دعوای برجام در درون رژیم تمامی ندارد و این دعوا به اشکال مختلف و به اسم‌های گوناگون هر روز از یک گوشه بیرون می‌زند. برجام، بسته اروپایی، مذاکره با آمریکا، تعامل با اروپا یا روی کردن به شرق همه وجوه مختلف این دعوا هستند. جام‌زهر هسته‌یی هم یکی از موضوعات این جنگ درونی است.
با وجود گذشت چند سال از مذاکرات برجام و امضای قرارداد آن که طی این مدت همواره مورد نزاع باندهای درونی بود، هم‌اکنون نیز زهر هسته‌یی یا همان برجام هم‌چنان عمل می‌کند و مورد نزاع و جنگ درونی نظام آخوندی است.
در این رابطه آخوند احمد خاتمی با توجه به‌عملکرد زهر برجام و مصیبت‌های کنونی نظام با آمریکا، تجربه تلخ آن را به دولت روحانی گوشزد می‌کند و در زمینه مذاکره با آمریکا هم می‌گوید: «آمریکا در پی مذاکره نیست در پی دیکتاتوری مذاکره است میگه سر یک میز بنشینیم شما آنطرف میز ما اینطرف میز هر چی می‌گیم بپذیرید! این اسمش مذاکره نیست اسمش دیکتاتوری مذاکره است».(تلویزیون رژیم ۳۱مرداد ۹۷)
معنای این حرف خاتمی این است که به‌زعم خودش اگر آمریکا قابل‌مذاکره باشد و در پی این نباشد که رژیم به تمامی شرایط او تمکین کند مذاکره در چنین شرایطی اشکال ندارد، اما از آنجا که طرف مقابل ضد مذاکره است مذاکره با آن را بی‌فایده می‌داند.
آخوند علم‌الهدی هم در نمایش حکومتی عید قربان در مشهد، با حمله به باند مذاکره‌جو، بن‌بست نظام در نزدیک شدن به اروپا یا آمریکا را به این صورت بیان کرد: «نه این‌که به دست دشمن چشم بدوزد، نه این‌که دروازه غرب و اروپا و آمریکا نصب‌العین خودش قرار بده و بخواهد از این طریق به تعاملات شیطانی بخواهد از این جمره عقبه بگذره! نخیر اینجا ما گیر می‌کنیم شیطان بر ما مسلط میشه اینجا شکست می‌خوریم».
اما از آنجا که برون‌رفت از این شرایط برای حاکمیت آخوندی بسیار حیاتی است، برخی از گماشتگان خامنه‌ای «با توکل به خدا» جام‌زهر مذاکره را تجویز می‌کنند. آخوند ابوالحسن مهدوی در نمایش حکومتی عید قربان در اصفهان گفت: «زمانی‌که دشمن برای صلح نزد شما آمد با در نظر گرفتن ملاحظات و احتیاط در خدعه دشمن، با توکل بر خدا آن را قبول کنید». اما وحشت از عملکرد زهر در پیکر نظام در ۲جمله بعد وی را به ضدونقیض‌گویی انداخت و گفت: «افرادی که اصرار به حفظ برجام دارند، قدرت دشمن را بیش از قدرت خود باور کرده‌اند».(خبرگزاری مهر ۳۱مرداد ۹۷)
گرفتاری حاکمیت آخوندی در پذیرفتن و یا نپذیرفتن برجام تنها در باند خامنه‌ای نیست. باند مذاکره‌جو هم که دنبال «بسته اروپایی» یا برجام اروپایی است دچار تناقض است. در همین رابطه ظریف می‌گوید: «اعتقاد ما این است که اروپا هنوز برای هزینه‌کردن آماده نشده است».(باشگاه خبرنگاران ۲۸مرداد ۹۷)
رسانه‌های هم‌سو با باند روحانی ضمن این‌که «برجام اروپایی» را به میان آورده‌اند خاطرنشان می‌کنند: «انتظارات اروپا از طرف ایران بی‌پاسخ مانده است».
انتظارات اروپا هم بنا به گفته همین رسانه‌ها چیزی نیست جز: «تعدیل موشکهای بالستیک، تعدیل رفتار‌های منطقه‌ای» یعنی بیرون کشیدن از «۴پایتخت کلیدی خاورمیانه یعنی دمشق، بغداد، بیروت و عدن».
این وضعیت نشان می‌دهد که چه موضوع به‌قول آخوند خاتمی «دیکتاتوری مذاکره باشد» چه به‌قول آخوند علم‌الهدی «جمره عقبه» باشد یا به‌قول ظریف «بسته اروپایی» باشد یا «برجام اروپایی» همه حاوی همان زهری هستند که حکومت آخوندی از خوف خوردن آن اقامت بر لبه پرتگاه را ترجیح داده است. پرتگاهی که قیام مردم ایران پیش پایش گشوده است.
