«اگر سد خشم و نفرت بشکند»!
روزنامه‌های حکومتی روز ۲۷مرداد، بازتاب وحشت نظام از انفجار خشم مردم و بروز قیامی به‌قول خودشان صدها برابر آبان ۹۸ است.
آرمان نوشته است: «دیواره‌ای هست که آب (شهروندان) را به دو شاخه تقسیم می‌کند
شاخه اول، شهروندان ناامید (از هر سه قشر فقیر/متوسط/غنی) و بدون باور به امکان اصلاح وضعیت هستند که مشخصه اصلی‌شان انباشت خشم و تبدیل خشم به نفرت است.
وضع اقتصادی که بدتر بشود، ورودی رودخانه به این شاخه که «شاخه خشم و نفرت» است بیشتر می‌شود.
شواهد نشان می‌دهد ورودی به سد «خشم، خشونت و نفرت» چند برابر ورودی به سد «بیم و امید» است.
اگر سد «خشم، نفرت و خشونت» بشکند، آب پشت سد «بیم و امید» در دریاچه «خشم، نفرت و خشونت» گم خواهد شد».
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای همین ابراز وحشت از خشم انفجاری در جریان بررسی طرح پیش فروش نفت دیده می‌شود.
رسالت در مورد پیآمد اجرای پیش فروش نفت نوشته است: «می‌تواند تبعات نامطلوبی را مانند نحوه اجرای سهمیه‌بندی بنزین داشته باشد».
وطن امروز هم در مورد طرح پیش فروش نفت نوشته است: «این کار جمع کثیری معترض به فضای کشور تزریق می‌کند.
اینگونه نیست که دولت بخواهد خودسرانه نفت را خارج از قانون بودجه به فروش برساند. این کار جز آن که فاجعه را بزرگ‌تر کند، نتیجه‌یی نخواهد داشت».
تشدید انزوای جهانی درد مشترک باندهای حاکم
در روزنامه‌های هر دو باند حاکم اعتراف کرده‌اند که روند تحولات به زیان نظام است. البته این اعترافات در جریان جنگ گرگها و به همراه با تأکید هر باند بر نقشه‌مسیر خودش است.
کیهان خامنه‌ای نوشته است: «عدم تصویب قطعنامه آمریکا درباره تمدید تحریم‌هایی که پنج سال قبل باید در قطعنامه ۲۲۳۱ لغو می‌شد
با هدف حفظ خط یک طرفه برجام و وادار نمودن (نظام) به تنازل از حداقل حقوق خود صورت گرفت، نه افتخاری برای دولت است و نه دستاوردی برای برجام».
جوان وابسته به سپاه پاسداران نوشته است: «سخنگوی «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا -نه خود جوزف بورل و نه هیچ‌یک از سران اروپا- گفت: «از آنجا که آمریکا از برجام خارج شده است توانایی فعال کردن مکانیسم ماشه را ندارد». این جمله حقیر از یک فرد احقر در اتحادیه اروپا قرار است احتمالاً به قیمت گزاف به (نظام) فروخته شود، آن هم در حالی که نه رأی ممتنع انگلیس و فرانسه به قطعنامه ضد (نظام) آمریکا و نه این تک‌جملات دیپلماتیک، هیچ‌یک به کار (نظام) نیامده و نخواهد آمد. آن رأی ممتنع
فقط یک ژست برجام‌خواهانه از سوی اروپا بود و این ناله ضعیف اتحادیه اروپا هم کمکی به موضوع مکانیسم ماشه نخواهد کرد».
آرمان از باند مغلوب هم به‌نقل از یک دیپلمات سابق رژیم در این مورد نوشته است: «خوشحالی دولت و عنوان کردن این‌که این اتفاق یک موفقیت برای (نظام) بوده چیزی جز خودفریبی نیست.
زمانی (نظام) موفق می‌شود که تحریم‌ها برداشته شود، مراودات بین‌المللی بانکی (نظام) با کشورهای دیگر در وضعیت عادی قرار بگیرد، وضعیت صادرات و واردات مانند قبل از تحریم‌ها شود».
بحرانها، آینهٔ ناکارآمدی، بن‌بست و بی‌راه‌حلی
سایر بحرانها آینهٔ بن‌بست و انزوای داخلی رژیم هستند. مستقل به‌نقل از معین وزیر اسبق علوم نوشته: «وقتی اظهارات و اقدامات چندگانه و متناقضی درباره بحران خطرناکی به فراگیری و اهمیت کرونا بیان و انجام شود نمی‌توان به مدیریت علمی این همه‌گیری مرگبار از طریق جلب اعتماد و همکاری مردم و مشارکت عمومی برای رفع بحران امید بست!».
اعتماد هم با اشاره به اصرار دولت بر آمار دروغ قربانیان کرونا نوشته است: «فرض کنیم، افراد و رسانه‌های داخلی اینها را ننوشتند با رسانه‌های فرامرزی چه خواهید کرد؟
اگر شفافیت نباشد از جایی ضربه خواهید خورد که امکان دفاع ندارید».
و همدلی هم با اشاره به جنگ گرگها در رأس نظام هشدار داده: «این عاقلانه نیست که این کار در سطح سران قوای یک کشور اتفاق بیفتد که برای هم مانع‌تراشی بکنند و همدیگر را تضعیف کنند.
شرایط به اندازه کافی بحرانی هست که حالا این مورد هم به آن اضافه شود.
هر کار یا اقدام نادرستی که از سوی مسئولان کشور انجام شود به پای نظام نوشته می‌شود. سران قوا باید مصالح و منافع نظام را در نظر بگیرند».
