حدود ۸ماه است که داروی انسولین مورد نیاز بیماران حاد دیابتی در داروخانه‌های کشور کمیاب و نایاب است در صورتی که این دارو برای بیماران دیابت، دارویی حیاتی است.
کمبود انسولین و نگرانی بیماران دیابت در شرایطی است که در حال حاضر اوج شیوع کرونا و کشتار مردم در اثر سیاست‌های ضدمردمی حاکمیت آخوندی است، اما در چنین شرایطی کمبود انسولین نگرانی مضاعف طیف بزرگ دیگری از مردم را به‌دنبال داشته است.
مسعود خاتمی عضو کمیسیون بهداشت مجلس ارتجاع در مورد آمار و مشکلات بیماران دیابت گفت: «در حدود ۱۰درصد جمعیت کشور را بیماران دیابتی تشکیل می‌دهد که موضوعات اخیر این جمعیت نیازمند به داروی انسولین را با نگرانی مواجه کرده است» (خبرگزاری تسنیم ۲۹ مهر۹۹).
در زمینه کمبود داروهای خاص به‌ویژه انسولین روزنامه ستاره صبح ۲۹ مهر۹۹ نوشت: «کمبود دارو برای امراض خاص، نتایج بد اجتماعی خواهد داشت. کمبود انسولین برای بیماران دیابتی نوع یک، به‌مثابه یک کرونای دیگر است، این در حالی است که طبق گفته رئیس کمیسیون سلامت اتاق بازرگانی تهران، یک و نیم برابر نیاز کشور انسولین وارد کشور شده، ولی قاچاق، سبب کمبود و گرانی انسولین شده است».
دلیل عمده کمبود انسولین قاچاق آن به خارج کشور است که باعث نایابی و گرانی آن شده است، آنهایی که امکان خرید آن از بازار قاچاق دارو را دارند به زحمت و با پرداخت قیمت گزاف می‌توانند این دارو را تهیه کنند اما اکثر بیماران که فقیر هستند توانایی تهیه دارو را ندارند.
در زمینه قاچاق انسولین به خارج کشور سایت تجارت نیوز به‌نقل از رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران نوشت: «بیش از ۱.۵ برابر نیاز کشور انسولین وارد کشور شده است پس نباید هیچ کمبودی وجود داشته باشد. اما انسولین وارد شده، مجدداً صادر می‌شود و یا به عبارتی از راههای غیرقانونی از کشور خارج می‌شود».
کمبود انسولین در کشور و قاچاق آن به خارج کشور در شرایطی است که به‌گفته این مهره حکومتی: «حدود ۵میلیون نفر در ایران به دیابت مبتلا هستند و بیش از ۶۰۰هزار نفر آنها باید روزانه از انسولین استفاده کنند. نبود انسولین و نیاز به آن، بیماران را به فضای مجازی و بازار سیاه کشانده است». (تجارت نیوز ۲۸ مهر۹۹)
گزارش رسانه‌های حکومتی حاکی است در حالی که انسولین در داروخانه‌ها یافت نمی‌شود، این دارو با هفت الی هشت برابر قیمت خود در بازار سیاه به فروش می‌رسد. تا پیش از این‌که انسولین نایاب شود این دارو با دفترچه بیمه درمانی و در بسیاری از داروخانه به قیمت مناسب پیدا می‌شد.
مردم با هشتگ انسولین نداریم و هشتگ موشک نمی‌خواهیم دارو می‌خواهیم اعتراضشان را نسبت به کمبود انسولین و دارو و سیاست‌های ضدمردمی حاکمیت آخوندی ابراز می‌دارند.
در هشتگ انسولین نداریم یکی ازکاربران نوشت: انسولین نیست. انسولین برای بیماران دیابت مانند اکسیژن است. صدای آنها باشیم».
یکی دیگر از کاربران نوشت: «از نظر جمعیتی ایران سومین کشور جهان از نظر شیوع دیابت است ما غمگین‌ترین مردم جهان هستیم و می‌توان گفت در کشور ما انسولین وجود ندارد…».
رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی در چند توئیت پی‌درپی نوشت: ”در حالی‌که هموطنان عزیز مان از کمبود دارو به‌ویژه داروهای دیابت رنج می‌برند پاسداران چپاولگر همین داروها را به کشورهای منطقه قاچاق می‌کنند و آخوند روحانی پیروزی موهوم آزادی واردات و صادارت سلاح برای جنگ‌افروزی در منطقه را جشن می‌گیرد“ .
