در روزنامه‌های حکومتی اولین روز تابستان ۱۴۰۰، مهم‌ترین موضوع آراء باطله و تحریم مردمی انتخابات است. در کنار این موضوع به برخی از بحرانهای اقتصادی اجتماعی و هم‌چنین حرفهای روز قبل رئیسی در مورد روابط خارجی نظام پرداخته‌اند. در روزنامه‌های باند ولی‌فقیه تلاش کرده‌اند کاهش آمار رأی دهندگان به زیر ۴۹درصد را توجیه کنند. برخی هم مثل سیاست روز و وطن امروز با برجسته کردن آمار انتخابات محلی در فرانسه تلاش کرده‌اند بایکوت مردمی نمایش انتخابات را توجیه کنند. اما در برخی روزنامه نگرانی از پیامدهای این تحریم و ترد کامل باندهای حاکم توسط مردم، دیده می‌شود.
این بار ممکن است ویران تر انجام دهند!
«صاحب آراء باطله مائیم» عنوان مطلب روزنامه مردم‌سالاری است که نوشته است «آمــار انتخابات ۱۴۰۰ معلوم کرد که باید زودتر از همیشــه به مســیر رفته طی ســالهای گذشته تردید کرد. سطح نارضایتی عمومی بالاست و سرمایه اجتماعی رو به افول است. بی‌قدرتان جامعه یک جایی دوباره قدرت خود را به رخ می‌کشند و این بار ممکن است این کار را ویران تر انجام دهند» .
«انتخابات و فریادهای خاموشی که باید شنید» عنوان مطلبی در روزنامه همدلی است که ضمن اشاره به لگدکوب شدن حکم شرعی خامنه‌ای و آخوندهای قم در مورد واجب بودن شرکت در نمایش انتخابات از جمله نوشته: «بر خلاف نظر کسانی که می‌گویند درصد مشارکت در کشورهای غربی هم پایین است، باید گفت درصد مشارکت در کشورهای غربی در حدود ۶۰ تا ۷۰درصد است، به‌علاوه در دیگر کشورها، هیچ‌گاه شرکت کردن در انتخابات را یک تکلیف شرعی و عینی نمی‌شمارند که ترک آن جزو گناهان و محرمات کبیره محسوب شود». همدلی در ادامه افزوده است: «این زنگ خطر را باید شنید موقعی که گروه‌های مرجع داخلی بی‌تاثیر می‌شود، تاثیر گروهها و رسانه‌های خارج از کشور بسیار پررنگ می‌شود».
همدلی در مطلب دیگری با عنوان «پیامدهای قهر با صندوق رای» نوشته است: «ناامید شدن مردم از صندوق رأی می‌تواند پیامدهای سهمگینی داشته باشد. لازم است عواقب این قهر و ناامیدی از سوی حاکمیت درک شود آنان در اتاق‌های فکر خود وضعیت اضطراری اعلام کنند». همدلی در ادامه این مطلب به نظام گوشزد کرده: «بدیهی است نادیده گرفتن دهها میلیون ایرانی که رأی ندادن یا رأی باطله به صندوق انداختند، خطای بزرگ استراتژیکی است که در صورت تداوم می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد و حتی بقای حاکمیت را به خطر اندازد».
«سرقفلی اصلاح‌طلبی به نام هیچ‌کس نیست» عنوان مطلبی در شرق است که به‌نقل از یک کارشناس حکومتی درشرح علل پشت کردن مردم به نمایش انتخابات رژیم اذعان کرده: «کافی است به سرفصل برخی از این جراحت‌های اجتماعی توجه کنیم؛ مثلا در اقتصاد، رکود تورمی ناشی از تحریم، بی‌کاری، کاهش ارزش پول ملی، قدرت خرید مردم، اختلاف‌های فاحش طبقاتی، فقر گسترده در کنار گروه‌های برخوردار از رانت را ببنییم؛ و در کنارش رفتارهای صورت‌گرفته با معترضان دی ۹۸ و آبان ۹۶ را باید در نظر بگیریم».
وقت‌کشی در بن‌بست مذاکره
روزنامه‌های حکومتی در هر دو باند با اشاره به عزم آمریکا برای تضمین ندادن به رژیم برای آینده برجام تصویر روشنی از بن‌بست نظام و ضرورت رفتن پای یک قرار داد جامع با آمریکا را مطرح کرده‌اند. برخی هم اعترافات دیگری کرده‌اند. «آمریکا برای مذاکره حاکمیت را به‌رسمیت می‌شناسد» عنوان مطلب روزنامه مستقل است که به‌نقل از یک کادر بازنشسته وزارت‌خارجه رژیم نوشته است: «ما هجده سال مذاکره کردیم و یک بار هم که به نتیجه رسیدیم نیروهای مؤثر سیاسی با آن مخالفت کردند و شرکت‌های خارجی را از ایران پس فرستادند و تحریم‌های جدی‌تری شروع شد. اکنون هم به‌نظر من این مذاکرات بر سر مسائل سیاسی نیست و بیشتر برای این است که ایران در فرصتی بتواند به توسعه‌ٔ هسته‌یی دست یابد».
آرمان هم در مطلب دیگری به‌نقل از یک مدیرکل سابق وزارت‌خارجهٔ رژیم در مورد برجام به ضرورت خوردن یک جام‌زهر دیگر اشاره کرده و نوشته است: آمریکا «بیان می‌کنند که اگر (نظام) خواستار دائمی شدن برجام است باید به یک توافق جامع با آمریکا شامل سایر برنامه‌های مدنظر آنها مثل قدرت دفاعی، مسائل منطقه‌ای، حقوق‌بشر و تروریسم برسند. این مسأله هم نیازمند یک تصمیم بزرگ سیاسی است که باید در سطوح بالای هر دو کشور گرفته شود».
شرق هم در مطلبی به قلم سفیر سابق رژیم در ونزوئلا با اشاره به جنگ قدرت درون نظام و حذف رقبا توسط شورای نگهبان به پیامدهای منفی آن در مناسبات بین‌المللی نظام اشاره کرده و نوشته است: «ایجاد محدودیت در فرآیندهای مشارکت عمومی در تحولات سیاسی کشور می‌تواند قدرت دیپلماسی عمومی دشمنان را علیه نظام دو‌چندان کند».
