در حالی که تمام بوقهای رسمی رژیم و ارگانهای اصلی باندهای حاکم در یک هماهنگی حکومتی با دود و دمهای «ضداستکباری» مشغول «امیددرمانی» و کوچک‌نمایی آثار تحریمها هستند، هنوز یک روز از آغاز این تحریمها نگذشته آثار وحشت از پیامدهای آن و تشدید شکاف در بدنهٔ حاکمیت در رسانه‌های هر دو باند حاکم دیده می‌شود.
محسن جلال‌پور از مهره‌های همسو با باند موسوم به اصلاح‌طلب با اشاره به تبلیغات حکومتی در مورد بی‌اثری تحریمها در مورد پیامد ترکیب ناکارآمدی حکومتی و تحریمها هشدار می‌دهد که «تحریم و تورم دو سیلاب ویرانگر هستند که اولی از بیرون به ما تحمیل شده اما دومی محصول سیاستمداران وطنی است. این دو سیلاب وقتی به هم برسند، خانه‌های زیادی را ویران می‌کنند».
احمد بخشایش کردستانی عضو سابق کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع، در مورد پیآمد تحریمها هشدار می‌دهد: «در سایه گسل اقتصادی و اجتماعی جدی در ایران، اکنون شرایط به جایی رسیده که سخنان و مواضع دولتمردان و مسئولان برای مردم خریداری ندارد؛ این تنها بخش نگران‌کننده قضیه است. البته این مسأله مختص به دولت نیست، بلکه عدم مبارزه با فساد در قوه قضاییه و عدم نظارت درست مجلس هم مزید بر علت شده است».
وی تأکید می‌کند که بی‌اثر شدن حرف مقامات حکومتی و سران نظام در میان مردم «یکی از تهدیدهای جدی است که انقلاب اسلامی را دچار چالش کرده است».
سایت حکومتی رویداد ۲۴ به‌نقل از یک کارگزار حکومتی نوشت: «در هر صورت اکثر کارشناسان اقتصادی و سیاسی نقش تحریمها را بر فضای اقتصادی کشور کم نمی‌دانند». این سایت با تأکید بر این‌که «تحریمها متأسفانه علاوه بر تبعات اقتصادی و سیاسی اثراتی بر جامعه و تحولات اجتماعی خواهد داشت». به نظام هشدار داد: «نمی‌توان نسبت به اثرات تحریمها بی‌تفاوت بود یا آن‌را نادیده گرفت و مدیران و مسئولان به‌خاطر اثرات تحریمها خود را منفعل بدانند زیرا کشور در شرایط خاصی قرار دارد و همه به آن اشراف دارند».
کارشناسان حکومتی نسبت به بحران بی‌راه‌حلی در مقابل مشکلات ناشی از تحریمها اذعان کرده‌اند. علی صوفی از مهره‌های همسو با دولت روحانی می‌گوید: «در شرایطی که مردم با بحرانهای متعددی و از همه مهم‌تر بحران اقتصادی و معیشتی مواجه هستند رئیس‌جمهور، معاون اول و یا وزرا با مردم صحبت نمی‌کنند. شرایط به شکلی جلو می‌رود که برخی از سیاست‌های دولت در زمینه اقتصادی در جامعه بحران ایجاد می‌کند. با این وجود هیچ‌کدام از اعضای دولت در این باره با مردم صحبت نمی‌کند».
کارشناسان حکومتی در مورد اظهارات مقامات رژیم که تحریمها را بی‌اثر خوانده‌اند هشدار داده‌اند.
از جمله احمد زیدآبادی می‌گوید: «مسئولان ایرانی احتمالاً به قصد کاهش اثرات روانیِ بازگشت تحریمها بر افکار عمومی داخلی، بر بی‌اثر بودن یا تأثیر اندک تحریم‌های تازه بر اقتصاد ایران تأکید می‌کنند. اما راه خنثی کردن تأثیرات روانی، انکار و یا بی‌اهمیت شمردن اثرات واقعی آنها نیست». وی تأکید کرد: «تحریمها سرمی‌رسند و واقعیت خود را عریان می‌کنند و اگر راه چاره‌ای برای آنها اندیشیده نشده باشد؛ اقتصاد را به ویرانی و مردم را به فلاکت می‌کشانند».
زیدآبادی سپس هشدار می‌دهد: «بیم آن می‌رود که مسئولان نه از سر مقابله با تأثیرات روانی تحریمها بلکه به‌دلیل عدم آمادگی روانی خود برای پذیرش واقعیت‌های پیشِ رو، درصدد انکار اثرگذاری تحریمها برآمده باشند! به واقع چیزی در این دنیا به اندازۀ نادیده گرفتن و انکار واقعیت، خطرناک و ویرانگر نیست!».
