روز ۱۸سال ۱۳۷۸یک روز ویژه در تاریخ مبارزات دانشجویی، در دوران حاکمیت فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران است.
در آن روز تمامی دیکتاتوری ولایت‌فقیه با همه باندها و جناح‌هایش از اصول‌گرا گرفته تا اصلاح‌طلب و از خط‌امامی گرفته تا اعتدالی‌ها و سایر دستجات ریز و درشت رژیم در برابر دانشجویان انقلابی و مبارز این میهن ایستادند و ناجوانمردانه خون دانشجویانی را بر زمین ریختند که حتی یک چوبدستی هم نداشتند و در نهایت مسالمت تلاش می‌کردند مطالبات سیاسی خود را مطرح کنند. پاسداران شقی و آخوندهای جنایتکاری هم‌چون محمد خاتمی و حسن روحانی (که زیر عبای خامنه‌ای جلاد ایستاده بودند) با جنایت‌های خود در آن روز، به دانشجویان و به تاریخ ثابت کردند تنها راه دیالوگ با دیکتاتوری مذهبی حاکم بر این میهن، زبان انقلاب است و بس!
آنچه که در آن روز اتفاق افتاد سال‌ها بعد آن‌چنان در جنگ باندی درون رژیم افشا شد که نیازی به هیچ افشاگری دیگری از سوی اپوزیسیون باقی نگذاشت!
روز ۱۸تیر آخوندها و پاسداران خون‌آشام در کشتار دانشجویان مبارز، ترقی‌خواه و انقلابی با یکدیگر مسابقه گذاشته بودند، قتل و کشتار دانشجویان تا اعماق خوابگاه دانشجویان هم امتداد پیدا کرد و بسا دانشجویانی که پیکر نیمه‌جانشان از بالای ساختمانها به خیابان افکنده شد.
پاسداران جنایتکار آن روز در کشتن دانشجویان سر از پا نمی‌شناختند.
آن روز و شب همان روز پاسدار بدنام و جانی «قالیباف» همراه با اراذل و اوباش نیروی انتظامی و وحوش بسیجی دست در خون دانشجویان کرده بود.
و درس‌آموز تر آن که آخوند رذل و شیاد محمد خاتمی رئیس‌جمهور اصلاح‌طلب وقت به پاسداران و سرکردگانشان رهنمود می‌داد بدون لباس پاسداری به کشتار دانشجویان بروید!
و چند روز بعد یعنی روز ۵مرداد در یک سخنرانی در حالی که کف به دهان آورده بود، باز هم بر فتوای جنایتکارانه قتل دانشجویان مبارز در آن روز صحه مکرر نهاد!
و در این سو آخوند رذل و مکار حسن روحانی رئیس شورای عالی امنیت ملی رژیم قرار داشت که او نیز کف به لب آورده، دستور کشتار دانشجویان را صادر می‌کرد و اندکی بعد نیز در نمایش جمعه‌بازار رژیم بر مواضع ضدبشری و جنایتکارانه خویش پای می‌فشرد.
بیسبب نیست که سال‌ها پس از آن واقعه، کماکان دانشجویان و جنبش دانشجویی بی‌شکاف تمامت رژیم را با تمامی دسته‌بندی‌های درونی آن دشمن مردم، دشمن ایران و دشمن انقلاب بزرگ مردم ایران می‌دانند و این را در شعارهای خود نیز بر زبان می‌آورند.
و باز هم تصادفی نیست که در قیامی که از دیماه ۹۶اوجی دیگر گرفت، شعار « اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا!» از دانشگاه بلند شد، شعاری استراتژیک و ریشه‌دار در اعماق تاریخچه مبارزات انقلابی مردم ایران با دیکتاتوری مذهبی ولایت فقیه.
تاریخچه‌ای ۴۰ساله که از فردای ۲۲بهمن آغاز شد و به همت مجاهدین خلق تا همین نقطه به هویت مبارزاتی مردم ایران با ارتجاع و دیکتاتوری تبدیل شده است.
با درود به دانشجویان قهرمانی که در آن روز تاریخی برگ نوینی بر کتاب مبارزات تاریخی مردم ایران با ارتجاع مذهبی افزودند،
و به یاد شیرزنان و کوهمردان دلاوری که هرگز صحن دانشگاه را از فریاد آزادیخواهی و عدالت طلبی و آرمان‌خواهی خالی نگذاشتند،
با نگاهی به حضیض رذالت دو آخوند شیاد و مکار تاریخ معاصر ایران، محمد خاتمی و حسن روحانی (که با جنایت‌های خود محکم‌ترین میخ‌ها را به تابوت اصلاح‌طلبی قلابی و اعتدال بازی دروغین کوبیدند) یاد شهدای گرانقدر قیام دانشجویی ۱۸تیر ۷۸را گرامی می‌داریم.
