال‌ها از دید جهانیان پنهان مانده بود، به‌گفته آتیاس، گواهی بر ماهیت بی‌رحمانه و غیرانسانی رژیم است. او با تأسف از ناآگاهی خود تا سال ۲۰۱۶ نسبت به این جنایت، بر اهمیت تلاش‌های سازمان مجاهدین خلق ایران در افشای این فاجعه تأکید کرد و نمایشگاه مستندی که توسط این سازمان در شهرداری منطقه یک پاریس برگزار شد را نقطه عطفی در حمایت خود از مقاومت ایران دانست.
نقش شهرداران فرانسه و همبستگی بین‌المللی
یکی از جنبه‌های برجسته سخنرانی آتیاس، قدردانی او از ۱۰۰۰شهردار فرانسه است که با صدای بلند علیه اعدام در ایران موضع گرفته‌اند. او این شهرداران را به‌دلیل آگاهی از واقعیت‌های میدانی و مقاومت در برابر پروپاگاندای رژیم که اپوزیسیون ایران را «تروریست» جلوه می‌دهد، ستود. این همبستگی به‌گفته دومینیک آتیاس، پیامی روشن به رژیم ایران ارسال می‌کند که جامعه جهانی در برابر جنایاتش سکوت نخواهد کرد. او با یادآوری قطعنامه‌های پارلمان اروپا و گزارشهای شورای حقوق‌بشر سازمان ملل، خواستار توقف فوری اعدامها شد و این مطالبه را با فریاد «نه به اعدام در ایران» تقویت کرد.
همبستگی با مردم و مقاومت ایران
دومینیک آتیاس با اعلام حمایت بی‌قید و شرط خود از مقاومت ایران، به‌ویژه زنان و کودکان قربانی سرکوب رژیم، تعهد خود را به آرمانهای این مقاومت نشان داد. او اعدام کودکان زیر ۱۸سال و نقض قوانین بین‌المللی توسط رژیم، را مصداق جنایت علیه بشریت دانست. این موضع‌گیری نه‌تنها بازتاب‌دهنده دیدگاههای حقوق‌بشری اوست، بلکه نشان‌دهنده درک عمیق او از ضرورت حمایت از مقاومتی است که بهای سنگینی برای آزادی می‌پردازد.
سخنرانی دومینیک آتیاس هم یک سند حقوقی و اخلاقی در دفاع از مقاومت ایران است، و هم فراخوانی برای همبستگی جهانی با مردمی است که زیر ستم دیکتاتوری مذهبی مبارزه می‌کنند. او با ستایش از مریم رجوی و زنان ایرانی که حتی در بدترین شرایط تسلیم نمی‌شوند، تصویری از امید و مقاومت ترسیم کرد که می‌تواند الهام‌بخش قیام‌آفرینان و شورشگران آزادی باشد. خانم آتیاس در پایان سخنرانی خود به نشانه همبستگی با مردم و مقاومت ایران، فریاد زد: «زنده باد ایران آزاد، زنده باد زنان ایرانی، زنده باد مردم ایران»
او با این با این همبستگی نه‌تنها به وظیفه حرفه‌یی خود به‌عنوان یک حقوق‌دان عمل کرد، بلکه به‌عنوان یک انسان متعهد، صدای مردم و مقاومت ایران را به گوش جهان رساند.