خانم رجوی در توئیت دوم خود در رابطه با وضعیت دشواری که مردم ایران با آن روبه‌رو هستند نوشت: «مردم ایران با فریاد موشک نمی‌خواهیم دارو می‌خواهیم، خشم و نفرتشان را از رژیم آخوندی ابراز می‌کنند. تنها راه نجات از این شرایط فقر، تورم، بیکاری، بیماری، مرگ ومیر و نداشتن دارو، تغییر این رژیم ضدبشری با قیام و ارتش آزادی است که در حتمیت آن تریدی نیست».
دریک ویدئو کلیپ که اخیراً در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده هموطنی در زمینه نایابی انسولین می‌گوید: «بیش از سه ماهه که ما مشکل انسولین داریم برای افراد دیابتی من مادرم جزو افرادی است که باید روزی سه وعده انسولین بزند.
خودم هم دیابتی‌ام پسرم هم دیابتی است، من اکثر داروخانه‌ها رفتم حداقل ده تا را بیشتر رفتم انسولین نداشتند.
یکی دیگر از هموطنان گفت: من سه چهار روزه برای مادرم می‌گردم برای انسولین نارنجی اما گیر نمی‌آید اینها نباید یک ساعت عقب و جلو شوند الآن سه برج است هیچکدامش را سر وقت تهیه نکردیم
هموطن دیگری اظهار داشت: برای انسولین من از صبح تا حالا سه تا داروخانه رفتم همه جا آمدم هلال احمر الآن سه ربع ساعت است من اینجا علاف هستم».
تأمین و عرضه انسولین برای بیماران از اهمیت خاصی برخوردار است و هر گونه محدودیت یا کمبود آن باعث عوارض جبران‌ناپذیر بر سلامتی آنها خواهد داشت.
یک متخصص بیماریهای متابولیک به عمدی بودن این کمبود اشاره کرده و می‌گوید: «نامه‌های متعددی به مسئولان نوشته‌ایم که انسولینهای قلمی را تأمین کنید. اما برخی می‌گویند در این شرایط سخت اقتصادی بیماران دیابت بیشتر از انسولینهای انسانی و تزریقی نسل قبلی استفاده کنند» (روزنامه فرهیختگان ۱۵مرداد ۹۹).
حکومت آخوندی، حاضر نیست کمتر از ۲۰میلیون دلار صرف واردات انسولین قلمی کند، حیدر محمدی مدیر کل نظارت بر دارو در این رابطه گفت: «منابع ارزی دولت محدود است. بنابراین به معاونت درمان وزارت بهداشت با امضای رئیس سازمان غذا و دارو نامه نوشتیم که انسولین قلمی در بیمارستانها و بخش‌های بیمارستانی تجویز نشود!. اصلاً عقلانی نیست در این شرایط اقتصادی حجم زیادی ارز از کشور به‌خاطر انسولین قلمی خارج شود. در حالی که انسولین تزریقی با قیمت مناسب در کشور تولید می‌شود» . (خبرگزاری ایرنا ۵مرداد ۹۹)
در وزارت بهداشت مبلغ یک میلیارد یورو گم شد و به جای وارد کردن تجهیزات پزشکی ۲میلیون یورو از بودجه این وزارت‌خانه صرف خرید کابل برق شد! .
در دوره آخوند حسن روحانی ۳۰میلیارد دلار ارز از کشور خارج و سرنوشتش مشخص نشد، و نزدیک ۱۸میلیارد دلار ارز صادراتی به کشور برگشت نخورد اما تنها ۲۰میلیون دلار هزینه تأمین داروی دیابت برای بیماران حاد «حجم زیادی از ارز» تلقی می‌شود! آن هم دارویی که پول آن‌را از بیماران چندبرابر می‌گیرند.
رژیم بودجه دهها هزار میلیارد تومانی سپاه و نیروی‌های سرکوبگر را بدون مشکل تأمین می‌کند، و به‌دنبال پایان تحریم تسلیحاتی است تا با پرداخت پول‌های کلان سلاح بخرد، اما داروی حیاتی برای حفظ جان بیش از ۶۰۰هزار نفر را تأمین نمی‌کند، مردمی که هشتک زدند «انسولین نیست»، «موشک نمی‌خواهیم دارو می‌خواهیم».
