در نظام آخوندی آن‌چنان فساد فراگیر و گسترده است که علی خامنه‌ای با این تعبیر به آن اعتراف می‌کند: «فساد مثل اژدهای هفت‌سر افسانه‌ها است؛ در افسانه‌ها، یک سر اژدهای هفت‌سر را که میزنی، با شش سر دیگر حرکت می‌کند» (سایت خامنه‌ای 19بهمن 96)
در چنین گستره‌یی از فساد به‌اصطلاح مبارزه با فساد نیز در تمامی سطوح ورد زبان همه مقامات و مهره‌ها است در صورتی که همین مقامات و مهره‌ها خودشان فاسد و متهمان اصلی هستند.
به همین دلیل هم هست که هیچ اراده‌یی در این نظام نیست و البته نمی‌تواند هم وجود داشته باشد که با فساد مبارزه کند، چون سرتا پای آن فاسد و سران، مهره‌ها و عواملش همگی دزد و شاه دزد هستند.
حرفهایی هم که در زمینه مبارزه با فساد زده می‌شود، در راستای جنگ باندی و کوتاه کردن دست باند رقیب برای رسیدن خود و باند خود به منابع چپاول و غارت است.
مردم در جریان اعتراضات روزمره‌شان شعار می‌دهند «یک اختلاس کم شود، مشکل ما حل می‌شود».
این شعار افشاگرانه در واقع واکنش حداقلی مردم در برابر فساد گسترده‌‌ای است که در سراسر رژیم جریان دارد.
در کنار سونامی فساد همه‌جانبه حکومتی و همراه با آن، مردم ایران با یک فرار به جلو حکومتی برای عادی جلوه دادن فساد مواجه هستند!
برخی از اینان به گونه‌یی درباره فساد صحبت می‌کنند که گویا خارج از حاکمیت بر آن تحمیل می‌شود.
احمد خاتمی سخنگوی هیأت‌رئیسه مجلس آخوندی در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما رژیم 24اسفند 96 می‌گوید: «نقطه مشترک سخن اعضا، مبارزه با فساد آن هم در ابعاد گوناگون آن بود».
اما آخوند خاتمی در سخنانی حیرت‌انگیز با منحرف کردن بحث فساد از مجرای اصلی آن تأکید کرد: «از نظر اعضای مجلس خبرگان یکی از راههای اصلی گسترش فساد در همه عرصه‌ها، فضای مجازی است که باید برای آن تدبیر شود».
در شرایطی که فساد و دزدی در تمامیت حاکمیت آخوندی نهادینه شده است، فریاد آی دزد، آی دزد مهره‌ها و مقامات معنایی جز فرار به جلو دارد؟
روزنامه حکومتی ایران 24اسفند 96 می‌نویسد: «پاسخ وزارت صنعت به ادعای واردکنندگان خودرو! خودتان پرونده دارید فرافکنی نکنید!».
ادامه مطلب این رسانه چنین است: «به دنبال ادعای برخی واردکنندگان خودرو درباره وقوع تخلف و فساد در ثبت سفارش و واردات خودرو در ماه‌های گذشته، وزارت صنعت، معدن و تجارت اطلاعیه‌یی صادر کرده و اعلام کرد که مدعیان تخلف، خودشان در تعزیرات پرونده داشته و با این سخنان سعی در پنهان کردن تخلفات خود دارند. وزیر صنعت اضافه کرد: «دقیقاً کسانی از تخلف صحبت می‌کنند و با آمارسازیهای عجیب سعی در القای ناامیدی در جامعه دارند که خود پرونده‌های تشکیل شده در تعزیرات دارند».
در یک مورد دیگر، سایت خبرآنلاین 24اسفند96 در مطلبی با عنوان «چه‌گوارا»ی روز شنبه به یک توییت احمد توکلی نماینده سابق رژیم درباره فساد گسترده در ارکان نظام جواب داد: «آقای توکلی نوشته اگر دولت تا پایان سال قانون انتشار علنی حقوق و مزایای مسئولان را اجرا نکند، با استفاده از اختیارات دیده‌بان شفافیت و عدالت، مردم را به تجمع قانونی و اعتراض خیابانی علیه دولت دعوت می‌کنیم».
این رسانه با طعنه به توکلی جواب داد: «آقای توکلی که سابقه سیاسی روشن اصول‌گرایی دارد، بهتر است ابتدا از حوزه همفکران و خاستگاه سیاسی خودش مبارزه با فساد و شفاف‌سازی را آغاز کند.
این سایت با پیش کشیدن بحث فساد حاکم بر باند رقیب و دستگاه خامنه‌ای می‌نویسد: «همان طور که آقای علی مطهری نایب رئیس مجلس شورای اسلامی اشاره کرد، همه بخش‌های حاکمیت اعم از انتخابی و انتصابی بهتر است که در لایحه دولت به جهت شفافیت دیده شوند و شفافیت تنها به دولت بسنده نشود. دلیل این امر هم این است که تنها 20درصد اقتصاد ملی در اختیار دولت است و بیشتر نهاد‌های اقتصادی از حوزه نظارت مجلس و نهاد‌های نظارتی خارج هستند».
منظور وی از بیشتر نهادها، بنیادهای مالی تجاری تحت ریاست خامنه‌ای و سپاه پاسداران و آستان قدس است.
خبرگزاری سپاه پاسداران (فارس) 24اسفند 96 از قول آخوند پژمانفر نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی می‌نویسد: «مخالفان طرح اعاده اموال نامشروع از شفاف کردن زندگی خود نگرانند
پژمانفر گفت: امروزه کسی که یک‌هزار و 200میلیارد تومان ذخیره به دست آورده است، قطعاً از راه معمولی به دست نیاورده، اما می‌گوید این حق من است و این انحراف فکری است. نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس با بیان این‌که باید کسانی که اموال نامشروع به دست آوردند احساس ناامنی و نگرانی کنند، گفت: طرح شفاف‌سازی اموال مقامات نظام، مخالفان و موافقان جدی دارد».
ملاحظه می‌شود که فساد آن‌چنان در همه شئونات حکومت گسترده است که هر وقت یک مقام یا مهره‌یی از آن دم از مبارزه با فساد می‌زند و یا به‌نحوی می‌خواهد پای فردی از باند رقیب را به میان بکشد، بلافاصله پای خود و باندش نیز به میان کشیده می‌شود.
عمق و گستردگی فساد در نظام را در حرفهای سران رژیم هم می‌توان دید. برای نمونه علی لاریجانی رئیس مجلس ارتجاع در سالهای قبل گفته بود: «امیدی به مبارزه با فساد ندارم» (خبرگزاری حکومتی ایسنا17آذر 1398)
